Unexpected Love

chapter 35: getting back together

Lara's POV

sinusundan ko si larry ngayon, kailangan ko siyang makausap, kailangan kong humingi ng tawad, alam ko namang kasalanan ko ang lahat eh pero gagawin ko parin ang lahat para hindi mawalan ng isang kaibigan, selfish na kung selfish pero gusto kong maging kaibigan si larry. alam kong napaasa ko siya at nagamit pero kasi sobra akong nasaktan nun kaya nagawa ko yun, sa kanya ko kasi nahanap ang pagmamahal na inaasahan ko mula kay clark, siguro matatawag siyang rebound dahil doon. pero kahit na anong mangyari, kahit na magalit man siya sa akin, makikiusap parin ako na kahit hindi ko man maibalik ang pagmamahal na ibinigay niya sa akin ay sana maging magkaibigan parin kami. pero alam kong parang pagpapakamatay narin ang gagawin niya kung tatanggapin niya yun dahil sino ba naman ang taong may gustong magamit sa kabila ng pagmamahal na pinakita niya tapos ngayon ang gusto ko pa ay maging kaibigan na lang niya, ang tanga mo talaga lara, grabe ang tanga mo!

"larry!!" pakiusap ko sa kanya "magusap naman tayo please"

"ano pa ba ang paguusapan natin lara?" mabuti naman at huminto siya sa paglalakad dahil pagod na pagod na talaga ako, kanina pa kasi ako tumatakbo mula ng pagpasok ko sa school hinanap ko pa kasi sila ni clark kanina, hanggang ngayon wala pa akong pahinga.

"please larry makinig ka muna sa akin. i'm so sorry kung hindi ko nasabi sayo yun alam kong galit ka, alam kong feeling mo na ginamit kita pero please, ayaw kong mawala ang pagkakaibigan natin lalo na't kakasimula pa lang nito, please, isa ka na sa mga matatalik kong kaibigan larry, isa ka sa mga taong nagpapasaya sa akin lalo na sa mga oras na malungkot ako, at ayaw kong mawala ka dahil lang sa katangahan na nagawa ko, please larry pwede bang maging magkaibigan parin tayo?"

"you're asking me to still be your friend?"

"i know it's imposible for you to accept it after all i've done to you but still, i want to try"

unti unting lumapit sa akin si larry, alam kong makakatanggap ako ng and then suddenly he tap my head.

"do you know that i can't resist a request from my dearest friend? no matter what it is, even it means a death penalty to me?"

"really?"

"yeah" and then he give me a very familiar gentle smile he always wear.

"thank you so much"

"i'm sorry kung nagalit ako, i didn't even let you explain why you didn't tell me that you are already engaged, ngayon ko lang narealize na siguradong merong sapat na dahilan kung bakit hindi mo yun sinabi kahit na sa isang matalik na kaibigan na katulad ko and i did not think that you used me lara, you are too good to do that"

"i already did"

"no, ako lang ang nagtake advantage lara, you just needed a friend because you are lonely, and it is foolish of me to think that you need a boyfriend, i'm sorry if i get mad, siguro masakit lang ang mawalan ng chance na ligawan ka at malamang may nagmamay-ari na pala sayo, alam mo namang matagal akong naghintay para sa pagkakataong yun diba? pero ngayon parang bula na lang na nawala"

"i am really sorry larry"

"stop saying that or else you will lose a friend"

"how can you do that?"

"do what?"

"put the blame on yourself, kahit na alam kong hindi mangyayari ang lahat ng ito kung hindi dahil sa akin"