Hoofdstuk 30

1.5K 22 10
                                    

‘Kom.’ Zei Robbin. Hij ging op een kussen zitten en gebaarde dat ik ook moest gaan zitten. Ik ging zitten en keek Robbin en Jasper fronsend aan.

‘Doe je ogen dicht.’ Zei Jasper. Ik keek hem wantrouwend aan. ‘Vertrouw mij nou maar.’ Zei hij. Ik zuchtte en sloot mijn ogen.

Robbin ging verder. ‘Haal diep adem, concentreer je op mijn stem en…’ Ik barstte in lachen uit.

‘Wat is dit?’ hikte ik. ‘Wil je me hypnotiseren ofzo?’

Jasper grinnikte, maar Robbin keek me serieus aan. ‘Emma, wat we hier doen is geen grapje.’

‘Ow.’ Zei ik, terwijl ik mijn best deed om niet weer in lachen uit te barsten. ‘Emma, je wilt jezelf toch beschermen?’ vroeg Robbin. Ik knikte.

‘Dan moet je dit serieus nemen.’ Zei hij. Ik haalde diep adem om mezelf weer rustig te krijgen en ik knikte. De rest van het half uur deden we allemaal oefeningen en ik merkte dat het werkte. We pen naar gingen door totdat Ash ons riep. We stonden op en liepen naar buiten.

‘Is die training moeilijk?’ vroeg ik op fluistertoon aan Jasper.

‘Maak je maar geen zorgen, ik help je wel.’ Zei hij en hij pakte mijn hand. Ik voelde mezelf helemaal warm worden vanbinnen en ik lachte zachtjes, ik had nog nooit zoiets gevoeld.

‘Nog bedankt, voor het kettinkje.’ Zei ik verlegen.

‘Graag gedaan.’ Zei hij en hij lachte naar me.

We waren ondertussen bij Ash aangekomen. Ik keek om me heen en er stond een tafel waar een paar messen op lagen.

‘Emma, de jongens zijn al verder met hun training als jou, dus je kan dit nog niet meedoen, maar als je goed kijkt leer je ook al een heleboel.’ Zei Ash. Ik knikte en liet me in het zand vallen.

‘Robbin speelt nu de aanvaller.’ Zei Ash tegen mij.  Robbin pakte een mes van de tafel en liep dreigend op Jasper af. Robbin stond nu nog maar een meter van Jasper af en Jasper deed nog steeds niets. Robbin deed nog een stap dichterbij en ineens pakte Jasper Robbins arm, draaide hem om en toen lag Robbin in het zand. Ik keek er ongelovig naar.

‘Wow.’ Zei ik.

Ash lachte. ‘Dat ga jij ook leren.’

Jasper en Robbin wisselden nu van rol en al na een minuut lag Jasper in een houdgreep in het zand. Ash knikte goedkeurend. 'Jullie hebben het allebei al goed onder de knie. Morgen krijgen jullie een nieuw onderdeel.' zei hij. 'En Jasper, wil je Emma even rondleiden in de buurt en de stad?'

'Ja natuurlijk.' zei Jasper. 'Kom mee.'

Jasper haalde een auto op en we reden de stad in. We zeiden niets in de auto. Jasper leek wel wat te willen zeggen, maar hij bedacht zich steeds. We kwamen aan in het centrum en Jasper parkeerde auto.

‘Zullen we eerst even wat gaan drinken?’ vroeg Jasper. Bloosde hij nou?!

‘Ja is goed.’ Zei  ik en we liepen door een gezellig straatje met allemaal cafeetjes.

‘Kom.’ Zei Jasper en hij trok me een cafeetje in. Het was er heel gezellig ingericht, geen van de meubels paste bij elkaar en ook geen van de tafels was hetzelfde, maar toch leek alles precies bij  elkaar te passen. Ik volgde Jasper helemaal naar achteren en we kwamen op een klein terrasje uit. Hij hield een stoel achteruit en ik ging zitten. Er kwam gelijk een ober aanlopen. Hij vroeg iets in het Frans, maar ik verstond er helemaal niks van. Gelukkig Jasper wel, want Jasper beantwoordde de vraag.

We praatten wat over de training en de dingen die er gebeurd waren, maar we wisten allebei dat we het ergens anders over moesten hebben. De ober kwam wat drinken brengen, dat Jasper blijkbaar had besteld.

vanaf vandaagWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu