GÜZ GÜLLERİ (TAMAMLANDI)

-KÜÇÜK KIZ-

-Eve gittiğimizde Pamir beni kucağına alarak yatak odasına göütdü. Bu durumdan hiç hoşlanmamıştım ama eğer bunu belli etseydim başıma istemeyeceğim şeyler gelebilirdi.
-Gül sence de artık zamanı gelmedi mi?
-Neyin zamanı?
-Gül biz evleneli tam 6 ay olacak. Ve ben artık baba olmak istiyorum, ondan bu sözleri duymayı hiç beklemiyordum. Hem böyle bir şey asla ve asla olmayacaktı.
-Pamir seni anlıyorum ama benim en yakın dostum kocasından boşanacakken böyle bir şey asla olamaz.
-Gül bende seni anlıyorum ama benim korktuğum bir şey var.
-Nedir? Daha açık konuşur musun?
-Gül, aslında korkmak değil ama endişe duyuyorum?
-Pamir söyle, diyerek biraz sert çıkıştım.
-Gül, Arda Pelinden boşandığı zaman senin Ardayla birlikte olmandan korkuyorum.
-Pamir böyle bir şeyi nasıl düşünürsün ya... Sence ben böyle bir şeyi yapar mıyım? Pelin benim kardeşim. Her ne kadar ondan intikam alsamda onun benim dizime yatıp ağlaması beni mahvediyor.
-Gül, o zaman neden hala devam ettiriyoruz bu planı? Bırakalım boşanmasınlar.
-Hayır, bir daha ağzından böyle sözler duyarsam emin ol bende senden boşanırım.
-Tamam sakın böyle sözler söyleme. Sadece senin üzülmeni istemediğimden söyledim.
-Tamam Pamir sen yat ben avukatla görüşeceğim.
-Neden?
-Çünkü boşanma evraklarını ne zaman hazırlayacağını öğrenmem gerekiyor Pamir. Şimdi müsadenle çıkıyorum odadan.
-Gül böyle yapma, dediğini duyduğumda odadan çıkmıştım.

******

-Leyla Hanım müsait misiniz?
-Evet, müsaitim. Boşanma evraklarını az önce hazırladım ve çok yorgunum. Emin olun işin içinde siz olmasanız asla yapmazdım bu kadar hızlı bir şekilde..
-Anlıyorum Leyla Hanım ama eğer acele etmezseniz çok kötü şeyler olurdu benim için?
-Nasıl yani?
-Ben size daha sonra anlatırım. Yarın sabah erkenden gelip sizden evrakları alırım. Ardaya imzalattıktan hemen onra Pelini de halleder size veririm.
-Tamam Gül Hanım. Mahkemenin sonuçlanması en fazla 1 ay sürer. En erken haftaya boşanırlar.
-Daha erken olamaz mı?
-Sanmam...
-Tamam teşekkürler. İyi geceler..
-İyi geceler Gül Hanım.

*******

Sabah saat 7'de kalkıp avukatın yanına gittim. Fazla detaya girmeden planlarım sonucu ortaya çıkan şeyleri anlattım. Daha sonra evrakları alıp saat 9'da Arda'nın evine doğru gittim. Onlar boşandıktan hemen sonra benim de bu Pamir'den kurtulmam gerekti.

Yarım saatlik yolun ardından Ardanın evine gelmiştim. Yıkık dökük sarı bir apartmandan çıkarken aklımda hep Pamirden nasıl kurtulacağım vardı.
Yavaşça kapıyı çaldım ve kot eteğimi düzeltip başımı öne eğdim. Üzerimde beyaz düz bir ti-şort ve yarım kot ceket vardı. Ayakkabı olarak beyaz bir sneakers tercih etmiştim. Saçlarımı dağınık topuz yapıp sade makyajla da tamamlamıştım. Oldukça güzel görünüyordum. Ben bunları düşünürken kapıyı Pelin açmıştı.
-Gül.., derken birden ağlamaya başladı...
-Pelin ne oldu?
-Tolga geldi..
-Ne, diyerek tepki verdim çünkü planlarım suya düşebilirdi.
-İçerde, lütfen çabuk gel, dedi bende ayakkabılarımı çıkarmadan içeri girdim. Pelinin üzerinde Mavi bir sabahlık ve uzun bir pijama takımı vardı. Arkasından onu takip ederken benim asla böyle giyinmeyeceğimi aklımdan geçirmiştim. Saçlarının dipleri iyice kumral rengini kaybetmiş ve saç uçları hep kırılmıştı.Hiç güzel bir görüntü vermeyen topuzuyla çok berbat bir haleydi. İçeri girdiğimden tolganın çok değiştiğini farketmiştim. O bebek yüzünden eser kalmamış ve kirli bir sakal bırakmıştı. Ama ona yakışmıştı.
-Oo... Hoşgeldiniz Gül Hanım..
-Ne işin var senin burada..
-Hiç.. Sadece çocuğumun annesini görmeye geldim dediğinde gözleri dolu bir şekilde bana bakan Pelin'e döndüm. Bana böyle bir şeyi nasıl söylemez diye aklımdan geçirirken Arda'nın da haberinin yeni olduğunun farkına vardım. Elimdeki boşanma evrakları yere düşmüştü ve bende bayılacak gibi dengemi kaybetmiştim. Bu haber beni şok etmişti.
-Pe- Pelin bana bunu nasıl yaparsın, derken düşecek gibi oldum ve gözlerimi açtığımda kafamı Ardanın dizinde hissetmiştim. Sadece bana bakıyordu gözleri ve açtığımı hemen farketmişti.
-Benim de haberim yoktu, diyebildim sadece.
-Merak etme sen.. Boşanma evraklarını imzaladık. Tolga çocuğu almaya gitti.
-Nasıl olur böyle bir şey? Beni geçtim tamam ama sana böyle bir şeyi nasıl söylemez.
-Ondan her şeyi beklerim ben artık. Aranızdaki ilişkiyi kesmenizi istiyorum.
-Merak etme artık istesemde ona güvenemem. Nerde o?
-Duş almaya gitti.

Birden kapı çalmaya başladı. Ama o kadar güçsüz çalıyordu ki...
-Ben bakarım, diye ses geldi. Bu ses o kadar hasretle çıkıyordu ki.. Pelinin sesiydi bu.. Aynı anda ikimiz de ayağa kalktık. Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki düşüp bayılmamak için kendimi zor tutuyordum.
Pelin yavaşça açtı kapıyı ve gözlerindeki yaşlar birden boşalmıştı. Kızını görmüştü ilk defa.
-İlayda... Kızım... Annem.. Gel buraya, derken ağlıyordu. İlayda dediği kızı koşarak Peline sarıldı Tolganın elini bırakarak. Bu küçük kız bana o kadar tanıdık geliyordu ki nerden tanıdığımı hatırlamaya çalıştım ama başaramadım.
Pelin hüngür hüngür ağlıyordu. O an beynimden vurulmuşa döndüm. Küçük kız yüzünü bana çevirip baktığında o kızı daha önceden nerden tanıdığımmı hatırladım. Şok olmuştum.