꧁ ıı | ɖơʂ

3.1K 413 816
                                    

ꜱᴀ ᴘᴀɴᴀɴᴀᴡ ɴɪ ᴀʀɪᴀ ꧁

I'm not sure where our love story is heading. Are we still building up to something, or have we already reached the climax?

Might be wrong about a lot of stuff, but I'm positive that Yuan is the only male lead in my life.

We got to NAIA Terminal 2 a little after 9:15 AM. We're just traveling light with one suitcase each because we've got stuff back home in Japan.

"Huwag mo 'ko masyadong ma-miss, moo. Baka 'di ko mapigilan at sundan kita roon," pagbibiro ni Yuan nang matapos niyang ibaba ang maleta ko. Ngumiti ako sa kanya at pinisil ang pisngi niya.

I just lightly turned his cheek and gave it a little squeeze while telling him, "I won't make promises I can't keep, moo."

Hinapit niya bigla ang aking baywang. Napabitaw tuloy ako sa pisngi ni Yuan na ikinangisi naman niya.

"Huwag mo akong kakalimutan, papakasalan pa kita," bilin ni Yuan habang pinagdidikit ang aming mga ilong. Ngumiti kami sa isa't isa at niyakap ko siya.

"Paano kita makakalimutan, e nakatatak ka sa puso't isipan ko," bulong ko kay Yuan bago saglit halikan ang leeg niya.

Naramdaman kong nabigla siya sa aking ginawa. Kaya agad akong bumitaw sa pagkakayakap sa kanya at mabilis na tumakas.

Alam kong babawi si Yuan nang matindi kung mananatili pa ako sa tabi niya. Hindi ko yata kakayanin 'yon lalo pa't aalis kami.

Sinamahan ko ang aking kapatid na kausap naman ang aking kaibigan.

"Pakisabi na lang kay Tita Ana na kinukumusta ko siya," rinig kong bilin ni Roanne kay Kuya Levy. Ngumiti't tumango naman ang kapatid ko bago siya bumaling sa akin.

"Tapos na kayo sa paglalandian n'yo?" tanong ng aking kapatid na hindi ko alam kung seryoso ba o nanunukso lang.

Ngumiti lang ako sa kanila at tumabi kay Kuya Levy. Lumapit na rin sa amin si Yuan na bahagyang namumula ang tainga.

"Beshie, huwag mo kalimutan 'yong request ko sa 'yo, ihaehani?" bilin ni Roanne na gumamit pa ng ibang language.

"Roanne, Japan pupuntahan nila, hindi South Korea," pagkaklaro ni Yuan sa kaibigan namin. Siniko naman siya ni Roanne sa tagiliran.

Mamimiss ko 'tong dalawang 'to.

Right after saying goodbye to our friends, Kuya Levy and I were on our way to the airport to catch our flight. We shared a smile and then I walked away with my brother, leaving Yuan behind.

Hindi pa kami nakakalayo nang maramdaman kong may humawak sa aking kaliwang kamay.

I mean, it's Yuan. Instead of kissing my hand, like the usual thing, he's kissing the ring he gave me a year ago. How cute is that?

"Kaluguran daka, moo," sabi niya sa akin at ngumiti.

Ngumiti rin ako sa kanya at sinabing, "Gihigugma ko ikaw, moo."

Then we kinda just let our hands drift apart.

Lumipas ang halos kalahating oras bago tinawag ang aming flight number.

Estrella Cruzada  ⋮ ᴏɴɢᴏɪɴɢ ⋮Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon