°TUNE°

Final

Üzgünüm finalde ne yapacağıma dair hiç bir fikrim yoktu bu yuzden sacmalamış olabilirim.

Bir kaç gün sonra...

Son iki cenaze de kalkarken artık kimse ağlamıyordu. Herkes ölmüştü zaten sadece biz kalmıştık...

Bu tamamen hak ettiğimiz son muydu bilmiyorduk ama vicdan azabı ile yaşayacağımıza emindik.

Natsu sıkıca elimi tutunca başımı omzuna yasladım.

Sonun böyle olacağını bilmiyordum. En azından kalbimizi biraz da olsa rahatlatacak son şeyi yapmıştık.

Polise gidip Elfman olayını tüm detayıyla tekrar anlatmıştık ve suçlamalar üzerimize yıkılmıştı.

Islah evine gönderilebileceğimiz ya da en azından ev hapsi alabilme durumumuz vardı.

Yine de dert etmiyorduk. En azından ben dert etmiyordum.

Levi ve Gajeelin mezarına gelince elimdeki beyaz çiçeği koydum. Tüm sınıf birbirine yakın yere gömülmüştü.

Bir tek bizim yaşamamız adil değildi.

"Gitmemiz lazım." diye seslendi zeref bize bakarak. Şimdi ise sonumuz belli olacaktı. Hapse mi girecektik yoksa kefaret mi ödeyecektik?

Buna rağmen Natsu gülümseyip ilerledi. Ne olursa olsun, hala yaşadığımız sürece umut vardı...

***

Olay günü;

Gajeel, Natsu ve diğerleriyle beraber içeriye girince gözlerimi Levy den ayırıp onlara baktım.

İyi olmalarına sevinmiştim ama arkalarından gelen Cana yı görünce yüzüm düştü. Demek Canayı bulmuşlardı...

Gajeel sınıfın kapısını arkalarından kapatırken Natsu hızla Levy ile arama girdi.

Beni korumak ister gibi yanımda duruyordu.

"Ne yani şimdide birbirimizi mi öldüreceğiz?" dedi Natsu sinirle.

Levy gülümsedi.

"Kitap çoktan yazıldı bitti. Sizi öldürerek ödüllendirmeyeceğim. Asıl cezayı size çekeceksiniz." dedi Levy.

Sonra Gajeele döndü. Gajeel başını sallayıp Levy nin yanına geldi.

O sırada dışarıda polis sirenleri yankılanmaya başladı. Endişe ile Levy ye baktım.

Kim polise haber vermişti ki? Levy bilerek mi vermişti?

Levy cama doğru yürüyünce Gajeel de peşinden gitti. İkiside cama çıkınca hepimiz bağırdık.

"Hayır!

"Durun."

"Bunu yapma Levy!" diye bağırdım son çare.

"Üzgünüm ama hapse girmeye niyetim yok. Hemde Elfman olayında bizde suçluyduk..." dedi Levy. Gajeel de onu onaylarcasına başını sallayıp elini tuttu.

"Sadece, hiç birimizi unutmayın oldu mu?" dedi bir umut levy. Cevap vermeyip başımı çevirdim.

İkinci kez bir arkadaşımın göz göre göre ölmesine izin veriyordum...

Koridorda ayak sesleri yankılanınca Gajeel, Levynin elini sıkıca tuttu.

Levy derin bir nefes alıp önüne baktı.

Kapı açılır açılmaz kendilerini boşluğa bıraktılar...

Tune hiç var olmamışcasına yok olurken yine sessiz kalmıştık.

Belki de korktuğumuz içindi ama bu sefer her şeyi açıklığa kavuşturmaya niyetliydim...

Ölenler boşuna ölmeyecekti. Sonucu ne olursa olsun sonu mutlu bitecekti...

***
Bu kısım, ova bölüm gibi bir şey sjsjs hikayenin akışı ile bağımsızdır.

Grayin ağzından;

Juviaya baktım. Mısır yiyip televizyon izliyordu. Uzun süredir merak ettiğim ama soramadığım şey aklımı kurcalıyordu.

Juvia bakire değildi o zaman... Kimle yapmıştı?? Tabi ilk çıktığı kişi olmadığımı tahmin ediyordum ama-

"Neden juviaya dik dik bakıyorsun?" diye sordu Juvia aniden. Affalayıp önüme baktım.

"Hiç..." diye geveledim.

"Bir şey mi oldu Gray sama?" diye sordu.

İçimde ki kuruntunun bitmesi adına sormaya karar verdim.

"Juvia ilk kimle yattın?" diye sordum. Juvia ani soru karşısında aniden şaşırıp yediği mısırın boğazında kalmasıne neden oldu.

sertçe öksürüp su içti. Ben ise merakla cevaplamasını bekliyordum.

Tekrar bana bakmaktan kaçındı.

"Bunu neden soruyorsun ki?" dedi sessizce.

Omuz silktim.

"Merak ediyorum." dedim ama biraz da kıskanıyordum doğrusu.

"Lyon..." diye yanıtlayınca oturduğum yerde dikeldim.

"Orta okuldaki en yakın arkadaşım mı!" diye sordum biraz da bağırarak. Juvia bana bakmayı reddedip duvara baktı.

"İnanmıyorum..." diye mırıldandım.
"Gray sama juviayı kıskandı." deyip kıkırdadı. Kaşlarımı çattım...

"Belki..." diye yanıtladım. Gülüp kucağıma geldi.

"Gray sama lyonu kıskanmamalı... Juvia, Gray samaya ait artık." dedi ve dudaklarıma eğildi. Hafifçe öperken alt dudağımı dişledi.

"Lyonla bir daha konuşmayacaksın." dedim. Juvia gözlerini devirdi.

Lyonun şehir dışında olduğunu unutmuş olabilirdim..

Juvianın elbisesinin altından elimi soktum.

"Hadi bana ait olduğunu kanıtlayalım." dedim ve Juvianın gülüşleri eşliğinde öpmeye başladım...

Saçma oldu sorry ama bazılarınız biliyordur, Wattyyi bırakıyorum. O yüzden tüm kitaplarımı ya final yapacağım ya da sezon finalinde bırakacağım. Neyse bu bir veda sayılır sizi seviyorum Tune okurları :*