İslami Aşk

Başlangıç

Okul başlamış,yeni sınıfım ile tanışmıştım.Eski öğrencilerim artık 1.sınıftı.Onlar adına mutluydum.Okuldan sonra eve gittim.Bugün Murat'ın işi uzun süreceği için yemeği geç hazırladım.Yemek pişinceye kadar kitap okudum.Ebrar bu aralar mesaj atmıyordu.Hayırlısı dedim.Emine anneyi aradım."Selamün aleyküm anne nasılsın?"dedim."Ve aleyküm selam kızım.Iyiyiz,sen nasılsın?"dedi."Iyiyim.Oturuyorum.
BerkCan'ın okulu nasıl gidiyor?"dedim."Iyi,benim oğlan geldi mi ?" dedi."Hayır,işi uzun sürecekmiş."dedim."Kızım,bir daha gitmeye kalkma.Çok korktuk."dedi."O an aklıma o mantıklı geldi.Ama yaptığıma çok pişmanım.Ya beni Murat getirmeseydi ne olacaktı bilmiyorum."dedim."Olmuş ama tekrarlanmasın."dedi.Kapıdan açılması ile "Emine anne Murat geldi.Sonra konuşuruz."dedim ve kapattım.Murat'ın yorgun olduğu gözlerinden belli oluyordu."Hoşgeldin."dedim."Hoşbuldum."dedi."Ellerini yıka,yemek hazır."dedim."Tamamdır.Hemen geliyorum."dedi.Çorbalarımızı kattım,bekliyordum.Geldi."Bugün toplantı vardı.Başım şişti."dedi."Yemekten sonra kahve yaparım.Ağrısı kalmaz."dedim."Benim düşünceli karım."dedi.Tebessüm ettim.Yemeğe oturunca içime bir sıkıntı geldi."Ben yemeyeceğim."dedim."Bir şey mi oldu?"dedi."Bilmiyorum.Içimde bir sıkıntı var."dedim.Telefonu elime aldığım an bir mesaj geldi.Ben de nerede kaldı bu?diyordum."Ailenin sakladığı gerçeği öğrenme vakti geldi..."yazmış.Murat'ın yanına gittim."Yine ne saklıyorsunuz?"dedim."O kadına mı inanacaksın?"dedi."Inanmam gerekmez mi?Dedikleri doğru çıkıyor."dedim."Ne gerçeği bu?"dedim."Annemler gelsin öyle konuşacağız."dedi.Yemekten sonra Murat annemleri aradı.Yarım saat sonra annemler geldi.Emine anne,annem,Burak,Hüseyin baba,BerkCan.BerkCan'ı çalışma odasına gönderdik,boyama yapması için."Evet,açıklayın."dedim."Kızım,sakin ol öncelikle."dedi."Ben sakinim.Asıl siz sakin olun.Anlatacaklarınız beni çok etkileyecek demek ki."dedim."Ben senin gerçek annen değilim."dedi."Yalan söyleme."dedim.Duyduklarımı inanmadığımı belirttim."Annen sana doğum yaptıktan sonra çekip gitti."dedi."Gözümün içine baka baka yalan söylüyorsun."dedim."Sen benim annemsin."dedim."Hayır,değilim."dedi."Sen benim annemsin."dedim."Sen benim annemsin."dedim."Ben senin..."diyemeden ağladı."Anne,o kadın benin annem değil."dedim.Ağlayarak odaya gittim.Aynanın önündeki eşyaları bir çırpıda yere attım."Benim annemsin."dedim.Dizlerimin üzerine düştüm,"Benim annemsin."dedim."Allah'ım bana yardım et."dedim.Murat yanıma geldi"Böyle olmasını istemezdim."dedi."Ne istemezdin?Annem dediğim kadın annem değilmiş."dedim."Allah bilir daha ne saklıyorsunuz?"dedim."Beyza yapma böyle."dedi."Ne yapmaması?Ne?Yoruldum,anlıyor musun?Yoruldum."dedim."Sizin saçma sapan sırlarınızdan yoruldum ben.Ebrar iyi de yapıyor,sizin benden aldıklarınızı acı bir şekilde ortaya koyarak bana acı çektiriyor."dedim."Beyza,sen iyi değilsin."dedi."Değilim zaten.Yordunuz.Şu 8 ay boyunca yoruldum.dedim."Sakin ol.Bak annende perişan oldu.Sakinleş lütfen."dedi."O benim annem.Başkası benim annem olamaz."dedim."Sil gözyaşlarını,sakinleş ve aşağıya in."dedi.Yüzümü yıkadım ve aşağıya indim.Annemin yanına oturdum."Ne olursa olsun sen benim annemsin.Hep öyle kalacak."dedim."Seni ben doğurmadım ama sen benim canımsın."dedi ve sarıldık.Uzun bir sessizliğin ardından eve gittiler."Her ne yaşarsak yaşayalım biz bu yolları aşacağız."dedi."Gel güzel bir başlangıç yapalım.Geçmişi unutup anın tadını çıkaralım."dedi."Tamam."dedim.Geçmiş yüreğimizde derin izler barındırsa da anın tadını çıkarmak daha keyifliydi.
■■Allah'a emanet olun...■■