0.0.5 (Düzenlendi)

5.1K 296 23
                                    

1 Ay Sonra

Elimdeki dergilerin kapaklarına baktım . Fazlasıyla yakışıklı gözüken eşimin yanında fazlasıyla güzel gözüken bu kadın o kadar yakışmıştı ki yanına ellerim titremeden duramıyordu .

Neden ? Neden yapardı böyle bir şeyi ? Nasıl onunla mutlu olurdu ? Nasıl her bir zerresi benim yanımda olduğundan daha iyi gözükürdü o kızla ?

Röportaj sayfasını açtım ellerim titreyerek . İstemiyordum okumak ama yine de açtım sayfayı . Gerçekten onu sevdiğini söylemiş miydi duymak istiyordum .

' Uzun zamandır izliyordum kendisini ve fazlasıyla tutulmuştum ona . Bana karşılık vermiş olması hayatımdaki en güzel şey olabilir . '

Okuduklarımla atmıştım dergiyi elimden . Gözlerimden yaşlar dökülürken farkında değildim bazı şeylerin . Kalbimin vuruşlarından bile fark etmedim  durumumu . Gözlerim kapalıyken düşen gözyaşlarım ile ne zaman bilincimi kaybettiğimi bile fark etmedim .

Onsuz bir zaman kavramım var mıydı onu bile bilmiyordum ben . Onunla yatar onunla kalkardım . Her şeyim o'ydu benim .

Her zaman kadınlar mı adardı kalplerini erkeklere ? Bu karşılıklı olamaz mıydı ?

***************************************
Jeongguk'tan

" Senden nefret ediyorum !" yüksek sesime karşılık gülümsemişti sadece . Sinirlerim daha çok bozuluyordu o böyle yaptıkça .

" Sen lanet herifin tekisin ! Ver o kağıtları bana . "

Sevdiğinden ayrı kalan o değildi . Sevdiğine söylemek istedikleri o okur diyerek başkasına söyleyen o değildi .

Gülümsemek kolaydı değil mi ? Peki ya böyle bir durumda ? Nerede olduğunu , nasıl olduğunu bilmediğim eşime karşılık nasıl gülümseyebilirdim hayata ?

Gülümsemek zorunda olduğumda senin bana gülümsediğini hayal ettiğimi söylesem inanır mısın bana sevgilim ?

" Jeon (!)" dedi iğneleyici ses tonuyla . " Ağlayacak mısın yoksa ?"

Kızardığından emin olduğum gözlerimi diktim ona . Ağlayacaktım . Ona ulaşana kadar ağlayacaktım .

Bebek gibi ağlayıp mızmızlanacaktım . Geri bana dönene kadar bunu yapacaktım.

" İmzala kağıtları ve sevgilinin hayatını kurtar . Yoksa ." sözünü yarım bırakıp telefonunu göstermişti bana . " Onun hayatta olmadığını bilerek yaşamak zorunda kalacaksın . "

Kamera ile çekilmiş fotoğraftı elindeki . Bugünün tarihi vardı üzerinde . En önemlisi de hastane odasında uyuyan sevgilimdi .

Uzandım ve aldım elinden telefonu .

Kilo vermişti . Yüzü zayıflamış , moralim bozuk olduğunda bana fotoğrafını çekip yolladığı hallerinden eser kalmamıştı .

Bunu ona ben mi yapmıştım ?

Benim yüzünden mi bu halde hastane de yatıyordu ?

Sırıtan ifadesine karşı döndüm .

" Senden kurtulamadığım her ana lanet ediyorum . Senin gibi bir geçmişim olmasından da nefret ediyorum . Ver imzalayacağım onları . "

Telefonu vermeden önce nerede olabileceği ile ilgili bilgi aramıştım fotoğrafta . Sanırım artık biraz izin kullanma vaktim gelmişti .

" Bana bunu atlatmam için biraz izin ver . Bir iki hafta sonra döneceğim ."

İmzalanan belgeler ile cevap  vermişti . " Nasıl istersen ."

MARRY ME ? ( Düzenleniyor ) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin