28~ Oude Vrienden

277 35 5
                                    

Mijn hoofd bonkt op de grond en ik voel het bloed langs de zijkant van mijn nek naar beneden glijden. Zeke valt met opengesperde ogen naast me neer op de grond. Jason' mes steek uit de zijkant van zijn nek. Er gaat een kanon af. Moeizaam laat ik mijn ogen naar boven glijden en ik kijk de staande gestalte aan. " Jason?....." Dan vallen mijn ogen dicht. Ik zweef ergens tussen bewust en onbewustzijn in. Ik voel hoe Jason mij optilt en de schommingen wanneer hij de grot uit rent. Dan wordt het zwart.

Boem ! Ik schiet overreind. Ik leun op mijn rechter arm en kijk van links naar rechts, opzoek naar Jason. Dat was een kanon. Ik weet het zeker. " Jason !?"zeg ik half fluisterend half schreeuwend. Meteen ontstaat er een hevige pijn bij mijn hals. Ik voel met mijn hand en raak voorzichtig de pleisters aan. Ik herinner het me weer. Toen Zeke mijn probeerde te doodden met zijn mes, haalde het mes mijn nek open maar niet diep genoeg om mij te doodden. Ik wordt terug getrokken tot de werkelijkheid door Jason die tussen de stuiken door komt gerent. Hij is nog niet eens gaan zitten of ik vraag al hoe hij aan de pleisters komt. " ieder zo zijn sponsergift". Ik denkt diep na en een volgende vraag borrelt op. " maar, wacht, hoe kan je nog leven? Zozena had toch een mes in je buik geplant ?" Hij slikt even en stoort dan heel zijn hart uit. " Ik werd wakker door een gorchelend geluid en ern stekende pijn in mijn zij. Ik keek voorzichtig tussen mijn wimpers door en zag ern doodde Zoze over mij heen liggen. Haar mes zat schuin in mijn zij. Ik heb hem er langzaam uitgegaald. Ik zag wat Zeke deed en gooide vanaf mijn positie een mes in zijn nek. Hij liet je op de grond vallen en er ging een kanon af." Hij stop even en gaat dan haperend weer verder. " ..... het bloed liet langs je nek en ik dacht dat ik te laat was. Maar toen stamelde je iets waardoor ik wist dan bet niet te laat was. Ik heb snel wat wapens meegenomen + rugzak en heb de benen genomen met jouw in mijn armen" Hij leunt naar voor en geeft me voor zichtig een knuffel. Hij wijst naar mijn arm. " hij was uut de kom. Ik heb hem er terug ingedraaid maar ik zal hem maar niet teveel bewegen als ik jou was" Ik glimlach. Ik kijk naar de snel inelkaar gevlanste mitella. Ik duw mezelf op met mijn goede arm en wenk Jason dat we verder moeten. Hij stribbeld even tegen maar dan stemt hij toch toe. Hij draagt wel bijna alle walens behalve mijn drietand, mijn mes en de katapult van Zeke, die heb ik vast. Tijdens het lopen draai ik mijn hoofd naar Jason en vraag of hij weet of Zeke en Zoze nog na middernacht zijn gedood of ervoor. " ervoor, ze hebben in de lucht gestaan" zegt hij zonder ook maar zijn blik van het pad te halen. Dan staat hij stil. Ik wil verder lopen maar hij trekt mij naar beneden. Ik beland op mijn knieën en duw voorzichtig wat bladeren weg om de open plek op te kijken. Aan de andere kant zitten 2 jongens. Èèn uit 4 en èèn uit 7. Ik spring op en ren naar Noah toe terwijl ik zijn naam roep. De jongen uit 7 schrikt en gaat steeds dichterbij de bosrand zitten. Noah springt ook op als hij mij herkent. Jason rent achter mij aan. Ik neem plaats naast Noah en geef hem voorzichtig een knuffel. Jason gaat naast me zitten. Mijn eerste vraag komt omhoog. Waarom heeft hij ons geholpen ? " Ik heb gezien wat Zoze en Zeke nog meer hebben gedaan. Jullie waren niet de enige die in hun plannetje tuimelde. Maar jullie waren wel de eerste die hun hebben kunnen vermoorden" zegt Noah terwijl hij telkens de boomgrens controleerd. Hij draait zich een kwart slag zodat de jongen uit 7 ook bij ons kan komen zitten. " uit District 7 is dit..." Noah kan zijn zin niet afmaken. De jongen uit 7 wordt door 2 armen vast gepakt en achteruit de struiken in getrokken. Hij maakt een koprol en komt op zijn buik terecht. Zijn benen worden wat gepakt en hij wordt meegetrokken baar achteren terwijl zijn vingers in de aarde klauwen. " EDDIE" schreeuwt Noah terwijl hij op springt. Noah rent achter hem aan en verdwijnt in de struiken. Ik ren achter hem aan en hoor Jason achter mij aan komen. Noah begint steeds harder te rennen en komt steeds dichterbij Eddie in de buurt.Hij rent best hard voor een jongen van 13. Ik versnel mijn pas en kom ook in de buurt. We naderen een kleine open plek die door een hakmes is ontstaan. Door het licht zien we nu eindelijk wie onze kidnapper is. Crash . De grote getinte jongen trek Eddie de vlakte op. Noah is er bijna maar dan komt Sunder uit gesprongen. Ze springt op hem af en verkoopt hem een trap tegen zijn borst. Hij vliegt naar achteren en komt met een smak met zijn rug tegen een boom waarna hij slap tegen de boom in elkaar zakt.

-------------------------------------

Ik ben mijn belofte na gekomen ! Ik had een challange ik moest voor vanavond (05-06-2014) 22:00 updaten en hier is het nieuwe hoofdstuk.

Xxxx StefanieXxXx

De Honger Spelen met een andere afloopWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu