Estrella Cruzada ⋮ ᴏɴɢᴏɪɴɢ ⋮

꧁ ѵ | ƈıŋƈơ

Ang mga susunod na eksena ay naglalaman ng sensitibo at maseselang tagpo. Ihanda ang sarili sa mababasa.

∙∙·▫▫ ≍ ⋟⋟۵ ⋟⋟۵⋞⋞ ▫≼≽▫ ⋟⋟۵⋞⋞ ۵⋞⋞ ≍ ▫▫·∙∙

ꜱᴀ ɪʏᴏɴɢ ᴘᴀɴᴀɴᴀᴡ ꧁

Ever since the evening when Aria first heard that specific name two days ago, she has not been able to forget it. Frequently, when she finds herself alone, she ventures into that room during the night due to her intense intrigue and connection to the name, despite knowing it was the room her mother had forbidden her to enter.

Staring intently at the magnificent woman depicted in the moonlit portrait, she found her thoughts drifting into various contemplations. Wondering about the events of her life, the mistakes made, and the untold story behind her.

Aria found herself preoccupied with thoughts of Serizawa Jaeha, so much so that she struggled to drift off to sleep. The aristocratic lady depicted in the portrait would manifest in her dreams whenever she shut her eyes. An eerie sensation would arise, as if unseen figures were murmuring in her ears whenever she tried to focus on the ticking of the clock, uttering words that further disrupted her rest.

"Hanggang kailan ka maliligaw sa tadhanang hindi naman nakalaan para sa iyo?"

Her eyes abruptly opened upon hearing a voice, yet the intense light prompted Aria to immediately shut her eyes and shield them with the back of her hand.

Sunlight gently streams through her fingers, emitting a cozy and luminous glow. Aria lowered her hand as her eyes acclimated to the fresh illumination.

Napagtanto ni Aria na siya'y nasa isang bukirin ngunit hindi niya maaninag ang kalayuan nito. Nababalutan ng hamog ang paligid at ang kalangitan ay napipintahan ng kahel na kulay.

"Bakit mo hinahayaan ang iyong sarili na maging bulag at pipi sa katotohanan?"

Muli niyang narinig ang tinig na iyon. Luminga-linga si Aria sa kaliwa't kanan upang hanapin ang may-ari ng boses. At sa hindi kalayuan, natagpuan niya ang isang masaganang puno. Doon ay kanyang napansin ang anino ng isang babae na nakatalikod. Ang buhok nito ay nakapusod at ang kanyang kasuota'y 'sing puti nang gatas ng kalabaw.

Although Aria desired to articulate her thoughts, she found herself unable to vocalize them, leaving the question lingering in her thoughts, 'Who are you?'

Nagusot ang noo ni Aria dahil dito. Kanyang inilagay ang kamay sa labi upang alamin kung ano ang nangyari. Naramdaman niya ang lambot ng kanyang labi at wari'y wala namang kakatwa rito.

Natigil ang kanyang pagtataka nang umihip ang malakas na hangin. Ang hamog na bumabalot sa paligid ay sumabay sa daluyong nito.

"Nahanap na kita, ikaw na may kaugnayan sa kanya. Ngayon, tuparin ang nakalimutan mong hiling at kamtin ang iyong wakas na ninanais,"

Ang malakas na bugso ng hangin na may halong hamog ang siyang pumipigil kay Aria upang makita nang lubusan ang babaeng nakatalikod sa ilalim ng puno.

Tumakbo siya palapit sa babae subalit tila lalong lumalawak ang pagitan nilang dalawa. Ang kahel na sikat ng araw ay unti-unti nang kumukulimlim. Iniunat ni Aria ang kanyang kaliwang kamay upang abutin ang babae. At nang sa wakas ay mahawakan niya ang balikat nito, ibinaling ng babae ang kanyang mukha kay Aria.

Sa pagtama ng kanilang paningin, agad na nagbukas ang mata ni Aria. Lumantad sa kanyang nanlalaking mata ang kulay puting kisame. Hinahabol ni Aria ang kanyang panghinga at napupuno ng mga butil ng pawis ang noo niya. Nanatiling naroroon ang kanyang paningin ngunit tila ba iba ang kanyang nakikita.