***Oy verip yorum yaparsanız sevinirim. Birlikte büyüyelim...***
Yaklaşık bir aydır bu iğrenç gezegendeyiz. Yaşadıklarımız korkunç. Görmek istemeyeceğim çok fazla şey gördüm. Öğrenmemem gereken çok fazla şey öğrendim. Hayatımızın önceden filmlerdeki gibi olmadığını öğrendim.
Bir aydır güneşi ve güneş sistemini inceliyoruz. Herkes yaşıma göre çok hızlı öğrendiğimi söylüyor. Aiden ise kıskançlık aşamasında... Birlikte çalıştığımız insanların yarısı erkek. Gece geç saatlere kadar birlikteyiz ve Aiden bu durumdan biraz rahatsız oluyor fark ediyorum. Ama hiç sesini çıkartmıyor. Bir amaç için buradayız.
Şu anki araştırmalarımıza göre Güneş'te herhangi bir yapay etkileşim görünmüyor. Her şey normalmiş gibi. NASA ekibi bize olan inançlarını yitirmiş görünüyorlardı. Sadece zaman geçiriyormuş gibi bir tavırları vardı. Benim ise asla vazgeçmeye niyetim yoktu.
"Nora biraz ara ver"
"Ben iyiyim Aiden" dedim ve okumaya devam ettim.
Bilgisayarın ekranını kapatıp sandalyemi kendisine doğru çevirdi. "Biraz ara ver" gözlerini hiç kırpmadan gözlerime bakıyordu.
"Tamam" dedim ve kalktım. Onun inadını kıramayacağımı öğrenmiştim.
Kalktık ve odaya girdik. Bize özel odalar hazırlamışlardı. Dışarıda kalamazdık.
Herkes kafayı yemiş dışarıda. Hala anlam veremiyordum. Bu hırsın, savaşın sebebi ne olabilirdi. Para uğruna öldürülen insanlar gördüm. Tecavüze uğrayan çocuklar gördüm. Sırf kız diye katledilen bebekler gördüm. Kız doğurdu diye öldürülen kadınlar gördüm. Daha on yaşında elli altmış yaşında para için evlendirilen kızlar gördüm. Anlattıklarına göre Dünya her zaman böyle bir yermiş. Daha da kötüsü bunların hiç birine engel olamıyorduk. İçim acıyor, ağlıyor ama elimden bir şey gelmiyordu.
"Bu gezegeni kurtarmak istediğimden emin değilim"
Haklıydı aslında. Bunca gördüğümüz şeylerden sonra beklide temizlik iyidir.
"Bizim atalarımız da Dünya'dan gelmişler ama neden hiçbir gemide böyle şeyler yok?"
"Bilmiyorum Aiden... Bazen bende seninle aynı şeyleri düşünüyorum. Bir yandan da belki sadece yardıma ihtiyaçları vardır diyorum"
"Nasıl yardım edebiliriz ki? Hepsi canavara dönüşmüşler"
"Gerçekten bilmiyorum Aiden... Sadece Korah mevzusunu çözülmesini istiyorum... Bize olan güvenleri bitti dalga geçiyor gibiler"
Kendimi yatağa attım. Paliar'da ki yataklar kadar konforlu ve rahat değildi. Gemilerdeki kadar kötü de değildi.
Aiden'de gelip yanıma uzandı. "Hadi uyu biraz çok geç oldu"
"Araştırdıklarımı aklımdan çıkartamıyorum" başımı ellerimin arasına aldım "Bir yanlışlık var ortada evet ama nerede?"
"Kendini fazla yoruyorsun canımın içi sana bir şey olacak" ellerimden tutup kendisine bakmamı sağladı "Sakin düşünmen lazım ben kimseye destek olmaktan fazlasını yapamıyorum"
"Kendini fazla küçümsüyorsun... Bana destek olmaktan fazlasını yapıyorsun"
Yüzündeki gülümsemeye aşıktım.
"Hadi uyu artık sabah devam edersin"
...
Sabah alarm sesleri ile birden yataktan fırladık. Üzerimi değiştirip dışarı çıktık hemen. "Güneş bilimciler lütfen herkes izleme odasına... Tekrar ediyorum Güneş bilimciler izleme odasına"
İsmimiz Güneş bilimci değildi belki ama sonuçta önemli bir şey olmalıydı ve bunu kaçırmamam lazımdı. Direk izleme odasına doğru koşmaya başladım.
İzleme odasına girdiğimizde ana ekranda güneş izleniyordu. Herkes sessiz bir şekilde ana ekrana bakıyorlardı. Luka'nın yanına gittim "Neler oluyor?"
"Güneş patlaması olacak... Titreme aşamasında şu anda... Normallerinden biraz büyük olacak gibi"
"Kayıt edilecek değil mi?"
"Elbette... Şimdi sus"
Kaba şey. Geldiğimiz günden beri sürekli bize kaba davranıyordu zaten. Buradaki varlığımızı istemediği apaçık ortadaydı.
"Son on... dokuz... sekiz... yedi..." anons başladığında odadaki herkes nefesini tutmuş ekrana bakıyordu "üç... iki... bir"
Güneş'in yüzeyinde büyük bir kırmızılık belirmeye başladı. Ardından bu kırmızı lekeden alevler dalgalanıp dışarı doğru uzanmaya başladı. Sonrasından kırmızı leke siyaha dönmeye başladı. Alevden dalgaların daha da ileri doğru fırladığını görmemle birlikte sallanmaya başlamamız bir oldu. Bulabildiğim ilk yere tutundum. Herkes bir yerlere tutunmaya çalışıyor kimisi yerde başını kolluyordu.
Sallantı bittiğinde olduğum yerden kalkıp ana ekrana baktım. Siyah leke neredeyse patlama olduğunda gördüğümüzün iki katıydı.
"Bu sarsıntı normal mi?" dedim bağırarak. "Güneş eğer bu sarsıntıyı yapabilecek kadar büyük patlıyorsa şu anda çoktan erimemiz lazımdı"
...
***Oy verip yorum yaparsanız sevinirim. Birlikte büyüyelim...***
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Dünya
FantascienzaDünyada kalmak için gönüllü olan çok fazla insan var. Yeni bir dünya bulamayacağımızı düşünen, bir yıldızın çekim kuvvetine yakalanıp yok olacağımızı düşünen, hatta uzaylılar ile karşılaşıp saldırıya uğrayacağımızı düşünen. Ama bizler umudunu kaybet...