31; Mafyamsı...

110 12 0
                                    


Yattığım gibi kalmıştım. Hala Hosef'in üzerindeydim ve çıplaktım. Gözümü aralayıp saate baktım; 13.20.

Sabaha karşı uyumuştuk ve ben daha uyanacak halde değildim. Hosef'e iyice sarıldım ve gözlerimi kapattım. Tam uykuya dalacaktım ki; Hosef'in uykusunda bağırdığını duydum. O kadar şiddetli sarsılıyordu ki; korkmuştum. Bir çırpıda yan tarafa attım kendimi. Hosef, küfür ediyor, ellerini kollarını savuruyor, bacaklarıyla rüyasındaki kişiye tekmeler atıyor ve sürekli 'hayır,hayır, hayır' diye bağırıyordu.

Nefes almadan onu izliyordum. Uyandırmak istedim ancak korktum. Bir insanın uykusunda bu kadar sarsılabileceğini hiç düşünmemiştim.

Daha önceki beraber uyuduğumuz geceleri düşündüm. Böyle bir manzara ile hiç karşılaşmamıştım. Yavaşça yataktan kalkıp üzerime kıyafetlerimi giydim. Banyoya gidip yüzümü yıkayıp, dişlerimi fırçaladıktan sonra geri geldim ve Hosef'i başını ellerinin arasına almış, yatakta otururken buldum.

Beni görünce kendine gelmeye çalıştı ama gelemedi.

- Hosef, iyi misin sen?"

- İyiyim Hayatım, merak etme"

dedi.

Ancak ben hiç inanmamıştım. Zorlamaya başladım.

- Rüya görüyordun galiba. Ne gördün?"

- Korkuttum mu seni?"

- Korkmadım ancak endişelendim. Söylesene ne gördün rüyanda?"

tereddüt ediyordu. Saçlarını çekiştirmeye başladı.

- Lanet olsun! Her gece aynı rüyayı görüyorum. Hiç değişmiyor. Her gece, her gece, her gece. Sen Malta'ya gittiğinden beri aynı kabus. Çıldıracağım!"

- Ne görüyorsun? Anlatsana?"

- Seni görüyorum. Uyuyorsun yatağında. Birden yüzünü göremediğim biri senin ayaklarından tutup yataktan çekiyor. Sürükleniyorsun. Balkondan aşağıya düşürene kadar sürüklüyor seni. Düşüyorsun. Koşa koşa yanına geliyorum.
Her yerinde kan var. Uzakta birini görüyorum seni izliyor.
Bir erkek.
Koşarak onun yanına gidiyorum. Yakasından tutup adamın yüzüne vurmaya başlıyorum. Birden senin yüzün beliriyor. Her tarafın kan içinde. Derken uyanıyorum.
Neden bu rüyayı görüyorum anlamadım. Her gece aynı başlayıp, aynı bitiyor.
Delireceğim.
Uyumak istemiyorum artık.
Sensiz olduğum için gördüğümü düşündüm ama seninleyken de durum değişmedi. Anlam veremiyorum."

dediğinde şok olmuştum. Sağıma soluma bakındım. Masanın üzerinde duran suyu uzattım.

Kana kana içti. Elimi tutup kendine doğru çekti. Saçlarımı öptü. Başımı okşadı.

- Ah sevgilim, senin beni terk edip başka biriyle olduğunu düşündüğümde aklımı oynatıyorum. Her şeyi kırıp, dökesim geliyor."

- İyi de neden böyle düşünüyorsun? Ben seninle birlikteyim. Görmüyor musun seni ne kadar çok sevdiğimi?"

- Biliyorum ama kontrol edemiyorum. Bazen kafamın içine giriyor o düşünceler. Kalbim ağrıyor. Ya beni bırakıp gidersen? Ya başkasını benden daha çok seversen?"

- Saçmalama Hosef, ben seni sevdiğim kadar kimseyi sevemem. Anla artık bunu! Saçma sapan şeyleri düşünüpte kendine zarar verme."

425 Gün (Tamamlandı) #Wattsy2018Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin