TATLI HESAPLAŞMA|Tamamlandı|

13●BAY EGO●

Arkadaşlar bana çok yardımcı olan YarCan_adlı kullanıcının yazmış olduğu SABIKALI RUHLAR adlı kitabına bir öz atarsanız sevinirim. Desteklerinize ihtiyacı var..❤

                      ***

"Tombiş, bana borçlandığını biliyorsun öyle değil mi?" Diyen ayazın sesini duyduğunda , içime koca bir öküz oturmuştu. Kendimi nedense pek iyi hissetmiyordum.

Aslında sınav anında her şey çok güzel ilerliyordu. Ben önümdeki kağıda boş boş bakarken, ayaz takır takır önümden aldığı kağıttaki soruları çözüyordu. Nasıl bu kadar iyi çözebildiğini anlayamasamda ,pek kurcalamadım.Çünkü iyi bir not alabilecektim. Fakat şimdi her şey tam tersine işliyordu. Ben nasıl bu durumdan kurtulacağımı kara kara düşünürken ayaz sinsi sırıtışlar eşliğinde bana bakıyordu.Gözlerim kahve gözlere çevrilirken sesli bir şekilde ofladım.

"Ayaz bak gel anlaşalım seninle. Teşekkür edeyim olsun bitsin, ha" diye umutla sordum,fakat ayaz hiç kabul edeceğe benzemiyordu. Tabi eline bir koz geçti ya,en iyi şekilde kullanacaktı elbet.

"Olmaz tombiş. Ben o kadar sorunu çözdüm. Bir teşekkürle ödeyemezsin" diyerek tezimi kanıtlamıştı. İşte şimdi yanmıştım. Ayaz benden kimbilir neler isteyecekti, beni ne tür şekilde rezil edecekti.

"Ayaz ama bu kadar cani olamazsın. Sen çok iyi kalpliydin" dedim masum bakışlar eşliğinde. Tabiki hepsi yalandı. Ayaz iyi felan değildi. Tamam ,fizik sınavında bana yardımcı olmuş olabilirdi fakat şimdi çaresizliğimden faydalanmaya çalışıyordu.

"Aaa üstüme iyilik sağlık tombiş. Ben mi caniyim. Sana sorularda yardım ettim ya" diye sitem ettiğinde kaşlarımı çattım.

"Ama şimdide çaresizliğimden yararlanıyorsun. İşte buna tam anlamıyla canilik denir." Dedim ve gözlerimi yeniden sırama çevirdim.

"Tombiş ,eğer kabul etmiyorsan hocaya gideyim o zaman. Senin kağıdını iptal etsin"dediğinde gözlerim şaşkınlığın verdiği etkiyle sonuna kadar açıldı. Bunu yapmazdı öyle değil mi? Beni bile bile ateşe atamazdı. Ah kendimi kandırıyordum. Tabiki yapardı.

"Ayaz bunu yapmazsın öyle değil mi?"diye tedirginlikle sorduğumda güldü. Güzel gülüyordu. Bende yanağını sıkma etkisi yaratıyordu.

"Eğer kabul etmezsen tabikide yaparım tombiş"dedi ve yüzünü bana yaklaştırarak mavilerime odaklandı. Burnuma toprak kokusu dolarken"Kabul ediyor musun peki tombiş" dedi.

Kabul etmekle kabul etmemek arasında gidip geliyorken bana olan yakınlığından dolayı karar vermem daha da zorlaşıyordu. Kabul etsem bir yanım , etmesem diğer yanım yanıyordu.

"Peki ayaz. Söyle. Ne istiyorsun?"diye endişeyle sorduğumda ,gür kahkahası sınıfta yankılandı. Al işte,kesin çok kötü bir şey söyleyecekti.

"Tombiş. Korkma çok kötü bir şey söylemeyeceğim. Sadece 1 gün ben ne dersem onu yapacaksın. Git dersem gideceksin, gel dersem geleceksin" dediğinde gözlerimi şaşkınlıkla kırpıştırdım.

"Ne diyorsun sen yaa. Köpek miyim de ben, gel dersem geleceksin. Git dersem gideceksin diyorsun" diye hiddetle sorduğumda ayazın yüzündeki sırıtış genişlemişti.

"1 günlük köpeğim de olursun be mavi göz " deyip kahkaha attığında damarlarımda dolaşan kan fokur fokur kaynıyordu.

Kendimi beğenmiş ukala yine yapmıştı yapacağını. Keşke fizikten 0 alsaydım da bu hallaere düşmeseydim.