Enes Başak'ı evine bıraktıktan 10 dakika sonra kendi evine gelmişti. Neyseki eve geldiğinde yemeğe çok geç kalmamıştı.
Kapı çaldı. Kapıyı Toygu açtı.
Toygu: Aaaa Enes Bey evemi gelmiş?!
Enes: Ya Toygu sende annem gibi başlama. Çık kenara.
Arzu: Enes, hoşgeldin. İçeri geç.
Enes: Ne oluyo yaaa?!
Ogün Enes'in doğum günüydü ama Enes unutmuştu. İçeri girdiğinde tüm ev halkı birden: İyikiiii dooğduuun Eneeees. İyiki doğdun Batuuuuuur iyiki doğdun iyiki doğdun iyiki doğdun Enes Batuuuuur. Enes çok duygulanmıştı, gözlerinden akan göz yaşlarını fark etmemişti bile.
Arzu: Aaaa oğlum ağlama ama...
Enes: Yok anne ben ağlamıyorumda...
Osırada içeriden Taylan ile İsmet çıktı.
Taylan: Sizi...
Taylan bunu söylediğine Enes gözlerini belirterek onu uyardı.
Taylan: Yani seni bugün (gülerek) boşunamı oyaldık o kafede? Ha?
İsmet, Enes ve Taylan birbirine sarıldılar pasta kesildikten sonra,
Arzu: Çocuklar siz sıkıldınız galiba, isterseniz dışarı çıkıp ayrıca kutlayabilirsiniz?
Enes: E ozaman biz çıkalım anne görüşürüz.
Arzu: Tamam hadi görüşürüz. Anahtarını al Eneees!!
Enes: Tamaaaam. (İsmet ile Taylan'a dönüp) e hadi gidelim.
İsmet: Hadi.
