İslami Aşk

Doruk

Kalktığım zaman karnıma bir ağrı saplanıyordu.Bu yüzden namazı oturarak kılmak durumundaydım.Eve geldiğimde neredeyse bütün akrabalar bizim evdeydi.En sevdiğim kuzenim Sıla gelir gelmez boynuma atlamıştı.Karnım fazlasıyla ağrısa da aldırış etmedim.Odama geçince bütün kuzenler odama toplandı.Kapı çaldı ve Burak içeriye girince hepsi başını öne eğip odadan çıktılar.Burak hafif ağlamaklı sesiyle "sana bir şey olduğunu sandım "dedi ve boynuma sıkıca sarıldı.Bir an şok oldum ama bende ona sarılarak cevap verdim.Biraz dalga geçtikten sonra aşağıya indim.Anneannem en başta olmak üzere masaya oturup yemek yiyorlardı.Sadece Murat gil yoktu.Masaya oturdum, onların yokluğunu hissederek.Yemeğin ortalarına doğru kapı çaldı.Murat gil ve yanlarında Doruk vardı.Sıkıca sarıldım.Murat'a da teşekkürlerimi ilettim.Beni dövdükten sonra "sen beni şikayet ettin"diyerek Doruk'un annesini döverek komalık etmiş.Hastaneye beni almaya geldiklerinde hastanede Doruk'u görmüş ve getirmiş.Benim mutlu olacağımı düşünerek.Iyi de yapmıştı.Doruk'a sarılmam ile BerkCan suçluymuşum gibi bakıyordu.Onada sarıldım.Onlarda gelince tam bir aile şeklinde yemeğimizi yemiştik.Yemekten sonra çayı kuzenlerim hazırlamıştı.Onun verdiği rahatlıkla Doruk ve BerkCan'ı kontrol amacıyla bahçeye çıkmıştım.Çok iyi anlaşıyorlardı.Bir ara BerkCan'ın "benim annem şimdi cennette,seninki de orada mı?"dediğini duydum.Doruk ise cevap vermemekle yetindi.O ara Murat geldi yanıma."Beni ne kadar mutlu ettiğine inanamazsın".dedim.Yüzüme bakıp "senin mutluluğun benim mutluluğum demek" dedi ve gülümsedi.Çocuklar bizi fark edince koşarak yanımıza geldiler.Doruk benim yanıma,BerkCan Murat'ın yanına geçti sahiplenircesine.Teklif sunmak istedim.Fakat Murat'tan çok istediğimi düşündüm ve kararımdan vazgeçtim."Ne söyleyeceksin?"dedi aklımı okurcasına.Utana sıkıla"Çocukları lunaparka veya parka mı götürsek."dedim."Bugün olmaz.Dinlenmen gerek. Allah büyük vaktimiz olunca ben sizi götürürüm .Sen bir iyileş."dedi.Tebessüm ederek cevap verdim."Doruk'un hali ne olacak?"dedim.Üzüntümü belirterek."Annesinin durumu pek iyiye gitmiyormuş.Doktorla konuştum.Akrabalarına haber verildi.Sahip çıkılmazsa ben halledeceğim."dedi.Halletme yöntemini merak ettiğimden."Nasıl halledeceksin?"dedim."Benim bir kuzenim var.Bazı problemlerden dolayı çocukları olmuyor.Bu çocuk edinme fikrini onlara da sunacağım.Eğer akrabaları kabul etmezse hayırlısıyla onların nüfusu artacak."dedi.Böyle bir işe vesile olmak o kadar güzel bir şeydi ki tarif edilemezdi.Akşam olmuştu.Herkes daha duruyordu.Doruk bugün Murat gilde kalacaktı.Okula ara vermemeliydim.Yaşadığımız bu olaylar çocukları etkilememeliydi.
...2 gün sonra (Hafta sonu)...
Sabah kalktım.Bugün büyük gündü.Ilk önce güzel bir kahvaltıdan sonra maceralı ve bol eğlenceli zamanlar geçirecektik.Dün akşam anneannem gili uğurlamıştık.Aşağıya indim Muratları beklemek için.Burak mahmur gözlerle bana bakarak"sabah-ı şerifleriniz hayırlı olsun.Hayırdır?"N'apacaksın beni sen?"dedim."Ne halin varsa gör."dedi ve şu içip odasına geri döndü.Telefonum çaldı.Geldiklerini belirtmek için.Arabaya bindim.Çocuklar neşeli neşeli kendi aralarında muhabbet ediyorlardı."Günaydın."dedim."Günaydın."dedi.Çocuklar ile o kadar güzel ilgileniyordu ki çok iyi bir baba olacağını düşünmekten kendimi alamadım.Sonra bu düşünceleri kafamdan atmaya çalıştım.Kahvaltı yaparken çocuklar birbirleri ile şakalaşıyorlardı.Biz ise sadece susuyorduk.Hesabı ödeyip mekândan çıktık.Lunaparka gittik.Ben hiçbirine binmek istemedim.En son lunaparka geldiğimde yaşadıklarım beni çok etkilemişti.İzlemekle yetinmiştim çocukların neşesini.Murat 'ta çocuk gibi eğleniyordu.Eğleneceğini bildiği için spor giyinmişti.Çocuklar oynarken"sen niye gelmiyorsun?"dedi.Yaşadığım olayı anlatmak istesemde anlatmadım.""Buradan daha iyi.Mutluluk tablosunu izlemek."dedim."Ama bir taraf eksik olunca.Mutluluk olmuyor.Mutluluk tablosu hiç oluşmuyor."dedi.Bir şey demedim.Lunaparktan sonra deniz kenarına gittik.Kumda oyun oynadılar.Biz ise oturduk.Akşam olunca eve gelirken Murat'a telefon geldi."Tamam,teşekkürler."dedi ve kapattı.Yüzü sinirliydi.Ilk önce çocukları bıraktı.Eve giderken"Nasıl bir insan kendi kanından olan birisini kabul etmez."dedi sinirle.Demekki Doruk'u kabul etmemişler.Hepsi seviyesiz adam yüzünden oldu.Böyle bir karakteri olmasaydı.Doruk'un hayatı böyle şekillenmeyecekti.Akrabaları o adamın korkusuna istemiyorlardı küçücük çocuğu."Onların kabahati.Biz elimizden geleni yapalım.Gerisi takdir-i ilahi.Bir yerde okumuştum.Dua'm belli, duyan belli, gerisi takdir-i ilahi demişler.O zaman namazlarımızın arkasından dua edip.Bekleyeceğiz."dedim.Biraz siniri yatışmıştı en azından."Doğru bir karar verdiğimi biliyordum."dedi.Arabadan inerken.Bu cümlesi beni mutlu etmişti.Eve vardım.Annem ile konuşup odama geçtim.Namazımı kılıp uyudum.
♡♡♡Selamün Aleyküm.♡♡♡
Eğer beğendiyseniz, beğenip yorum atarsanız sevinirim.
   Allah' emanet olun...