Düşünmemek adına daldığım uykudan yerimde dönerek kalkmak istemiştim . Yerimde dönmek için kolumu diğer tarafa atacakken tutulan kolumla birlikte ses gelmişti
" Yine mi dönerek uyanacaksın ?"
Kolumu kendime çekip ona bakmak için diğer tarafa döndüğümde yeri boylamıştım . Yavaşça yerden kalkarken acıyan yerlerimi ovalamıştım . Eminim şu an özlemim çok ağır basmasa küfürlere boğuyor olabilirdim onu.
" Nasıl girdin odaya ? "
" Kart ile Jung ."
" Kartın sende ne işi var ? " diye sinirle soluduğumda halime gülerek cevaplamıştı .
" Para varsa her şey vardır sevgilim . Neden bu kadar düşündün ki bunu ? "
Aklım sana kaymasın diye başka şeyler düşünüyordum işte . Her zamanki halim . En az iki aydır her zamanki halim .
" Çık odamdan . " sinirle yerden kalkarak kapıya ilerlemiştim . " Çık ve bir daha da girme . "
Dediklerimle ayaklanmış ve açmak üzere olduğum kapıya yaslamıştı beni .
" Beni dinleyemez misin? Lütfen her şeyi açıklamama izin ver . "
Sesli bir biçimde içime çekmiştim nefesimi . Dibimde olan yüzü maskenin ardında olmamasıyla ona daha çok bakma isteği yaratıyordu içimde .
" İstemiyorum . Git lütfen . "
İstemiyorum desem de gitme ve anlat lütfen .
" Beni dinlemeyeceksen sen anlat ben seni dinleyeceğim . "
Gözlerim açılırken şaşırmamın verdiği tepki ile dudaklarım açılmıştı ve o bana kendisini tekrar tekrar kanıtlıyordu . Kesinlikle fırsatçıydı . Açılan dudaklarımın arasına yerleştirdiği dudakları ile kapanmıştı gözlerim . Bütün her şeyi onun ellerine bırakmıştım . Onu fazlasıyla özlemiştim ve buna hayır diyecek hiçbir güç kendimde yoktu .
****
" Uyuma ." dedi nefesleri nefeslerime karışırken . " Lütfen izin ver anlatayım . " kafamla onayladım onu .
" Jung özür dilerim . Sadece benim isteğimle olmadığını bil her şeyin . Şirket öğrenmiş bizi bir yerlerden . Nereden öğrendiğini bilmiyorum . Öğrenmek için bir ay boyunca gerçekten uğraştım ve eve gelmeme izin vermediler hiçbir şekilde . Evlilik yıldönümümüzde . " yutkundu ve zaten dibimde olan yüzünü gizlemeye çalıştı boynuma eğilerek . " Özür dilerim gerçekten özür dilerim bunu sana söylemeliydim . Bana sadece el ele tutulacak dendi . Eğer ki yaparsam eve göndereceklerdi . Gerçekten özür dilerim sadece sana gelebilmek için yaptım ama o bir anda öyle bir hamle yaptı ve bende kameracılar yüzünden devam ettirmek zorunda kaldım . Gerçekten özür dilerim . "
Dökülen gözyaşlarını tenimde hissediyordum . Üstte olan kolum ile sarıldım ona karşı .
" Peki , neden Jeongguk ? Neden şirkete karşı çıkmadın ? Bütün grup ilişkimizi biliyordu . Neden karşı çıkmadın ? O şirketi büyüten siz değil misiniz ? "
Sözlerimle kızarmış yüzünü yüzüme yaklaştırdı ve tekrar bir öpücük kondurdu dudaklarıma .
" Olmaması gereken şeyler yüzünden bu halde olduğumuz için özür dilerim Jung . Beni affedebilir misin ?"
" Sorumu geçiştiriyor musun ? " dedim hızlıca soruma karşı . Gözlerini kaçırdı gözlerimden .
" Pekala Jeon . Önemli değil . " diyerek biraz daha sarıldım ona karşı .
Affettiğimden değildi sarılmam . Sadece bir daha uzun zaman ayrı kalmadan önce iyice içime çekmek istiyordum kokusunu .
" Sen anlatmayacak mısın ? " dedi kolları beni kendine daha çok sararken hissettiğim duyguların tarifi yoktu.
" Neyi ? "
" Gerçek kimliğini ? "
Bu sefer ben kafamı kaldırıp uzun bir öpücük kondurmuştum dudaklarına .
" Sorumu geçiştiriyor musun ? " dedi ve onaylamamı bekledi . Bense hiçbir şey yapmamıştım .
" Pekala bunun cevabını farklı biçimde alacağım . "
Cevap alamamanın verdiği kırgınlık gözlerinden okunsa da dudaklarımız tekrar birleşmişti .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MARRY ME ? ( Düzenleniyor )
Fanfiction" Sen benim eşimsin!" yükselen sesine cevap yetiştirmek dışında hiçbir tepki vermemiştim . " Yanlış düşünüyorsun Jeon Jeongguk . Benim senin eşin olmayı ne zaman bıraktığımı en iyi sen biliyorsun ." hafifçe gülerek devam ettim konuşmama . " Kandırm...
