425 Gün (Tamamlandı) #Wattsy2018

8; Giden Kaybedendir...

5. Gün

Sabah uyandığımda istesem de mutsuz olamıyordum. Yatağımdan zıplayarak kalktım ve dişlerimi fırçaladım. Kahvaltı için alt kata indim. Neşe içinde yaptığım kahvaltı sonrasında, mayomu giyip sahile indim. Sahilde boylu boyunca uzanan bir kıyı ve arkasında da siteler vardı.

Yazın son günleri olması nedeniyle evler boşalmıştı ancak benim gibi üniversite yolu gözleyenler anlaşıldığı üzere sahile inmişti. Gözlerim arkadaşlarımı aradı ve buldu. Ağır ağır yanlarına gittim.

İlkokul çağımdan beri bu sahile gelmekteydim. Evlerdeki gençlerin hemen hemen hepsi çocukluğumun bir parçasıydı. Sitelerdeki çocuklar ve ben akşamları sahile inerdik, gitar çalıp şarkı söylerdik, yıldızlara bakar isim verirdik. Şimdi hepimiz birer genç olmuştuk.

Hepimizin ayrı hikayeleri vardı. Ama değişmeyen tek şey vardı; biz hep beraberdik. Yaz geldiğinde burda buluşup, birbirimize yaşadıklarımızı anlatırdık.

- Selam millet. Nabersiniz?"

- Oo! Beril. Hoşgeldin."

- Tavla?"

- Ben varım! Bu sefer kurtuluşun yok. Seni mars edeceğim!"

dedi Meral.

- Rüyanda görürsün şekerim."

- Ah tabi. İşim yok rüyamda göreceğim seni. Karabasan niyetine."

Neşeliydim. Ben neşeli olduğumda da çevreme enerji veriyordum. Telefonum çaldı;

- Alo?"

- Beril naber?"

- İyi Mete. Sahildeyiz. Gelsene!"

- Tamam. Geliyorum. Artı bir'im."

- Kim var ki?"

- Gelince görürsün."

Denize girdik. Suda top oynamak, küçüklüğümüzden beri değiştiremediğimiz en büyük eğlencemizdi. Bağıra, çağıra top oynuyorduk. Uzaktan Mete'yi gördüm.

Yanındaki kesinlikle ve kesinlikle Hosef'di. Topun geldiğini bile görmemiştim. Kafama çarptığında kendime geldim. Koşarak sudan çıktım.

- Aa! Sen ne yapıyorsun burda Hosef?"

- Merhaba sana da Beril. Bu taraflardaydım. Mete'yi aradım. Yanınıza geliyormuş. Bende takıldım peşine. Top mu oynuyordunuz?"

- Iıı... Evet. Oynamak istermisiniz siz de?"

- Olur. Uzun zamandır yapmamıştım."

dedi Hosef.

Biz top oynanan tarafa yürüken, arkadaşlarım anlamlı anlamlı yüzüme bakıp, bıyık altı gülüyorlardı.

Deniz, kum, top, güneş, arkadaşlarım, Hosef. Hepsi bir arada, rüya gibiydi. Güneş batana kadar sahildeydik. Hep beraber olmanın zevkini son damlasına kadar yaşıyorduk.

- Akşama işin varmı?"

- Yoo ne işim olcak?"

- Hayır belki ailenle plan yapmışsındır diye sormuştum."

- Yok yapmadım. Neden sordun?"

- Aklımda bir şey var. Ama bilemedim müsaitlik durumunu. O yüzden sordum. Akşama benimle olur musun?"