"Bazen bir an,bir ömür gibi gelir"demiş Demi Moore. Bu söz bana ayazla birbirimize yıldızlar şahitliğinde verdiğimiz sözü anımsatıyor.
O an sanki dünya dönmeyi bırakmış, ay dünyaya küsmüş bunu gören güneş ise dünyayı dövmüş ve zaman durmuştu.
Birbirimize söz verdiğimiz anı anlatmaya kelimeler yetersiz kalırdı.
Biz ayazla bir söz verdik birbirimize,yıldızlar eşliğinde
Aynı yıldızın altında hayaller kurduk saatlerce
Denizin kıyıya vuran dalga seslerini dinledik sessizce
Mutlu bir gelecek var bu birliktelikte
Bir umut ışığı doğuyor bu birleşen ellerde
Ben düşüncelere dalmış bir şekilde yemek masasında oturuyorken önümdeki tabağın yavaşça çekilmesiyle düşüncelerimden ayrıldım.
Tabağımı çalan hırsıza baktığımda bir çift mavi gözle karşılaştım.
"Güney evladım . Kendininkini yedin madem neden benim tabağımı da alıyorsun. Hırsız"dediğimde güney dudaklarını büzerek bana baktı.
"Ama miracım. Sen tabağına bön bön bakıyordun. O sarmalar ise orada mazlum bir evlat gibi duruyorlardı. Kıyamadım yavrularıma."dediğinde güneyin önündeki tabağımı aldım
"Sen rüyanda gör bu sarmaları. Aç ayı. Bir kerede tok gez be" diye söylendiğimde annem kafama eliyle bir tane geçirdi. Ben acı ile inlerken
"Sus kız. Yerse yesin benim oğlum."dediğinde anneme kaşlarımı çatarak baktım.
"Ama annecim çocuğun bırak midesini gözü bile doymuyor. Aç yahu. Her dakika başı aç mübarek. Yakında senide benide bu evide lup diye mideye indireceğinden korkuyorum. "Dedim ve önümdeki sarmalarıma göz kırptım.
'Sizi ben yiyeceğim. Hem biliyor musunuz güneyin midesi mide değil . Enkaz alanı. Siz oralarda rahat edemezsiniz. En iyisi benim midemde olmanız.'diye düşündükten sonra gülümseyerek çatalımı elime aldım ve tam sarmaya batıracakken tabağımın önümden çekilmesiyle çatal sarmaya değil masaya saplandı. Sinirle kaşlarımı çattım ve tabağımı çalan velede baktım.
"Güney yafrucum o sarmalar benim . Ver şunu "dediğimde güney tabağı kendisine çekti ve sıkı bir şekilde tutarken maviş gözlerini bana çevirdi.
"Evlatlarımı senin gibi kötü ve zalım birine vermemi nasıl beklersin. Sen bu sarmaları unut bunlar benim mideye girsin" dedi ve kafasını sarmalara gömdü. Yani bildiğiniz tabağa daldı. Güzelim sarmaları yalayıp yutuyorken isyan diye bağırmamak için kendimi zor tutuyordum.
Elimle güneyin kafasına bir tane geçirdim ve dudaklarımı büzerek maviş gözlerine ve ağzı sarmlarla dolu olan ağzına baktım.
"Ulan ayı. Yine benden kurtuldun fakat birdahaki sefere nah kurtulursun. Gece senin için üç harfli çağırıp senin mideni çalmasını söyleyeceğim koca ayı" dediğimde güneyin gözleri korkuyla büyüdü.
"Kızım üç harfli falan deme çarpılırsın. Zalımın kızı" dediğinde yüzüme sinsi bir gülümseme yerleştirdim ve
"Ah aslında doğru söylüyorsun gece senin mideni bende alabilirim . Yapmadığım bir şey değil. O enkaz olmuş mideni alır başka aç ayılara yem ederim" dediğimde güney hızla masadan kalktı ve elinde tencere ile tekrardan masaya döndü.
"Bunları biraz sonra yiyecektim ama seni çok sevdiğim için bunları sana armağan ediyorum miracım" dedi ve sarma dolu tencereyi bana uzattı. Güneye göz kırptım ve
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TATLI HESAPLAŞMA|Tamamlandı|
Novela Juvenil3,2,1 O artık sahnede yalnız,tek başına bırakılmış,ihanete uğramış bir kız . O Mira Soykan. Uçurumun kıyısında sevdiği adam tarafından atılan temiz kalpli aşığımız. Sevgi,güven ve fazlasıyla kalp kırıklarıyla dolu olan hayatına bir de ihanet eklenme...
