Herkese iyi akşamlar... Size sürpriz 14 Şubat bölümüyle geldim. Öncelikle şunu söylemem gerekiyor bu bölüm sonumuzda birazcık +18 sahneleri yazdım. Okumak istemeyen ya da rahatsız olacak arkadaşlara okumamalarını rica ediyorum. Her zamanki gibi iyi okumalar diliyorum :)
Şubat 2018
Genç adam gözünü televizyona gözünü dikmiş basketbol maçını izliyordu. Arkadaşlarının arka tarafında langırt oynarken çıkardıkları seslereyse çoktan kulaklarını tıkamıştı. Gözünü televizyondan ayırmamasının sebebiyse kimseyle konuşmak istemeden aklındakileri kendi kendine evirip çevirmek istemesiydi. Telefonuna gelen bildirimle bir anda herşeyi unutup aceleci bir tavırla öne atılıp orta masadaki telefonunu eline aldı. Hafifçe titreyen eline lanetler okuyarak telefonunun kilidini açtığında hava durumu raporunun geldiğini görünce hırsla telefonu yanındaki boşluğa atıp "Seninde havanın da raporunu sikeyim." diye homurdanarak arkasına yaslandı. "Avcı..." Yavuz kaşlarını çatmış askerine bakarak çaprazındaki kanepeye otururken Fethi de yerinde toparlandı.
"İyi misin oğlum telefona bakıp homurdanıyorsun ağzının içinde?" Fethi rahat görünmeye çalışarak başını salladı. "İyiyim komutanım sorun yok..." Yavuz inanmaz bakışlarını bir süre daha Fethi'nin yüzünden gezdirdikten sonra tamamen oyuna dalmış timin diğer üyelerine kaçamak bir bakış attıktan sonra hafifçe öne doğru eğildi. "Eylem iyi değil mi? Ters bir durum yok." Yavuz'un fısıldar gibi sesiyle Fethi de rahatsızca yerinde kıpırdanıp sertçe yutkundu. "İyi... Bir sorun yok..." Yavuz da hafifçe başını sallayıp arkasına yaslandı. "İstersen git bir gör... Serbestiz bu akşam bir hareketlilik yok." Fethi omzunu silkip elini ensesine götürüp sıktı. "Ben serbestimde Eylem değil komutanım..." dedikten sonra omzunun üzerinden arkadaşlarına bakıp tekrar önüne döndü. "O herifle yemekte..." fısıldayarak konuşunca Yavuz gülümseyerek adamın omzunu sıktı.
"Oğlum... Senin çekinecek bir şeyin yok ki kimseden ne bu hallerin? Kız görevini yapıyor neticede kötü bir şey yok ki ortada... Sen istemiyorsun diye susuyoruz ama yarın bir gün bir yerde görürse bizimkiler ikisini asıl o zaman sorun olur biliyorsun değil mi?" Fethi'nin yüzü sinirle kasılırken her gerildiğinde olduğu gibi istemsizce sağ bacağını sallamaya başladı. "Eylem benim sevgilim... Benim sevdiğim, aşık olduğum kadın... Güvendiğim kadın..." deyip dudaklarını dişleyince Yavuz da kaşlarını çatarak bakmaya başladı. "Bu zamana kadar... haklı veya haksız bir çok defa benim sevdiğim kadına laf geldi. Çolak'ın kıyamet planının önlenmesinde, Türkmen köyünde insanların ölmemesinde Eylem'in payı çok fazlaydı. Hemde çok çok fazlaydı bizim bile hayatta olmamızda payı var biliyorsunuz." yanında hissettiği hareketlilikle susup baktığında Hafızın yanına oturduğunu gördü. "Sancar'ın planı yüzünden patlamayacak bir bombayı üstüne bağlayıp benim namlumun ucuna geçmek zorunda kaldı. O gün sadece size rağmen değil ben sevdiğim kadına rağmen de vurmadım Eylem'i... Bana dedi eğer gerekirse beni gözünü kırpmadan vuracaksın dedi yapmadım... Yapamadım... Ona deli gibi aşık olduğum için değil böyle bir cehennemin içinde size nasıl güveniyorsam ona da güvendiğim için yapmadım." deyip bakışları Hafızla Yavuz arasında gidip geldi.
" Ölümün kıyısından yeni dönmüşken kendini yine ölüme yollayacak kadar tehlikeye girip Bahar'ın hayatını kurtardı. Kolye meselesi oldu... Yapamadı... Kardeşini kaybetmeyi kabullendi, ülkesine ihanetten ömrünün sonuna kadar hapiste kalmayı kabullendi. O gün bir tek beni değil Çaylak'ı, Keşanlıyı, Aşık'ı, pazar yerindeki yaşaması gereken insanlar kadar masumken onu vurmaktan başka bir şey aklına gelmeyen Hafız'ı kurtardı. Hayatımızı kurtardığı kendi hayatını mahvettiği halde en çirkin imalarla arkasından konuşan Ateş'i kurtardı. Aptal bir kadın değil herkesin ne düşündüğünü biliyor. Tüm bunları ben dahil kimseye yansıtmadan hepimizin iyi gününde kötü gününde yanında duracak kadar ince ruhlu bir kadın. Ailesini, kimliğini arkasında bıraktı... Ben artık susmam... Eylem'e kimsenin bir şey söylemesine izin vermem." Yavuz askerinin sözleriyle belli belirsiz bir gülümsemeyle bakarken Hafız'ın yüzünde de büyük bir şaşkınlık vardı. "Eylem hepimizin kardeşi... Senin olmadığın yerde bize bıraktığın emanet... Kimsenin aklında başka bir şey olamaz." Fethi hafifçe başını sallarken dinlenme odasına giren erle hepsinin bakışları kapıya döndü. "Fethi Üsçavuşum Erdem Yarbayım sizi odasında bekliyor." Fethi şaşkınlıkla ayağa kalkıp Yavuz'a baş selamı verdikten sonra erle birlikte hızlı adımlarla odadan çıktı.
