Hayatının hatırlamadığı ve belki de ömrü boyunca hatırlayamayacağı dört senesi olan;bir kadın ve ona deli gibi aşık olan bir adam.
Ve bu aşkın meyvesi olan bir çocuk...
Beklenen gün gelmişti nihayet. Abisi heyecanla sağa sola koştururken Nehir abisinin heyecanlı haline bakarak gülümsüyordu. Halbuki kısa süre sonra aynı duyguları yaşayacağını bilse gülümsemeyi bırak, aklından bile geçirmezdi. Nehir, heyecandan yerinde duramayan arkadaşının yanına giderek ona yavaşça sarılıp "Sakin ol, gerçekten çok güzel bir gelin oldun. Emin ol abim bir kez daha aşık olacak sana."diyerek İdil 'i sakinleştirmeye çalışıyordu. Heyecandan titreyen kız kollarını azıcık gevşeterek Nehir' e bakmaya başladı.
"Nehir, ben çok korkuyorum. Zafer'i ne kadar sevsem de ona yetişememekten, ikimizin de yarım kalmasından korkuyorum. Bunu kaldırabilecek kadar güçlü değilim."
"Tatlım, abim seni deli gibi seviyor. Ayrıca sen tahmininden daha güçlü bir kızsın yoksa abim seni bu kadar sevmez, seni hayatına almak için bu kadar çabalamazdı güzelim. Kendine gel, herkesin hayran olduğu İdil ol tekrardan ve en önemlisi kendine haksızlık etmekten vazgeç. Siz kazandınız İdil, düşünsene bir. Abim sana aşık olmadan önce nasıl bir insandı, senin yanında olabilmek için nelerden vazgeçti ve en önemlisi bundan hiçbir zaman pişman olmadı. Sen, dediğin kadar güçlü olmasan abim senin için bu kadar mücadele eder miydi? "
İdil, gülümseyerek Nehir 'e sarılıp" Haklısın, Zafer' i o kadar seviyorum ki. Bazen onu kaybetme korkusu gerçekleri görmeme engel oluyor. "
" Yanındayım İdil ve yanında olacağım. Yarın uykudan abimin kollarında uyanacaksın ve bu konuşmanın ne kadar saçma olduğunu daha iyi anlayacaksın. "
" Artık abini içeriye al böylelikle az sonra kocam olacak adamı çıldırmaktan kurtaralım."
Nehir, gülümseyerek kapıyı hafifçe araladığında başta abisi olmak üzere Demir, Kaan ve Tolga'nın kapıda beklediğini görünce şaşkınlıkla kapıyı biraz daha araladı.
Nehir ise gülümseyerek abisine bakarken "Abiciğim, neden bu kadar acele ediyorsun anlamıyorum ki. Az sonra İdil, hayat arkadaşın olacak zaten. Biraz daha sabırlı olsan diyorum..."
"Hadi abiciğim hadi bırakın da artık karımı göreyim."
Nehir 'in açtığı aralıktan giren Zafer, İdil' i görünce resmen soluğunu tutarak İdil 'i seyretmeye başladı. Hayatında şimdiye kadar gördüğü en güzel gelin şu an karşısındaydı ve Zafer hayat boyu onu böyle izlemeye gönüllü olarak yaşayabilirdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İdil, gülümseyerek ellerini Zafer' e uzatarak tutmasını bekledi. Zafer anın şaşkınlığını üzerinden atarak İdil 'in ellerini tutup "Rabbime şükürler olsun ki bu günü gösterdi bana, hayat boyu gönüllü esirinim güzelim. Hayatımda, gönüllü olarak aldığım en güzel emanetsin sen benim . Rabbim, seni benden ayırmasın. Bir yastıkta, aldığımız son nefesle birlikte ebediyete gidelim. "
İdil, gözleri dolu dolu Zafer 'i dinlerken" İyi ki hayatımdasın adam, iyi ki beni hayatına aldın. Tek dileğim, Rabbim bizi son nefeste bile ayırmasın. Seni seviyorum ve senden tüm hayatım boyunca sadece bana böyle güzel bakmanı diliyorum. "
" Sen benim ilkim, sonum hayatta başıma gelmiş veya gelebilecek en güzel, en değerli varlığımsın. Hayatta, kalbime ulaşabilen yegane varlıksın. "
Nehir, Demir 'in kendisine sarıldığını fark edince kafasını Demir' in göğsüne yaslayarak" Allah 'ın şanslı kuluymuşum ki önce bana böyle bir abi daha sonra da böyle bir yenge nasip etti. İyi ki hayatımdasınız, iyiki varsınız."deyip kafasını Demir' in göğsüne yaslayarak, kollarını kendini saran kolların üzerine dolayarak sevdiği adamı dinlemeye başladı.
" Her insan hak ettiğini yaşar bu dünyada güzelim. Sen, kendi iyiliğinin, güzel kalbinin mükafatını görüyorsun. Bunun bizimle alakası yok. "
" Umarım, bizde abimle İdil kadar güzel bir birliktelik yaşarız. Çünkü en büyük korkum, seni kalbime almışken sensiz kalmak Demir. "
" Yanında olayım veya olmayayım kalbim hep seninle güzelim."
Zafer, İdil 'in elini tutarak" Güzelim, herkes aşağıda bizi bekliyor. Bir an önce kağıt üzerinde de karım olmanı diliyorum o yüzden bir an önce aşağıya inip şu imzaları atalım artık, karıcığım... "
İdil, gülümseyerek Zafer'in elini tutup yürümeye başladı. Bir taraftan hayat boyu böyle bir adamla hiç sıkılmayacağını düşünüp mutlu olurken bir yandan da bu kadar korumacı bir adamla ne kadar zorlanacağının hesabını yapıyordu. Kafasındaki soruları karşısında az sonra kocası olacak olan adama hissettirmeden,
" Tamam canım, inelim hadi. "dedi.
Merdivenden inerken alkışlar eşliğinde çalan müziği Zafer, çok hafif bir sesle İdil' in kulağına doğru mırıldanıyordu.
" Ben balarısı gibiydim senden önce, Bak pervanelere döndüm seni görünce. "
" Yana yana kül olsam inan Yinede senden ayrılamam Yoluna adadım ömrümü Ben sensiz olamam."
"Seni almazsam gözlerim açık gider."
İdil, gözlerinden akacak olan yaşları geriye iterek"Hayatta ki tek aşkımsın." deyip Zafer'in elini biraz daha sıkarak yavaşça şarkının sözlerine eşlik eden adamı dinleyerek yürümeye devam etti.
" Sen de benim güzelim, hayatım boyunca kalbime hiçbir kadını sokmadım. "
Nikah memurunun karşısında yerlerini aldıklarında sorulan sorulara her ikiside "Ölünceye kadar, evet "diyerek cevap verince, Zafer İdil 'in alnını öperek onu dans pistine doğru sürüklemeye başlamıştı.
İlk danslarını alkışlar eşliğinde gerçekleştirirken, kalbi bir atan bu iki güzel insanı izliyordu bütün misafirler.
Geçen iki saatlik sürenin ardından Zafer artık daha fazla dayanamayarak "Güzelim, bizi bekleyen araba dağ evine götürecek bizi. Yarın da sana sürpriz bir balayı tatili var."
"Nereye gideceğiz"
"Adı üstünde sürpriz ama beğeneceğine inandığım bir yer."
"Sen yanımda olduktan sonra her yer cennet bana."
"Güzel karım benim, sen bu dünyada bana verilen cennetsin inan bana. Hep yanımda ol. Sensiz dakika geçirmek istemiyorum. Hatta çocuklar oluncaya kadar asistanım yapmayı düşünüyorum seni. Böylelikle yanımdan hiç ayrılmamış olursun."
"Zafer, ne çocuğu Allahını seversen. Daha dün bir, bugün iki. Acelen ne?"
"Ancak yavrum, en az altı tane yapacağımız için en erken bugünden çalışmalara başlamalıyız."
"Zafeeeeer."
"Hadi bir tanem, hadi. Daha dağ evine gideceğiz. Yolumuz uzun."
"Zafer, çok terbiyesizsin."
"Beni bu hale getiren düşünsün güzelim."
Zafer, İdil 'in arabaya binmesine yardım edip kendisi de ön koltuğa binince "Evet İdil hanım, bir ömür sürecek gönüllü emanetimsin. Yeni hayatına hoşgeldin güzelim." diyerek karısının kızarmaya başlayan yanaklarından yumuşak bir öpücük alarak kızı dikkatli bir şekilde yürütmeye başladı.
İdil ve Zafer el ele tutuşup kalan son misafirleriyle de vedalaştıktan sonra İdil 'in çiçek atma merasimi için ellerini kısa süreliğine ayırdılar. İdil, çiçeği Nehir' in tutacağı şekilde atarak Demir 'e göz kırpınca Zafer dayanamayıp" Çok uyanıksın sen güzelim. Seninle gerçekten işim var benim. "diyerek söylenmeye başladı.
" Daha bunlar iyi günlerin bebeğim, pişman olma da."
