Yume at Moonlight

Chapter 11: Melody of Pain

Enjoy Reading!!

*~*~*~*~*~*~*~*~*~

Someone's POV*

(Narration)

"Magpakasaya muna kayo ngayon. Because when the time comes, I'll wake you up from your little happy dream." an evil grin formed in his lips.

"When are you going to make your first move?" his most loyal servant said.

He took a sip of his red wine and said, "When he is in so much Felicity."

"You're really making this hard for him." a faint smile formed in his servant's lips.

"Hell I am." and then he took a last sip of his wine and looked at the clear, starry night sky.

"I'm gonna kill him. Deep within his soul and body."

-----

Yume's POV*

Here I am. Getting ready for another day. Ilang araw narin ang lumipas after that hug scene. And so far so good, hindi ko na bini-big deal iyon.  Tinatry ko din maging comfortable sa harap nya. Until now, hindi parin maalis sa isip ko yung huling sinabi nya.

"I just want to be closer to you."

"I just want to be closer to you."

"I just want to be closer to you."

At ayan nga, paulit-ulit na namang nagrereplay sa utak ko. Inayos ko na yung kama ko at napansin ang ring na nasa may right hand ko. Oo na pala, ito yung ring na natanggap namin dun sa marriage booth. Hanggang ngayon fresh na fresh parin ang memoryang yun.

Yung sakanya kaya suot nya pa?

DUH. Ano naman kung suot nya o hindi? Teka nga, ano bang pinaglalaban ko?  Pumunta na ako sa cr para maligo at makaalis na dito ng maaga sa bahay.

Pagkarating ko sa school, kaunti pa lang ang mga estudyante. At agad namang bumungad sakin ang pagmumuka ni bhebz.

"Oh, morning." bati ko saknya.

"Morning din." sabi nya din pabalik sakin. Parang shunga lang eh no? pareho siguro kaming tinatamad magsalita. Umayos na ako ng upo at tumingin sa bintana na nasa tabi ko. Sunrise. Naisip ko lang. Hanggang ngayon hindi ko parin mapigilang mamangha sa 'twing pinapanood ko ito. One of the things that makes my day great.

Dumating na si Haru. Hanggang ngayon medyo awkward parin pero konti nalang. Hindi katulad nitong last few days.

~Flashback~

Naglalakad ako sa hallway bitbit ang napakaraming libro at folders. Iniutos kasi sakin to ni Ms. Reyes na dalhin daw sa office nya. Kaya eto ako, naghihirap.

At kung mamalasin ka nga naman, may nabangga pa ako. Asar.

"Sorry." sabi nung lalake. (boses lalake eh.)

"Ok lang." kahit hindi naman talaga. Tinulungan nya naman akong pulutin ito. And when I got the chance to see his face, I realized na si Haru pala ito. At nung nakita nya ako, parang nagulat sya pero hindi nya pinahalata.

"Tulungan na kita." pago-offer nya.

"Salamat." hindi narin ako tumanggi kasi nagmamadali narin ako eh. Sa lahat ba naman ng makakabangga ko sya pa? eh umiiwas nga ako. Wait, did I said it right? umiiwas ako? nah, don't mind that. Bakit naman ako iiwas eh wala naman syang ginagawang masama..

Another awkward moment, habang nagbabasa ako, biglang nalaglag yung ballpen ko, kukuhanin ko na sana ito pero kinuha din ito ni Haru. Dahilan para mahawakan ko yung kamay nya instead sa ballpen ko.