vanaf vandaag

Hoofdstuk 39

Heey allemaal! Allereerst: Gelukkig nieuwjaar!!

Hier het op een na laatste hoofdstuk! Hope you like it!!

Laat even weten wat je ervan vind!

----------------------------------------------------------------

Snel glipte hij door de deur en ik ging achter hem aan. Van buiten draaide ik de deur weer op slot. Tegen de muur aangedrukt bewogen we ons voort naar de deur die naar de grote zaal zou leiden. Alles verliep vlekkeloos want er was nergens bewaking te horen of te zien. We bleven staan voor de deur. Ik keek Robbin aan als het niet zou lopen zoals gepland kon dit voor ons beide wel een het einde betekenen. Ik gaf hem een knuffel. Hij fluisterde in mijn oor dat hij van me hield.

‘Ik hou ook van jou.’ Fluisterde ik terug.

 Ik liet hem los. Draaide me om naar de deur en zuchtte nog eens diep. Toen duwde ik de deur klink naar beneden en opende ik de deur. Ik begon te rennen. Na ongeveer vijf seconden had de bewaking door dat ik het was, en brak er paniek uit bij hen. De klanten kregen in de gaten dat er iets aan de hand was. Ik rede het podium op met Robbin achter me aan. Ik pakte de microfoon uit de handen van de zangeres. De band stopte met spelen. Ik had niet durven hopen dat we überhaupt zo ver zouden komen. Ik wist niet wat ik moest zeggen.

‘Help me.’ Fluisterde ik in de microfoon.

‘Elk meisje dat hier zit, is hier gedwongen.’ Zei ik nu luider. ‘Help ons.’

‘Hou je bek.’ Riep een van de bewakers woedend.

‘Iedereen die hier zit word fysiek en mentaal mishandeld.’ Riep ik. ‘En u als degelijke burger levert daar een bijdrage aan.’

Ik zag de gezichten van de bijna alle mannen betrekken. Ik voelde een pistool tegen mij achterhoofd. Ik wist niet wie het pistool vast hield maar ik wist wel dat ik in het voordeel was.

‘Als je me neerschiet bewijst dat alleen nog maar meer dat ik gelijk heb.’ Zei ik zelfverzekerder dan ik me voelde. In eens hoorde ik een bekende stem zeggen ‘Als jij nou gewoon een kapt met die cocaïne dan had dit niet gehoeven.’

Oo shit nu dacht iedereen dat ik verslaafd was, hoe kon hij dat nou zeggen.

‘Maar ik heb helemaal niet.’ Begon ik kwaad. Hij onderbrak me en schreeuwde ‘Lopen bitch.’

Ik begon voorzichtig te lopen, Robbin liep naast me. Hij gaf me ongemerkt mijn pistool terug. Ik wist dat de gene die het pistool tegen mijn achterhoofd had gezet mij niet zou neerschieten, het was namelijk Jasper. De vrouw van het kantoortje kwam de zaal binnen, ze liep recht op mij af.

‘Jij doet nu precies wat ik zeg.’ Siste ze.

‘Nee, jij hebt niets over mij te zeggen.’ Zei ik kwaad. Ze sloeg me, in mijn gezicht.

‘Je komt nu mee.’ Krijste ze. Ze draaide zich om en liep weg maar ik bleef staan waar ik stond.

‘Gaat het.’ Fluisterde Jasper.

‘Ja hoor.’ Zei ik ‘Laat me maar even.’

Toen ze door had dat ik niet achter haar aan liep draaide ze zich langzaam om en bleef staan. Heel langzaam liep ik naar haar toe. Ik gaf haar de meest arrogante blik die ik in huis had. Ze sloeg me nog een keer. Ik begon te lachten, het was pure bluf want mijn wang brandde als een gek.

‘Hou op met lachen.’ Riep ze woedend.

Ik stopte niet met lachen, mijn glimlach werd alleen nog maar groter. Dit keer sloeg ze me niet met een vlakke hand maar met een vuist. Mijn neus bloedde.

‘Nu is het genoeg.’ Zei ik kwaad.

Ze lachte ‘ Wat wilde je gaan doen dan.’

Ik haalde mijn pistool achter mijn rug vandaag en zette het op haar voorhoofd. Ik zag dat ze schrok. Ook zag ik dat de bewakers hun pistool trokken en op mij richtten.

‘Jij kan mij niets maken.’ Zei ze.

‘Lopen.’ Zei ik. En ik drukte het pistool harder tegen haar hoofd. Een bewaker vuurde een schot in de lucht. Een van de klanten haalde een pistool tevoorschijn en schoot de bewaker in zijn been. De bewaker viel kreunend van de pijn op de grond. Een andere bewaker school op de klant. Ik duwde de vrouw vooruit en we liepen de zij deur door. Robbin liep achter me aan en Jasper bleef in de zaal. We kwamen in een kamer, de rode kamer.

‘Waar is Eline.’ Zei ik. De vrouw antwoorde niet. Ik drukte het pistool harder tegen haar hoofd aan.

‘ Waar is ze.’ Siste ik.

‘Niet hier.’ Zei de vrouw. De deur zwaaide open en twee bewakers kwamen de kamer binnen. Robbin schoot er één neer en raakte met de ander in een gevecht. Omdat ik even afgeleid was greep de vrouw mij arm en drukte het pistool bij haar hoofd vandaan. Met links sloeg ik haar in haar gezicht. En terwijl ik probeerde met mij rechterhand het pistool vrij te krijgen.

Ze slaakte een kreet en met al haar kracht duwde ze me tegen de muur. Dit had ze beter niet kunnen doen want ik had op mijn training geleerd hoe je gebruikt kon maken van de muur als jij er tegenaan stond. Ik gaf haar een knietje. Ze wilde mij slaan, maar ik draaide mijn lichaam weg en dus sloeg  ze keihard tegen de muur. Helaas had ze nog steeds mijn rechterhand vast. Ik haalde de trekker een keer over. De kogel kwam aan de andere kant van de kamer in de muur. We schrokken allebeide en haar greep verslapte, de mijne ook. Ze herstelde zich snel en rukte het pistool uit mijn hand. Ik was niet van plan geweest om dat deel van de training te gebruiken maar ik ging het nu toch echt doen. Ze had het pistool op mijn hoofd gezet. Ik pakte haar arm vast, draaide hem op haar rug en haalde de trekker over.  Ik liet haar hand los en ze  viel op de grond. Robbin en de bewaker die hij in de houdgreep had keken me geschrokken aan. Robbin gaf de bewaker een klap op zijn slaap zodat hij bewusteloos bleef liggen. Ik was helemaal overdonderd, ik had iemand neergeschoten. Sterker nog, ik had iemand vermoord.