10|Benden Kurtuluşun Yok|

23.7K 1K 279
                                    

Beynimde yankılanan tek ses ayazın kulaklarıma dolan kadife sesi eşliğinde söylediği sözlerdi. Ne demişti?

"Özür dilerim."

Sahi bu sözler onun dudaklarından dökülmüş müydü ?

Bu ayazdı. Bana zarar vermek için her yolu kullanan birisiydi. Bu sözleri söylemiş olamazdı.

Ben hayal kuruyordum ve bu sözler de hayalimin parçasıydı.

"Sen..."

Dudaklarımdan sadece üç harf dökülebilmişti. O kadar şaşkındım ki sözcükler yeminliydi sanki.

"Çık dışarı çabuk . Hepsi senin yüzünden oldu. Bu kız senin yüzünden yataklara düştü. Utanmadan bir de özür dilemeye gelmişsin"diyen merveye gözlerim çevrilirken ayazın kadife sesi yeniden kulaklarıma doldu.

"Ben gerçekten özür dilerim. Yaptıklarımdan pişmanım"dedi ayaz samimi bir şekilde.

Rüya mıydı? Gerçek miydi? Ayırt edemiyordum. Benim tanıdığım ayaz yaptıkları için özür dilemezdi. Söylediği gibi kuralları o belirler ve ona uygun oyununu oynardı. Yenilgiyi de kabul etmezdi. Peki bu karşımda bana bakan kişi ayaz mıydı?

"Sen ayaz mısın? Hani şu yürüyen ego olan"dediğimde güldü. Sahi o güler miydi ?

Kaşlarını çatmasından ve sırıtmasından başka hallerine pek rastlamamıştım. Demek ki o da gülebiliyordu.

"Mira yaptıklarım için senden gerçekten özür dilerim. Aptallık yaptım. Bir kıza bunu yapmamalıydım. Hatta hiç kimseye. Ve görüp ,duykukların gerçek. Şüphen olmasın. Ben ayazım"dediğinde güçlükle yutkundum.

O ayazdı işte. Ama farklıydı sadece. Gözleri , bakışları, sesi herşeyi farklıydı. Değişmiş miydi cidden?

"Kafana saksı felan mı düştü de benden özür diliyorsun Ayaz Yaman. "Diye şaşkınlıkla sorduğumda ayaz bana bir adım yaklaştı.

"Hayır düşmedi. Akıllandım sadece hırçın prensesim"dediğinde dudaklarım aralandı. Yok, yok. Gördüklerim kesin hayal.

"Ya inan artık ve kafandaki o düşünceyi çıkar. Gördüklerin gerçek"

"Ben sana inanmıyorum ayaz yaman. Şimdi çık dışarı"dediğimde ayaz bana bir adım daha yaklaştı. Gözlerim şüpheyle kısılırken

"Uzak dur arkadaşımdan. "Diyen rüyanın sözleri kulaklarıma doldu.

"Merak etmeyin kızlar . Arkadaşınızı yemeyeceğim ya da başka bir şey yapmayacağım. Sadece kulağına üç kelime fısıldayacağım"dedikten sonra kulağıma doğru eğildi. Sıcak nefesi tüm duyularımı harekete geçirirken titrek bir nefes aldım.

"Benden kurtuluşun yok."dedi ve sıcak nefesi tenimle temasını kesti. Ne demek istemişti.

"Ayaz hadi balım gidelim" diyen neşeli bir ses duyduğumda gözlerim şaşkınlıkla sesin geldiği yöne çevrildi. Gelen kişi derste sürekli saçma sapan konuşan kişiydi. Tunaydı bu.

"Bak çocuk bir daha bana balım , canım gibi hitaplarda bulunursan seni çamaşır makinesi gibi suyunu sıkarım. Anladın mı?"dedi ayaz ve tunanın koluna bir şaplak indirdi. Acımış olmalıydı. Fakat tuna bunu pek de umursuyor gibi durmuyordu. Gözleri tek bir noktaya sabitlenmişti.

Bakışlarını takip ettiğimde gözlerim mervede takılı kaldı.

"Aman yarabbim. Hamburgerler aşkına . Sen....o sensin"diyen tunaya gözlerim çevrilirken

TATLI HESAPLAŞMA|Tamamlandı|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin