doctor of killer's | taekook

ep|5

00.45
BAR

"Jungkook..." Taehyung'ın dudaklarından dökülen isim sessiz alanda yankılanmıştı.

Diğerleri şaşkınlıkla Taehyung'un yanında biterken o kimseyi umursamadan Jungkook'un başımda dikilmeye devam etti. Gömleğini aralayıp bandaja bir göz attı. Kanlar içinde kalmıştı. Aslında her yeri kanlar içindeydi. Güçlükle nefes alıyordu.

"Gitmelisin buradan." dedi Jungkook soluk soluğa.

Taehyung onu duymadı. Kollarını sırtına ve bacaklarına dolayarak yerden kaldırdı.

"Arabayı çalıştır Jimin." dedi çocukların yanından geçerken. Jimin koşarak onların önüne geçti.

Yoongi "Ben de geliyorum." dedi. "Siz eve geçin, biz hallederiz." Hoseok, Namjoon ve Jin onu onaylayarak mekandan ayrıldılar.

Taehyung geldiğinde araba hazırdı. Yoongi'nin yardımıyla Jungkook'u arka koltuğa yerleştirip kendi de oturarak başını dizlerinin üstüne aldı. Yoongi de ön koltuğa oturunca Jimin sürmeye başladı.

"Daha hızlı." dedi Taehyung. Yeniden Jungkook'a döndü. Kimse konuşmuyordu. Eliyle göğsüne bastırdı ama dikişleri patlamıştı ve fazla kanaması vardı. Taehyung'un elleri bileklerine kadar onun kanına bulanmıştı.

"Arabada tampon yapabileceğim bir şey var mı?" diye sordu.

"Torpidoya bak." dedi Jimin. Yoongi torpidoyu açarak bir paket çıkardı. Temiz bir bezdi ve iş görürdü. Açarak Taehyung'a uzattı.

Taehyung bandajı yavaşça çıkarıp bezi üzerine bastırdı. Jungkook acıyla gerilmişti. Zorlanıyordu. Saç dipleri, yüzü, boynu, göğsü ter içinde kalmıştı.

"Bunu neden yapıyorsun?" diye sordu yarım kalan bilinciyle, yalnızca Taehyung'un duyabileceği bir şekilde.

Taehyung gözlerini Jungkook'un gözlerine çıkardı. Bu sefer öfke görmedi o kara irislerinde. Belki de öfkelenecek kadar bile dermanı yoktu. Küçük gözleri açık durmak için direniyordu.

Taehyung onun yüzünün renginin attığını fark etti. Yine de soğukkanlı davranmaya çalıştı.

"Çünkü ben bir doktorum."

"Çünkü sen bir doktorsun."

Aynı anda söyledikleri şeye önde oturan ikili de dönüp sonra kafalarını çevirmişlerdi. Taehyung hafifçe tebessüm ederken Jungkook güçlükle yutkunmuştu.

"Hastahaneden çıkmamalıydın." dedi Taehyung.

"Seni doktorum olarak kabul etmediğimi söylemiştim." Gülümsemişti. Jungkook ilk defa Taehyung'a gülümsemişti.

"Ama seni buldum."

"Sanırım artık kabullenmem gerekiyor." Jungkook'un öksürükleriyle Taehyung'un cevabı ağzında küçülerek kaybolmuştu.

Öksürükleri hızla havaya karışınca Taehyung onu hafifçe yan çevirdi.

"Az kaldı." dedi. "Biraz daha dayan."

Ve Jungkook'un bilinci kapandı.

01.15
HWARANG HASTANESİ

Taehyung aynı girişten ikinci kez giriyordu Jungkook'la. Ama adam bu sefer kollarındaydı. Jimin yaraya Taehyung'un yerine bastırmaya devam ederken, arkadaşının yanında koşturuyordu. Yoongi de arkalarından takip ediyordu.

Acildeki boş yatağa yavaşça yatırdı hastasını Taehyung. Bezi yaranın üstünden çekerek yarayı incelemeye başladı.

"İçteki dikişler de açılmış olabilir." dedi Jimin arkadaşına. "Fazla kanaması var."