(Ayşen Başak'ın annesi)
Başak kapıyı çalar. Ve o sırada yanına anahtar aldığını hatırlar ve içeridekilere "Tamam tamam açmaya gelmeyin buldum anahtarı ben" diye bağırdı. Kapıyı açtığında karşısında annesi onu bekliyodu.
Başak: (biraz korkarak) Anne niye geldin ki kapının önüne. Yani ben seslendim ya anahtarı buldum diye keşke kalkmasaydın.
Ayşen: (güler yüzle) Kızım niye korkuyosun? Seni karşılamaya geldim işte.
Başak: Yook ne korkması?
Ayşen: Neyse hadi sofraya geç hemde seninle biraz konuşmam gerek.
Başak biraz korkarak içeri geçti." Yoksa annem beni arabadan inerken mi gördü yoksa" diye düşündü.
Ayşen: İndiğin araba kimindi kızım?
Başak'ın tahminleri doğru çıkmıştı.
Başak: Annen işte dedim ya arkadaşlarla gezicez biraz diye. İşte o arabada bi arkadaşın kuzeninin arabasıydı. Aslında ben demiştim ben giderim diye ama işte araba var biz bırakalım seni diye işte öyle yani.
Ayşen: Hmm tamam bazenleri çık böyle dışarı derslere fazla takılma ama derslerini de ihmal etme tamammı?
Başak: Yok ihmal etmem. Hatta ben sana söyleyeyim belki yarın dışarı çıkarız yani o yüzden beni merak etmeyin.
Ayşen: Tamam ama dediğim gibi dersleri ihmal etme tamammı?
Başak: Tamam.
