My Savior

Chapter 12: Where's Kath?

Dahan dahan naming binuksan ang sulat at agad ko naman itong binasa.

Dear Ma/ate

         Sorry po kung di ako nakapag pa alam kasi mga busy kayo ee! Wag nyo po akong alalahanin okay lang po ako dito! 
         May pinuntahan lang po ako pero uuwi rin ako.
         Hindi ko po alam kung nababasa nyo 'to pero babalik din po ako hindi nga lang ngayon.
                       
                                           Nagmamahal
                                                  Kath

Nakahinga ako ng maluwag ng mabasa ko ang kanyang sulat but wait! Bakit hindi nya sinabi kung nasaan sya.

"Ma! Bakit hindi nya sinabi kung saan sya pupunta?" Nagkibit balikat lang si mama at binalik ko ang tingin sa sulat.

Muli kong tinitigan ang sulat at binasa. Nang maliwanagan ay nakakita ako ng parang kakaiba. Pinakita ko ito kay mama at ipinaliwanag.

"Ma! Pansinin nyo, sulat kamay ba to ni Kath?" Inagaw nya sa akin ang papel at tinitigan.

"Oo nga! Sa pagkaka alam ko hindi ganito ang sulat nya ah!" Napansin din ni mama ang tinutukoy ko. May tinuro pa kong isa at muling pinaliwanag.

"There! Tignan nyo po! Okay lang daw sya dito? What is she talking about 'dito'? Tapos anong babalik din sya hindi nga lang ngayon?Hindi yan gawain ni Kath ah! Then hindi nya pa sinabi kung nasaan sya" gosh! Kinabahan ako bigla. Where is she?

"Hindi ko alam kung ano ang ibig nyang sabihin pero bigla akong kinutuban anak!" Same lang tayo ma.

Kinuha ko ang cellphone ko at dinial ang number nya. Nagriring naman ito ngunit nagulat ako ng may nag ring rin sa loob ng kwarto.

Hinanap namin ang nag riring na yun at ng makita namin ay ang cellphone pala ni Kath ang tumutunog. Ever since hindi nya kinakalimutan ang cellphone nya.

Sumunod naman si mama na naglabas din ng cellphone. Pinigilan ko sya dahil kilala ko na ang tatawagan nya.

"Bakit anak? Kailangan malaman ito ng daddy mo! At malay natin diba na nandon pala ang kapatid mo" I guess she's right! Baka nandon pala si Kath tapos mukha kaming baliw dito sa kakahanap sa babaeng yun.

"Sige! Pag nandon daw sya pauwiin mo na kagad ma ha!" Tumango sya at sinimulang mag dial.

Nawala pansamantala ang problema ko sa dalawa dahil sa pag aalala kung nasaang lupalop nag pupumunta si Katherine.

Sino pwede kong tawagan? Hindi pwedeng si Macy dahil magkasama sila ni Jasper at mas lalong hindi pwede yung dalawa gayong humingi rin ako sa kanila ng space.

Hayy! Nakakaloka ang maraming pinoproblema sa mundo. Parang ang dami mong pasan pasan dinagdagan pa ni Kath.

Lumapit ako kay mama para alamin kung ano na! Nasaan ba yung bruhang yun? Mababanatan ko talaga sya jusko!
"Ma, what? Anong sabi? Nandon daw ba si Katherine?" Huminga sya ng malalim para pakalmahin ang sarili bago nagsalita.

"Hayy! Kinabahan ako don ah! Yes! Nandon sya, mamaya ay nandito na sila" nakahinga ako ng maluwag sa narinig. Good!! Kala ko kung nasaan na.

"Mabuti! Ano ba ang pag kakasabi?" Di pa rin ako kontento! Wala kasi akong tiwala kahit papaano kay dad.

"Ang sabi oo daw! Pumunta doon si Kath kasi hindi ka naman pumayag na dumalo sa kaarawan ng anak ng daddy mo na si Sam kaya sya na lang ang pumunta at mamaya nya na daw ipapaliwanag pag dating nila" pasaway talaga si Kath.

Hindi kasi ako pumayag na umattend sa kaarawan ng anak ni dad, dinahilan ko na lang na busy ako. Hindi naman sa ayaw ko kay Sam, ayaw ko lang makita si dad.

***

Naririto na ngayon sina Dad kasama si Kath. Gusto ko syang pagsabihan pero nahihiya ako kay mama.

"Ma! Sorry po! Puro kasi kayo busy ee. Hindi na ko nakapag paalam nag iwan naman po ako ng sulat ee" nakakagigil na talaga.

"Nag iwan ka nga! Hindi mo naman sinabi kung saan ka pupunta! Para kaming mga sira na naghahanap at nag aalala sayo" pangaral ko. Hinawakan ako ni mama sa braso para patigilin.

"Ate sorry na! Hindi naman kasi ako ang nagsulat nun ee kaya di ko alam kung sinulat ba nya!" Naalala ko na, hindi pala si Kath ang nagsulat nun gayong hindi nya sulat kamay ang naroroon.

"Sino nga ba?" Si mama na ang nagtanong.

"Uhm si Sam po! Para daw kahit hindi na ko makapag paalam ay may sulat na ako" hayy! Calm down Kim! Isipin mo na lang na walang nangyari sa kanyang masama.

"Okay! But next time magpaalam ka ng maayos ha, kahit busy antayin mong pansinin ka or else kung mag iiwan ka ng sulat siguraduhin mong complete ang mga detalye okay tapos-----" pinigilan na ko ni mama kaya hindi ko na natapos ang sasabihin ko.

"Ate naman ang dami mong alam ee okay na! Hindi ko na rin naman iyon uulitin don't worry" okay, now I realize na napadami pala ang advice ko kaya sila nag pipigil ngayon ng tawa.

Tumango tango na lang ako sa biglaang pag kahiya, bakit? Masama bang mag advice sa kapatid ko? Natural lang yun no!

Isa pa sa mga dahilan kung bakit ako nagalit ng hindi sya nag papaalam ay dahil ayokong may mangyari din sa kanyang hindi maganda. Naalala ko na  naman ang nagyari sa araw na iyon kainis!

Mas minabuti ko na lang na bumalik sa kwarto. Nagmukmok ako don at sinubukang kalimutan ang mga problemang pinagdadaanan ko.

Kahit anong gawin ko ay sa tingin ko ay di ko na matatakasan ang problemang ito at ang natatanging kailangan ko na lang gawin ay ang harapin ang mga ito.
______________________________________________________________________________

Kaya naman pala! Yun yung pangyayari ee! Kala ko kung ano na ang nangyari kay Kath!

Hahahaha pati si Author kinabahan!!

Sa mga patuloy na nag vovotes at comment po salamat at sa mga patuloy na sumusuporta naman po dito ay thank you!! God bless na rin po :-) :-)