TATLI HESAPLAŞMA|Tamamlandı|

58|Söyledim|

Hello My Sweet Family(Biliyorum ingilizcem mükemmel 😆)

Sizleri çok özledim ve tekrardan karşınızdayım.

Oh be mükemmel bir hismiş . Rahatladım sizlerle buluşunca🌹🌸❤😍

Peki siz beni özlediniz mi bakalım?

Ayrıca sizlerden özür dilerim. Bu yazdıklarımı da pek beğenmedim ama ne yapalım elden bu geliyor. Umarım beğenirsiniz.

SINIR 150 VOTE 180 YORUM(Bence siz yaparsınız) ➡İnş bu sefer erken atacağım canlarım❤

Bölüm şarkısı 🎶Teen beach movie-Like Me

Bol bol yorum istiyorum. Ne yapalım ancak moralimi sizler yerine getiriyorsunuz☺😊

İyi okumalar😇

Bölüm tam 5.2 k ❤

Bugün benim için oldukça zor bir gün olacağa benziyordu. Nereden biliyorsun derseniz hissediyordum. Hani kadınların altıncı hissi kuvvetlidir derler ya tam tamına doğru olan bir cümleydi.

Acı sanki kendini belli etmek istercesine perdenin kenarından süzülen gün ışığı gibi bedenime işlemekteydi.Yavaşça ,sinsice
Belkide habercisiydi olacakların.Beni önceden uyarmak için böylesine bir ağırlık yüklemişti yüreğime.

Doğrusu artık alışmıştım çektiklerim sayesinde. Bu cümlede bulunan anahtar kelime neydi sizce? Alışkanlık dediğinizi duyar gibiyim.

Evet. Alışkanlık. Okunduğunda basit bir kelime olarak görülsede yaşanıldığında hayatınızı yerle bir edebilecek güce sahipti.

Sadece dört hece on harften oluşan bir sözcükten bahsediyorum. Kendi hayatınızda yaşadıklarınıza bakılırsa basit bir kelime miydi sizce?

Mesela küçük pofuduk bir ayıcık. Ona her gece sarılarak uyuyor, kalktığınızda ilk onunla karşılaşıyorsunuz. Bu günler hatta aylar boyunca sürüyor.

Ansızın bir gün oyuncağınız kayboluyor ve artık sarılacağınız ayıcığınız olmuyor.

Gece yatarken, sabah kalkarken, oyun oynarken, yemek yerken yokluğunu arıyorsunuz. Bu da alışmışlığın verdiği hissiyat.

Yokluk, kalbinde bir eksiklik, kayıp yapboz parçası ve bunun sorumlusı alışkanlık.

Öyle ki bu alışanlık yoklukta da karşınıza çıkıyor,peşinizi bir an olsun bırakmıyor. Sonrası yokluğuna alışmak ile son buluyor. İşte en acı kısmı da bu değil mi?

"Tatlım hadi çık istersen. Geç kalma" Evet artık kalkmalı ve yapmam gerekeni yapmalıydım .
Bunu biliyordum lakin içimdeki endişe beni yiyip bitiriyordu.

Sabah uyandığımda kalbimdeki eksik parça halen kayıptı. Alıştıklarımın yokluğunu derinden hissediyordum her zamannki gibi . O da yoktu zaten yanımda. Gitmişti bir haber bile vermeden. Şimdi buna içerlediğimi düşünüyorsunuz ve sanırım doğru. İçerledim. Bir bayan bazen itiraz etse bile ilgi ister. Bu sabah uyandığında yada yatmadan önce hatta yemek yerken bile olabilir ama bir şekilde ilgi ister. Sevgi ister. Bunu hiç yapmayacağını bildiği bir kişiden olsa bile.

Bende sabah kalktığımda gülümseyebileceğim bir not, teşekkür ,ya da günaydın dendiğini duymak isterdim lakin hiçbirisiyle karşılaşmamıştım. Ayazdan bekliyor olsam bile aptal bir şekilde bunu istemiştim.

Karmaşıktım. Evet ona kızgındım. Nefret ediyordum. Beni yerle bir eden adamı sevmiyordum fakat kalbimin kıytı köşesine sinen o yakıcı hisler karşıma çıkarak tuhaf duygular yaşamama neden oluyordu. Bu yanlış olsa bile.