Ellerini tutmak;
tutmak bir bahar dalını,
umutlanmak
Ellerini tutmak;
sanki bahar güneşinde ısınmak
Ellerini tutmak;
kabuslardan uyanmak,
senden güç almak...
Ve derin bir nefesten sonra
yeniden yaşamaya başlamak
Pencere kenarında sıcak kahvemi yudumlarken duyduğum keyif artık daha da bi arttı. Kahveler hatta sıcak kahveler bana artık dahada bi anlamlı gelmeye başlıyordu . Bu şiiri okurken hep gözlerim dolardı . Ona hiç kavuşamayacağımı düşündüğüm için.
Ama şimdi yüzümdeki tebessümle, gözlerimdeki umut ışığıyla okuyorum bu şiiri. Ona belki henüz kavuşamasamda birgün kavuşacağım hissi beni sevinçten çıldırtmaya yetiyordu.
Telefonumun sesiyle irkildim. Yasin arıyordu dışarı çıkalım diyordu. Dün yaşadığım olayları ona anlatmak için sabırsızlanıyordum. Dayanamadım telefonda söyledim. Onunla ilk kez dün konuştum. Telefon numaramı aldı dedim. Ne kadar heyecanlandığını, yüzündeki merakı görüyor gibiydim. Ard arda sorular soruyordu. O kadar mutluydum ki hıpızlı anlatmaya çalışıyordum. E tabi o da birşey anlamıyor bana kızıyordu. Sonra tanımadığım bir numara aradı beni. Bu Alya olabilirdi yüzüm yine kızarmaya başladı domates gibi oldum. Elim ayağım birbirine dolaştı. Kalp atışlarım yine hızlandı. Sesini dışarıdan duyabiliyordum. Kulaklarımı sağır edecek, yerinden çıkacak kadar hızlı atıyordu. Hemen Yasin'e söyledim. O arıyo olabilir dedim. Yasin sakin ol rahat bir şekilde konuş elinden geldiğince heyecanlanmamaya çalış diyerek kapadı telefonu. Şimdi Alyanın telefonunu açmalıydım. Ama belkide Alya değildi. Aptalca telefona bakıyordum. Biraz daha açmasam kapanacakyı telefon.
Telefonu açtım ve karşımdaki kişi Alyaydı. Beni merak ettiğini nasıl olduğumu sormak için aradığını söyledi. İyiyim dedim. Kaçıncı sınıfta ve hangi sınıfta olduğumu sordu. Ve yarın fakültede görüşürüz diyerek kapadı telefonu.
Hala yaşadıklarıma inanamıyordum. Biraz önce sevdiğim kızla telefonda konuşmuştum. En güzeli de bana yarın görüşürüz dedi. Bu öyle güzel bir duygu ki... Ona adım adım yaklaşıyordum. Yarını iple çekiyordum. Yaklaşık bir saat sonra Yasin aradı. Ne konuştunuz? Dün nasıl tanıştınız? Gibi ard arda sorular soruyordu. Nerdeyse benim kadar heyecanlıydı. Her şeyi tek tek tüm ayrıntısıyla anlattım. Çok mutluydu. Saatlerce telefonda konuştuk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMKANSIZIM
RomanceBence her insanın vardır. Dokunamadığı, ulaşamadığı uzaktan sevip yanına yaklaşamadığı. Ardından şiirler şarkılar yazıp yanında dili tutulduğu. Sevdiğini söyleyemediği, söylememesi gerektiği. Bence herkesin vardır bir aşkı. İlk aşkı. Gözlerime bak...
