55|Kediye Tutsak Fare|

2.5K 193 275
                                    

Selamm ben geldim. Yeni bölümle karşınızdayım.😆😘💜

Bölüm şarkısı

🎶 -Pera |Sensiz ben|
🎶-Evanescence|My immortal|

Şu garip yazarınıza bir oy vermeyi unutmayınız☺🌟🌟🌟🌟🌟

İyi okumalar

SINIR 110 VOTE 150 YORUM🐈🐀


RÜZGARDAN

Ölüm saati 23:58

Karşımda solgun bedeni yer alıyordu. Ve de hareket etmeyi yitirmiş bir ben.

Sadece ben ve o'ydu morgun soğuk duvarları arasında kaybolan. Atan kalplerimiz bile yoktu. Ya da nefeslerimiz duyulmuyordu.

Sıcaklık hissedilen bir kavram olmaktan çıkmış soğuk sis perdesinin arkasında kalmakta ısrar ediyordu.

Yaşanılanlar film şeridi misali gözlerimin önünde bir bir sahne alırken , açık olmayan gözleri beni hiçliğe sürüklüyordu.

Kanıyordu. Gözlerimden oluk oluk kanlar akıyordu. Ruhum bertaraf olurken bedenim de ona katılmaktn geri kalmıyordu.

Elimi yavaşça bedenine dokundurduğumda kapattım gözlerimi. Sis bulutlarının arkasındaki gölgeler bana el sallarken yavaşça okşadım avuç içini.

Tutmasını istedim o an elleri, ellerimi. Sıcaklığı tüm vücuduma yayılsın gözlerinin önünde alev alev olup yanmak istedim. Soğukluğu değil, onun akan kanının sıcaklığını istedim.

Ama ne o ellerimi tuttu, ne de ben sıcaklığını hissettim. Soğuktan büzüşmüş bedeni bana göz kırparken sessiz kaldım ve sadece onu izledim.

Son görüşümüz olduğunu düşünmeden, her gece yaptığım gibi derin bir uykuya dalmış bedenini izledim...

Bekledim. Bekledim. Bekledim.
Geri dönüşü olmayan bir yoldan gelmesini bekledim.

Fakat o gelmedi....

***
Gözlerim eski anıların esaretinden kurtulurken hızla başımı yanımda uzanan bedene çevirdim.

Zorlu günlerin arkasında sığınırken yeni doğan bir güneş gibi karşıma çıkan bedene...
Yalnızlığımla kuytu sokaklarda vakit geçirirken karanlık olan yoluma ışık tutan bedene...

'Hayat mucizelere gebedir 'derlerdi de inanmazdım. Meğersem büyükler en iyisini, en doğrusunu söylüyorlarmış. Bunu onu tekrardan gördüğüm an anlamıştım.

Tam iki yıl önce ,bu tarihte bedenini toprağın altına teslim ettiğimi anbean hatırlayabiliyordum.

Hava soğuktu. Bahar aylarına adım atmamıza rağmen istanbulun tekin olmayan havaları bizi o gün sert bir şekilde karşılamıştı. Gökyüzünde ise kara bulutlar hakimdi. Sanki meleğime gitme dermiş gibi damlalarını üzerimize salıyorlardı.

TATLI HESAPLAŞMA|Tamamlandı|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin