TATLI HESAPLAŞMA|Tamamlandı|

40●YALAN●

Arkadaşlar sizden ricam önceki bölümlere oy vermeyen arkadaşlar oy verebilirler mi? Desteklerinizi bekliyorum.

***

Heyecan içinde bir şeyi bekliyorken ,zaman yardımcı olmuyordu insana demek. Kendimi toparlamaya ihtiyacım olsa da zaman elimden su gibi akıyordu.

Normalde olsa bitmek bilmeyen derslerim bitmiş,okul ile vaktim sona ermişti. Hayat ise her zaman olduğu gibi bugün monoton geçmeyi becerememişti.

Bir rüzgar ertekin vakasıyla karşı karşıya kalmıştım. Üstelik yanımda sinir bozucu müstakbel sevgilim ayaz varken. Arada çakışan yıldırımların da tek noktası olmuştum anlayacağınız üzere.

Ardından hayatımda bir ilke imza atmayı becerebilmiştim . Ayaz ile sarmaş dolaşken,okul müdürümüze yakalanarak.

Kesinlikle yol kat ediyordum. Önceden olsa evimde yatağımda yatarak vakit geçirirdim. Çünkü tek istediğim bir gün gerçek anlamda yatağımla evlenecek olmamı istememdi.

Fakat şimdi farklıydı. Tabikide hala yatağımla evlenmek gibi bir planım vardı ancak bu sefer hayatımda ayaz adında bir faktöründe bulunduğunu unutmamalıydım.

Ayaz gerçekten sıradışı biriydi. Bunu mükemmel vücudu veya harika denebilecek kadar güzel bir gülüşü olduğu için söylemiyordum. Bu düşünceyi beynime iten şey ayazın hal ve haraketleriydi.

Okula ilk geldiğim zamanlarda bana yapmadığı kalmamıştı. Bir çok teşebbüste bulunmuş,gerek keçileri kaçırmamı sağlamış,gerek de beni şaşırtmayı başarabilmişti. Ardından bana bir anda iyi davranmaya başlamıştı. Bunu neden yaptığını pek anlayamasamda iyi yürekli kalbim ayazın pişman olduğunu fısıldayarak ona karşı olan sert düşüncelerimden kurtulmama yardımcı olmuştu.

Şimdi ise tuhaf denilebilecek ama hayatın bir klişesi olarak bilinen bir durumdaydık.

Sevgiliydik. Hani şu 'Sonsuz aşklar ,nefretle başlar.' tezini canlı olarak sunan çiftlerdendik.

Erkek kızdan nefret eder , kızda ondan nefret eder fakat aralarındaki çekimi de farkederler. Ne kadar inkar etmeye çalışsa çalışsınlar, bu karmaşadan kurtulamazlar.Duygular yoğunlaşır ve bir anda birbirlerine iyi davranmaya başlarlar. İşte büyük aşkımız bu şekilde başlar.

Üç kelime ve tek heceyle açıklamak gerekirse klişeydi. Aynı bizim bulunduğumuz durum gibi. Önce birbirimizden nefret etmiş,ardından bir anda birbirimize iyi davranmaya başlamış ve sonrada ellerimizi birbirine kenetleyerek bu dünyaya karşı meydan okumaya karar vermiştik. Birbirlerinden ayrı yazılan sen, ben değil biz olmuştuk. Yani bir klişeye daha adımızı altın harflerle kazımıştık.

"Of mira. Oturmayı bırak. Ve söylemem gerekirse mükemmel görünüyorsun." Diyen busenin sesini duyduğumda tüm düşüncelerimden ayrılmayı başarabilmiştim.

Dediği gibi güzel görünüyordum fakat hala ne yapacağım hakkında bir fikre sahip değildim. Sadece özenerek hazırlanmış , yatağımın üzerinde sebepsiz bir şekilde öylece oturmuş bekliyordum. Kimi beklediğim ise meçhuldü.

"Buse tamam hazırlandım hazırlanmasına da , şimdi ne yapacağımı bilmiyorum."

Bacaklarımı yatağa uzatıp ,gözlerimi buseye çevirdim. Bana sen tam bir salaksın der gibi bakıyordu.

"Ah benim akıllı olmayı beceremeyen saf miram. Ayaz sana ne dedi tatlım" dediğinde ayazın bana söyledikleri geldiği için kaşlarımı çatarak bakmayı sürdürdüm .