[A/N: sobrang natutuwa talaga ako sayo sis, kaya naman para sayo ang chapter na to... Grabe, super nikikilig talaga ako sa mga comments mo... Keep the comments coming... :)]
Chapter 23
Nang dahil sa DALAW… Part 2
Nathan: wag naman yon! Pam-babae na kanta yun eh, Anne Curtis pa gusto mo, ikaw pa tatamaan sa akin eh!
Billy: sige na, ang cute kaya nung kanta na yon. Sigurado ako mas cu-cute pa yon pag ikaw ang kumanta.
Nathan: wag mo na akong bolahin. Ibang kanta na lang kasi, ayoko nun!
Billy: oh sige, pag ikaw naman ang nag-request, ayoko din non!
Haaay!!! Ano ba naman tong pinagagawa sa akin ng babae na toh! Tama bang pakantahin ako ng Tinamaan Ako na kanta ng ex-girlfriend ko na si Anne Curtis.?! Ayan tuloy, lalo akong tinatamaan kay Billy!
Billy: bilis na kasi, sige na kanta na! Oh eto pa, ako ang magluluto ng breakfast mo bukas, tapos kapag gusto mo akong isama sa resto mo, hindi ako aangal. Ano?
Nathan: yun lang? Wala ng iba? Wala man lang bang kiss?
Billy: kiss ka jan, i-kiskis mo na lang sa pader yang nguso mo. Kung ayaw mo kasi talaga, sabihin mo na lang, tapos lumabas ka na dito sa kwarto!
Ay nako, gusto ko, gustong-gusto ko, gusto ko na dito na rin ako maka-tulog, para pag-gising ko bukas ng umaga, ikaw agad ang una kong makikita.
Nathan: eto na nga, kakanta na nga!
Gusto pa kasi nag-gagalit-galitan ako, susunod din naman pala sa gusto ko. Kaya nakaka-laglag ng puso ang isang toh eh, masyadong mabait at masunurin.
Nathan: pano nga bang umpisa non?
Billy: eto first line. “Nang kita ay makilala, napatulo ang laway ko.” sige, simulan mo na!
Nathan: nakaka-hiya ee.
Billy: bakit ka naman nahihiya, dadalawa lang naman tayo dito, wala naman sigurong nakatagong video recorder dito na naka-on?
Nathan: wala! Baka kasi mamaya kapag kinanta ko yon, hindi mo na ako igalang.
Billy: ang arte mo naman Nathan, saka ikaw naman ang may gusto na wag kitang tawagin na Sir eh. Sige na nga, wag na. Bumalik ka na dun sa kwarto mo at matulog.
Ka-lalake na tao ang daming arte sa katawan. Sira-ulo ka pala Belinda eh, pakantahin mo naman ba ng Tinamaan Ako ni Anne, tatamaan talaga ng hiya iyon.
Billy: oh, bakit ayaw mo pang bumalik sa kwarto mo, ayaw mo namang kumanta diba?
Nathan: babantayan na lang kita, baka kasi sumakit na naman yang puson mo, at least may kasama ka.
Sweet naman talaga yang si Nathan, kaya nga ayoko syang laging nakakasama eh, baka tuluyan na akong mahulog sa impaktong yan. Wala naman kasi sa plano ko ang ma-inlove sa kahit na kanino dito, ang nasa plano ko lang naman eh makatakas kay Papa.
Nathan: ok ka lang ba, bakit hindi ka na nagsalita, masakit ba ulit?
Billy: naalala ko lang si Papa, ano na kayang nangyari sa kanya, kay Mama saka kay Ate?
Nathan: wag kang mag-alala, pinapa-hanap ko na ang Ate at Mama mo. Bukas magre-report na sya sa akin kaya wag ka ng mag-alala.
Billy: nakakalungkot lang kasi, kapag kasi ganito ang nararamdaman ko, si Ate ang kasama ko.
Sige pa Belinda, konting emote pa at kakanta na yang si Nathan. At konti na lang, malapit na ka talagang mahulog ng tuluyan sa kanya.
Nathan: sige na nga, kakantahan na kita, pero wag naman kasi yung kay Anne, ako na lang ang pipili ng kanta para makatulog ka na din. Baka kasi kapag iyon ang kinanta ko, tawanan mo lang ako.
Billy: yehey!!! Thank you! Oh sige, ikaw na lang ang pumili ng kanta. Ilan kakantahin mo?
Nathan: isa?
Billy: dalawa! (nagtanong pa ako eh ako rin naman pala ang masusunod. Hahaha!)
Nathan: oh sige, dalawa. Eto na yung una!
Sadyang walang patid ligaya at saya
Pagmamahal natin ang syang nadarama
