GÜZ GÜLLERİ (TAMAMLANDI)

-İNTİKAM-

-Aşkım camı açar mısın? Nefes alamaz gibi oluyorum.

-Tamam aşkım açıyorum. Neden böyle oldu?

-Bilmiyorum. Sanırım biraz heyecanlandım.

-Aşkım sen biraz bekle ben şuradan bi kutu çikolata alıp geleyim. biraz daha inandırıcı olsun, deyip gülümsedi ve arabadan indi.

  Emindim her şeyin çok güzel olacağından emindim. Her şeyi değiştirecek ve hayatımı tekrardan başlatacaktım. Önce herkese değişmiş gibi davranacaktım herkesin güvenini kazandıktan sonra geri dönülmez bir intikamın içinde bulacaktı Pelin kendini. Ben iyi olacaktım. O cezaevi gibi yerde kaldığım o üç ayın cezasını burunlarından fitil fitil getirecektim. Beni bu düşünceleriden sıyıran Pamirin kapıyı açmasıydı. Arabaya bindi ve yüzüme bir öpücük kondurdu, gülümsedi ve sesini çıkarmadan yola koyulduk. 

                                                                                          ****

-Alo! Arda Bey?

-Buyurun benim. Sizi nereden tanıyorum?

-Arda beni nasıl tanımazsın ya! Pamir ben. Hani şu liseden. Koparttık yahu bağları.

-AA Pamir. Nasılsın kardeşim?

-İyiyim abi sen nasılsın? Bir an tanımayacaksın sandım.

-Tanımaz olur muyum be? E nerdesin şimdi müsaitsen buluşalım bir yerlerde.

-Tabi olur.  Ben de onu diyecektim. Nereyi istersin? London Eye Cafe olur mu, işte bu sözle İNTİKAM başlamış oldu. 

-Başka bir yerde buluşsak olmaz mı, bu cafenin bende yarattığı etki gibi onda da olumsuz etki yarattığı belliydi.

-Ha olur tabi. Müsaitsen evine gelir bi kahveni içerim.

-A olur bak. Müsaitim tabi ben sana konumu atayım.

-Şey sorucaktım. 

-Buyur sor.

-Yenge var mı Arda?

-Ah evet var. O birşey demez. Bi kahve yapar komşuya çıkar sonra da, bu sözünün ardından kaşlarımı çatmıştım ama geri moralim yerine gelmişti çünkü çocukluğundaki o uyuz hallerinin hala devam ettiğini görebiliyordum.

-Hm tamam o zaman. Yarım saate oradayım, sözünü söyledikten sonra Arda ''Bizim yengemiz var mı'' diye sordu ama Pamir telefonu kapatmıştı.

                                                                                              **** 

 Merdivenlerden çıkarken elimi tuttu Pamir. O kadar çok heyecanlanmıştım ki elim ayağım tutmaz oldu. Üzerime giydiğim taba rengi kabanımın içindeki beyaz gömleğimi düzelttim, Altımda ki koyu renk kotu eğilip düzelttim, saçımı da arkaya atınca zili çaldım. Şunu da belirtmeliydim ki kapı zilleri hiç hoş değildi. 

-...

-Arda! Naber koçum, deyip sarılan Pamirin arkasında kalan Arda şaşkınlıkla bana bakıyordu. Kolları hala sarkıktı ve çevrede Pelin yoktu. 

-Şey... O... O kim?

-O benim karım. Evleneli 3 ay oldu, dedi Pamir ve birbirimize bakarak gülümsedik. Çünkü onunla evlenmeyi asla ve asla düşünmemiştim. Onunla sevgili olmamın tek nedeni başından beri düşündüğüm bu intikam işiydi. Tabi Pamir de benim oyuncağım.