Gözlerimi kapatıp, geçmişi düşündüm... Geleceğe dair tek tek sönen umut meşalelerimi... Sonra açtım gözlerimi... Yeni bir hayata başlıyordum... İntikamla başladım ben bu yola...
GÜZ GÜL'ÜYDÜM BEN, YAZI UMUTLA BEKLEYEN...
Sabah kalktığımda İlayda yanımdaydı. Gece kabus görmüş olacaktı ki sürekli inliyordu. O kadar güzel uyuyordu ki yanımda adeta büyülenmiştim. Telefonumu elime aldığımda gelen kutusunda 3 tane mesaj olduğunu gördüm. Baktığımda birinin Arda'dan birinin de bilinmeyen bir numaradan olduğunu görünce merakla numaraya baktım.
'' Gül, ben Yavuz. Dün seni sorguya çeken komiser.'' İlk attığı mesaj buydu. Yavuz adı ona çok yakışmış diye içimden geçirirken diğerine de baktım.
'' Bugün seni bir sorguya daha çağıracaklar erkenden burada olmanı istiyorum.'' yazıyordu ikinci mesajda da.
Diğer mesaja baktığımda Arda'nın yaklaşık bir saat önce mesaj attığını gördüm. Mesaj da yarım saate oradayım diyordu. E, şimdi nerde ki bu derken mutfaktan tencere sesi duydum ve koşarak aşağı indim. Az da olsa korkmuştum ama onun arda olduğunu anlayınca somurtkan halimi bırakıp yerine gülümsememi bıraktım.
-Yardım edeyim mi, diye sordum yanına yavaş yavaş giderken.
-Yok, teşekkür ederim. Ama bir şey var?
-Söyle bir tanem, dedim beline sarılırken.
-Sen böyle her uykundan kalktığında bu kadar güzel olacaksan ben ne yaparım?
-Yaa, Arda. Utandırma beni, dedim gülerek ve sonra yavaşça ayağa kalktım.
-Nereye ya?
-İlayda'yı uyandıracağım sende kahvaltımızı hazırla bir an önce yoksa...
-Yoksa ne, diyerek belimden kavradı ve havaya kaldırdı. Güldüm. Ve yavaşça öptüm. Sonra birden aklıma Pamir geldi ve kendimi kötü hissettim.
-Arda, sence yakalanacak mıyız?
-İlayda'ya mı?
-Ya hayır, dedim ve güldüm. '' Pamir...''
-Gül, aklını bunlarla doldurma bak bugün bizi karakola çağırdılar. Oraya gideceğiz ve daha sonra her şey bitecek. Zaten komiserden öğrendiğim kadarıyla Leyla sadece 3 ay hapis yatacakmış.
-Peki ya Pelin nasıldır sence?
-Bana onun adını söyleme Gül, dedi bağırarak. Kendimi kötü hissetmiştim bu yüzden oturduğum kucağından kalkarak yukarı çıktım. Arkamdan seslendi ama bakmadım.
İlayda da uyandıktan sona kahvaltımızı yaptık. Biraz sonra da kalkıp üstümü giyindim bir sonbahar gününe pek de uygun olmayan ama kendimi rahat hissettiğim kıyafetlerimi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oldukça sevimli ve bir o kadar da dikkat çekici görünüyordum. Çünkü bugünden itibaren Yavuz Bey'imizin benden etkilenmesi gerekti.
