Nehir"

17

Nihayet...

Zafer 'in aklından geçen tek kelime bu idi. Nihayet İdil karısı, kadını olmuştu. Kollarının arasında yatan kadının güzelliği dillere destandı.Sadece görüntüsü değil kalbi de pırıl pırıl olan çok özel bir kadına denk gelmişti ve bu kız o saatten sonra yaşantısında ki ilk kişi olmuştu.

Zafer,  bu kızın masumluğunu elbette biliyordu fakat onun masumluğunu tatmak, Zafer gibi bir adamı bile kendinden geçirecek aşamaya getirmişti.

İdil 'in yüzüne düşen bir tutam saçı geriye doğru atarken yavaş yavaş karısının yüzünü okşamaya devam ediyordu. Her ne kadar İdil' i çok yormamaya çalışsa da küçük kadınının ne kadar yorulduğunu biliyordu. Onun masum çabaları aklına geldikçe Zafer, yüzündeki gülümsemeye engel olamıyor, kalbini açıp oraya saklayası geliyordu.
İdil, yavaş yavaş hareket etmeye başladığında Zafer, küçük karısından bir buse daha çalarak 'Günaydın güzelim "dedi.

İdil, yüzüne kendine yakışır içten bir gülümseme yerleştirerek" Sana da günaydın kocacığım. "

" Sabah sabah performansını takdir ediyorum ama kaşınma yoksa başına kaldıramayacağın şeyler gelebilir"derken Zafer, bir kaşını hafifçe havaya kaldırıp meydan okumaya başlamıştı.

İdil, karşılık vermeden durur muydu?
"Canım, istiyorsan daha önceki birlikteliklerine dönebilirsin? Geç kalmış sayılmazsın. "

"Hatun, seni veren Allah'a şükürler olsun. Ben senden razıyım. "

" Hıh, şöyle bakalım Zafer bey, yoksa benim altta kalmayacak kadar sivri dilli olduğumu bilmen lazım. "

" Bilmem mi hatunum ama biz yuları verdik bir kere. Bundan sonra geçmiş olsun. "

İdil, aniden Zafer 'in üstüne çıkıp eğilerek" Aferin adamım, ben akıllı adamları severim. "

Zafer, bir anda sinirden kudurarak, küçük karısını altına çekerken" Bana bak kadın, senin ağzından çıkacak tek adam kelimesi ben olabilirim. Yanlışlıkla kuracağın cümle içindeki adamları bana Hakkın rahmetine kavuşturma ona göre. "

" Olur kocacığım, sen dersin de ben yapmam mı? "

Zafer, sinirden gülmeye başlayarak" Sen var ya sen. Senden korkulur yemin ediyorum "deyip yataktan kalkmaya başladı.

" İdil, balayını kaçırmak istemiyorsan güzelim duşta bana eşlik etmen gerekecek. "derken İdil'in kanını kaynatacak bir şekilde göz kırpmıştı.
İdil, şimdiye kadar Zafer 'den böyle ataklar görmediği için' Bu da evliliğin cilvesi 'diye düşünürek Zafer' in yanına doğru gitmeye başladı. Her ne kadar nereye gidiyor olduklarını bilmese de bu merak etmediği anlamına gelmiyordu.

Zafer, içeriye giren karısını çapkın bakışlarla süzerken, kendisine yaklaşan karısını yavaşça göğsüne çekip kendine yaklaştırarak yıkamaya başladı. İdil, anın şaşkınlığından kurtularak"Ben yaparım, Zafer "dese de onu duymazdan gelen kocası yavaşça saçlarını yıkayıp sonrada onun çok sevdiği vanilyalı duş jeliyle sabunlamaya başlamıştı. Karısını yıkadıktan sonra itiraz etmesine fırsat vermeden onun saçlarını önce havluyla kurutmuş daha sonra da saç kurutma makinasını fişe takarak saçlarının tamamen kuruduğundan emin olunca saçlarını bir güzel fırçalamaya başlamıştı. En son saçlarının üzerine ufak bir buse kondurarak "Gel, üzerini değiştirelim güzelim" deyip İdil 'i yerinden kaldırmaya başladı.

İdil' i giydirmek için kıyafet bakarken aklına kızın eve gelen kıyafetleri gelince, gider gitmez o gardırop 'u yenileme kararını kendine hatırlattı. Küçük karısını kimsenin kendi gördüğü şekilde görmesini istemiyordu.

Hayır yani illa ki giymek istiyorsa, kocasına giyinmesinde hiçbir sakınca yoktu.

Zafer, kızın üzerini giydirdikten sonra kendisine bir kot ve sweatshirt çıkarmaya giderken karısının engeline takıldı. "Madem ki beni sen giydirdin.Ben de seni giydirmek istiyorum."

Zafer, kaşlarını havaya kaldırıp İdil 'e bakarken bu kızın içinden ne çıktı acaba diye düşünmeye başladı.
"Memnun olurum yavrum"

"Tamam o halde."

İdil, kocasının yardımıyla kıyafetlerini giydirmek zorunda kalsa da nihayet işini bitirmiş olmanın verdiği memnuniyetle kocasının koluna girerek"Şimdi tatil zamanı, yakışıklım. "

Zafer, duyduğu sevgi sözü ile hislerine gem vurmak zorunda kalarak" İsteğiniz benim için emirdir küçük hanım. "diyerek İdil 'i arabaya oturtup kendisi de yerleştikten sonra havaalanına doğru sürmeye başladı. İdil, fark ettiği ayrıntıyla" Zafer, bizim bavullarımız nerede "deyince," Yavrum, gittiğimiz yerde bütün ihtiyaçlarını alırız. "

" Zafer, ben kendi kıyafetlerimi istiyorum "diyen kıza bakarak, aklına geleni yaptığı için hiç pişman değildi yoksa bu inatçı kız o kıyafetleri atmadığı gibi hayatı ona zindan ederdi resmen.

Uçağın kalkışıyla birlikte Zafer, göğsüne İdil 'i çekerek gözlerini kapatmaya başlamıştı. Bütün gece, yanında yatan güzeli seyretmekten gözlerine uyku girmemiş, yorgunluktan gözleri kapanmaya başlamıştı.

İdil, gülümseyerek kocasının göğsünde onun erkeksi kokusunu alarak uyumanın rahatlığıyla gözlerini kapadı. Gidecekleri yere gelince nasıl olsa kocası onu uyandırırdı.

Zafer 'in kulağına hoş bir ninni gibi gelen sesiyle uyanmak dünyanın en güzel şeyi olmalıydı. Gözlerini açan İdil, karşısında onları izleyen hostes' i izleyinceye kadar gayet iyiydi. Bir anda gözleri kızın yanında ki adama baktığını görünce kan beynine sıçrayarak başını Zafer 'e çevirince onun kendisine baktığını görüp rahatlayarak"Yakışıklım, gözlerin benden başkasını görmesin, olur mu? "dedi.

" Yavrum, sorduğun soru mantıksız. Benim gözlerim, senin dışındaki tüm kadınlara kapalı. Sadece seni görüyorum, inan bana. "

İdil, aşk sarhoşluğu içerisinde Zafer 'e biraz daha yanaşırken kendini dünyanın en şanslı kadınlarından sayıyordu.