vanaf vandaag

Hoofdstuk 26

Emma:

Ik was al om vijf uur wakker geworden en ik hoorde Simon, Alberto, Robbin en Jasper een paar keer langslopen. Ik wilde ze graag nog even gedag zeggen, maar misschien zag dat er wat raar uit. Ik hoorde Jasper lopen, hij zal denk ik zo wel vertrekken. Voor mijn deur stond hij stil en na een paar seconden ging de deur zachtjes open. Wat ging hij doen? Ik begon zenuwachtig te worden, maar ik hield mijn ogen dicht. Hij bleef even stilstaan naast mijn bed, ik durfde mijn ogen niet meer open te doen en ik hoorde mijn hart kloppen. Hij boog voorover, schoof mijn haar opzij en gaf een kus op mijn voorhoofd. Ik hoopte dat hij niet kan zien dat ik bloosde! Ik hoorde dat hij iets op mijn nachtkastje legde. Hij bleef nog even staan. 'Tot ziens.' zei hij dan en hij liep de kamer uit. Ik opende mijn ogen en keek op het nachtkastje. Er lag een klein vierkant pakje. Ik wilde het nog niet openmaken, ik wilde nog even kunnen dromen over wat er in zou kunnen zitten. Ik was echt heel moe en toen ik mijn ogen sloot viel ik weer in slaap. Toen ik twee uur later weer wakker werd dacht ik meteen aan het pakje. Ik ging een beetje rechterop zitten en pakte het pakje. Ik zag dat onder het pakje nog een kaart lag. Ik opende eerst de kaart.

Lieve Emma, Robbin en ik zijn op een soort trainingskamp. Dus als je wakker word zijn we al weg. Als je beter bent zou ik het heel leuk vinden als je een paar dagen langskwam. Liefs Jasper.

Ik beloofde mezelf dat ik naar hun toe zou gaan zodra het kon. Met een gespannen glimlach opende ik het pakje. In het pakje zat een zilveren kettinkje met een klein engeltje eraan. Er zat ook nog een klein kaartje aan. 'Dit is je beschermengel, hij zal je beschermen waar je ook gaat.' stond erop. Ik deed het kettinkje om en het voelde gewoon heel vertrouwd. Ik stapte voorzichtig uit bed, ik merkt dat ik nog wat licht in mijn hoofd was, maar het ging gelukkig wel. Nadat ik me had aangekleed  liep ik naar de keuken.

'Hey Emma.' zei Alberto. 'Je hebt Jasper en Robbin gemist, ze zijn net weg.'