***WQ***
Tam bir mahrumiyet dünyasından gelen bir delikanlı... etkisiz bir kurumda kenarda kalmış bir meslek... ve memleketin en kritik sorunları üzerine amansız bir mücadele... yandaşsız, cemaatsiz, partisiz, bağlı ve bağımlı olmaksızın...
Sayışta...
Bangkok'ta, ismini cennetten alan muhteşem Dusit Thani Hotel'de ilk gecem. Korkunç çığlıklar duyuyorum gecenin bir yarısında.
"Aaaah! Aaah! Aaah!"
Başka bir açıklama bulamıyorum. Bu sıcak, ağır baharat kokulu, tuhaf ülkedeki ilk gecemde etrafımda muhtemelen cinayetler işlenirken kabuslarla dolu bir gece geçiriyorum.
Sabah on beş ayrı ülkeden gelen yirmi yedi denetçi ve Kanada'lı eğiticilerle toplanıyoruz. Ve ilk tanışma, kaynaşma sırasında o korkunç çığlığı yakından duyuyorum: Bu ses, şu hint fakiri görünümlü arkadaşın kendine özgü kahkahası imiş meğer! Tanrım, bu Pritom'u boğazlamak istiyorum!
Video: Pritom'un youtube'da bulduğum küçük bir kahkahası.
"Niçin bu programa katıldınız?"diye soruyor Rick Steel isimli enerjik, orta yaşın üzerinde, yakışıklı eğitim uzmanı. Karizmatik bir adam.
Uzun Dönemli Bölgesel Eğitim Programına gelmişiz. İki ay Bangkok'ta eğitimde olacağız. Sıra bana geldiğinde samimiyetle anlatıyorum.
"Benim eğitim işleriyle bir ilgim yok. Türkiye'de Hazineyi denetliyorum. Sanırım biraz başarılı çalışmalar yaptığım için ödül olarak, biraz da yöneticilerin başını ağrıttığım için benden kurtulmak maksadıyla bu programa gönderildim."
Gülüşüyor herkes. Eğitim işleri bahane, tatil şahane!
"Fakat, bu verdiğiniz dokümanlardan ve yaptığınız girişten anladığım kadarıyla yetişkin eğitimi benim bilmediğim çok ilginç bir dünya. Benim için yepyeni bir fırsat olacak. Tüm şevkimle öğrenmeye hazırım!"
Alkışlıyorlar. Grubun en genciyim. Evet, bu işe eğitim uzmanı olmak istediğim için katılmadım. Başka sebeplerle seçilip buraya gönderildim. Tesadüfler insanı bir yerlere sürükleyebilir. Yine de önümüze gelen fırsatları nasıl değerlendireceğimiz bize kalmıştır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fotoğraf: Güler yüzlü grubumuz.
Kursta her gün yeni şeyler keşfediyorum. Her gün öğrenme dünyasına bir perde aralanıyor. Hayranlık içindeyim.
1950'lerden sonra yetişkinlerin nasıl öğrendiklerine dair önemli çalışmalar yapılmış dünyada. Bizdeki gibi tek taraflı ders verme işi çok etkisiz bir eğitim yöntemiymiş. Şimdilerde en revaçta olan yaklaşım Deneyimsel Öğrenme. Yeni bir şey tecrübe ediyorsun, üzerinde düşünüyorsun, tartışıyorsun, sonuçlara varıyorsun, sonra bunu uygulamaya döküyorsun. Bu öğrenme döngüsü hayat boyu devam edip gidiyor.
