Dwójka wrogów zakochuje się w sobie nie wiedząc kiedy i jak. Ich uczucia są wielkie a miłość jeszcze
większa! Czy uda im się przetrwać wszystko Razem? Czy oboje są tak samo dojrzali, aby pociągnąć to dalej?
Jak złapie tego skurwiela to go powieszę na suchej gałęzi! Jak można tak traktować kobiety, a zwłaszcza moją księżniczkę! Co on sobie myśli kurwa? Że kim on jest? Królem niebios. Ona należy do mnie, a nie kurwa do niego i teraz ma jeszcze zamiar ją nękać. Tak łatwo mu tego nie odpuszczę. Jak Clara zaczęła mi opowiadać o tym wszystkim to miałem ochotę znaleźć go i obić mu tą pedofilską buźkę.
Najbardziej mnie boli to ,że ja tego nie zauważałem. Wtedy byliśmy jeszcze wrogami, ale ja nie nawidzę patrzeć jak kobieta cierpi, a na pewno moje słoneczko!
Muszę się teraz nią zająć, żeby się nic jej nie stało. Nie daruje sobie tego jeśli on jej coś zrobi lub nawet tknie ją palcem. Już się o to postaram, żeby znikł z jej życia raz na zawsze , bo jak widać za pierwszym razem nie zrozumiał.
Clara POV
Cały dzień w szkole dekorowaliśmy salę. Z jednej strony to dobrze, bo nie było zajęć , ale nie chce mi się już chodzić do tej szkoły. Wychodząc z szkoły bałam się iść sama.. Bałam się go spotkać znowu... Ale mój Romeo mnie nie zawiódł. Jak ja go kocham!!!
- Co powie moja księżniczka na romantyczny spacer? - oo kochany mój!
- No oczywiście, że się zgadzam! Z Tobą zawsze i wszędzie! - pocałowałam go w usta troszkę to przedłużając, bo wiecie w planach miał być maleńki buziak.
- Hmmm... No to za to jeszcze dołożę do spaceru lody. Co ty na to skarbie? - lody zawsze, ubóstwiam je po prostu.
- Hmm... Pomyślmy - zrobił minę szczeniaczka, w której wyglądał słodko - Taakkk! Przecież wiesz, że kocham lody!
- A mnie już nie kochasz? - i ta smutna minka
- Ciebie najbardziej! Nawet bardziej od tych lodów!
Pocałowaliśmy się i ruszyliśmy w drogę. Wybraliśmy ścieżkę przez park, bo przecież miało być romantycznie. Ale nie ważne czy jest romantycznie, ważne że on jest z mną!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Już z daleka było widać lodziarnie, więc byliśmy blisko. Lecz w pewnym momencie Paul się zatrzymał, nie wiedziałam o co chodzi, ale on szybko przerzucił mnie przez ramię. Byłam zawstydzona, bo każdy się na nas patrzył.
- Paul proszę puść mnie, bo każdy się na nas patrzy!
- No to co! Przecież skarbie mają na co i uwierz jestem zdolny do wszystkiego.
- Na przykład do czego?
Postawił mnie na ziemię i uklęknął przed mną.
- Paul co ty robisz? - byłam zdziwiona, bo nie dość, że każdy się na nas patrzył to jeszcze byliśmy w centrum parku.
- KOCHAM CLARĘ! JEST MOJĄ KSIĘŻNICZKĄ I NALEŻY TYLKO DO MNIE! GDY JĄ WIDZĘ MÓJ ŚWIAT NABIERA BARW LECZ GDY JEJ NIE MA WOKÓŁ MNIE JEST SZAROŚĆ! JEST MOIM CUDEM, MOIM SŁOŃCEM, MOIM WSZYSTKIM! - wstał i mnie pocałował, a ja zaczęłam płakać, bo on tak wiele dla mnie robi
- Kocham cię głuptasie! - tylko tyle mogłam z siebie wydusić...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
