*Enes*
Baturay araban indi. Ve yüzü asık bi şekilde binaya girip eve gitti. Sebebine inanmadım çünkü dün gece onun horultusundan saat 2 de yatmıştım. Ama bu konuyu arabada ayaküstü konuşmak yerine, evde oturup konuşamak daha mantıklı. Ama o gün çok eğlenceli geçmişti.
*Ben*
Evet o gün Enes'in de dediği gibi ikisi için de çok güzel geçmişti.
*Başak*
O gün benim için muhteşemdi. Önce sahile gittik. Sahildeki o kafeden gidip kahve aldık. Ama ben her sahile gidişimde o garsonun benim babam aklıma geliyordu. Aslında gelemiyodu. Sadece annemin bize bahsettiği adam geliyodu aklıma. Herneyse sahildeki o kafeden birer tane kahve alıp içtikten sonra Enes sinemaya gidelim, dedi.
*Enes*
Sahilden bişeyler içtikten sonra sinemaya gittik. Başak komedi istiyordu ama ben korku filmi istiyordum. Ve ilk defa birlikte sinemaya gelmiştik. Bu yüzden ayrı filmlere gitmek istemiyoduk. O yüzden 100 lerce defa ısrar ettim. Ve Başak benim tatlı bakışlarıma dayanamayıp kabul etti ve korku filmine girdik. (aslında Başak konuyu uzatmak istemiyordu) Filme girdik girmesine de Başak hiç izlemedi ki. Çünkü korktuğu için gözünü film boyunca nerdeyse hiç açmamıştı.
*Artık biraz benim ağzımdan*
Başak kafasını Enes'in omzuna koymuş gözlerini hiç açmadan sadece filmin sesini duyuyordu. Aslında bu Enes'in hoşuna gitmişti. Filmden çıktıklarında,
Başak: Film nasıldı?
Enes: Güzeldi...
Başak: Enes ben seslerden bile korktum sen izlerken korkmadın mı?
Enes: Aslında korkmadım desem yalan olur. Ama korktum desemde doğru olurmu bilemiyorum.
Başak: Nasıl yani?
Enes: Ürperticiydi.
Başak: Hmm...
Enes: Başak niye hiç perdeye bakıp filmi izlemedin?
Başak: Ben korku filmleri izleyemem ki. Hatta sana bi sır vereyim. Ben daha önce hiç korku filmi izlemedim.
Enes: (gülerek) Cidden mi?
Başak: Enes dalga geçme. Korkuyorum işte!
Enes: İyide gerçek değilki.
Başak: Olsun...
Enes: Acıktın mı bişeyler yiyelim mi?
Başak: Acıktım desem yalan olur ama acıkmadım desemde doğru olurmu bilemiyorum.
Enes: Bunun cevabını biliyorum. Acıktın demi? Gel hadi şurda bişeyler yiyelim.
Başak: Tamam. Ama, ama, ama bu sefer benden.
Enes: Başak?
Başak: Hep erkeklermi bişeyler ısmarlamak yada ödemek zorunda?! Bence değiller.
Enes: O zaman ben yemiyorum.
Başak: Ya Enes neden?
Enes: Tokum ben ondan. (Aslında kurt gibi aç)
Başak: O zaman Baturay yerine ye. Hem bak o gelmedi. Onun yerine ye.
Enes: Başaak!
Başak: (gülümseyerek) Enees! Lütfen.
Enes: Bi şekilde yedireceksin demi?! Tamam o zaman.
Başak: Tamam o zaman.
