KARANLIĞIN ÖTESİNDE

6- Senin masumiyetine ihtiyacım var.

..

''Arastan hoşlanıyor musun?'' 

Sinirlendim. O benim abim gibiydi ama her şeyimdi.

''Aras benim her şeyim. Evet ondan hoşlanıyorum, hatta seviyorum.''

''Peki ya ben?''

''Nasıl yani?''

''Ben neyim, nasılım?''

''Sen tuhafsın. Kahverengi saçların ve koyu mavi gözlerin seni diğer kızlara göre fazla çekici yapıyordur ama bence abartılacak bir yanın yok. Senşn o bir türlü öğrenemediğim kuralların var. Sen karanlıksın yyani. Belalı işler peşinde olan birisin.''

''Haklısın'' diyerek kapıyı çekip gitti.

Aslında yalan söylüyordum. Onun kahverengi saçlarına ve koyu mavi gözlerine ben de bayılıyordum. Nefesini her yüzüme üflediğinde nefesim kesiliyor, yutkunamıyordum.

Beni ilk öptüğü anı hatırladım. O sırada tenim buz kesilmiş, nefesim kesilmişti. Dokunduğu her yer buz kesilmesine rağmen yanıyordu.

Galiba ben onu seviyordum. O benim güneşimdi adeta.

Kendi kendime konuşurken arkasından bağırdım.

''İlk öpücüğümü çaldın aptal. Nasıl Arası seveyim?!''

Dünden dolayı çok yorgundum ve birkaç saat uyumam gerekiyorduç Yatağa kendimi zor attım.

Bir süre sonra telefonumun çalması ile uyandım. Tanımadığım bie numaraydı. Açmadım fakar açmam için neredeyse ısrar ediyordu. İçimde çok kötü bir his vardı.

''Alo?''

''Alo Yağmur?''

''Kimsin?''

''Ben Kuzey'in arkadaşı Batu. Şu an çok kötü. Uyuşturucu krizine girdi, kontrol edemiyoruz, lütfen gel.''

''Ne?? Nasıl? Kuzey uyuşturucu mu kullanıyor??''

''Böyle soru sormaya devam edeceksen gelmene gerek yok.''

'' Hayır tamam adres ver.''

''Kaan seni almaya gelecek. Haber bekle'' dedi ve telefonu kapattı. Sesi çok kötü geliyordu, tedirgindi sanki.

Korkuyordum.

Annem öldüğünde, babam beni bırakıp gittiğinde olduğu gibi korkuyordum. O korkuydu bu.

''Allah'ım ne olur ona bir şey olmasın.'' neredeyse Allah'a yalvarıyordum.

Kuzey için endişeleniyordum.

Bana 'umrumda değilsin, ne halin varsa gör, istediğini yap' diyen biri için endişeleniyordum.

Aklımda bir çok soru vardı. Batu beni nereden tanıyordu? Kuzey neden uyuşturucu kullanıyordu? Kuzeye ben nasıl yardım edecektim?

Sorular kafamı tırmalarken kapı zili ile kendime geldim. Karşımda üzerinde kıyafetler parçalanmış, ve vücudunun bazı bölümleri kan ile dolu, benim yaşlarımda kumral bir çocuk duruyordu.

''Ben Kaan. Acele et Yağmur. Kuzey çok kötü, bu sefer her şeyden kötü.''

Koşar adımlarla arabaya bindik. Yaklaşık yarım saat sonra bir yıkık dökük evin önünde durduk. İçeriden bir kız çığlığı ve birkaç erkek sesi duyuluyordu. 

Koşarak içeri girdim. Bir apartmandı burası ama yıkık döküktü, neredeyse virane haline gelmişti. Birkaç kat çıktık. Her adım attığımda ölüme biraz daha yaklaşıyordum sanki. Korkuyordum, çok korkuyordum.