💕Valentine ဖူးစာ 💖 (Completed)

Part-5 မင္းရဲ႕စိတ္နဲ႔🎶

ဘတ္စ္ကား မွတ္တိုင္ကေန ထြက္ခြာေတာ့မည့္ဟန္ျပင္ေနတဲ့ ဘတ္စ္ကားေပၚကို ဆက္ဟန္အေျပးတက္လိုက္သည္..။ ဘတ္စ္ကားပံုးထဲ ေငြထည့္ေတာ့ ဒရိုင္ဘာက ဆက္ဟန္ကို တစ္ခ်က္ လွည့္ၾကည့္သည္။

အင္း..ဘတ္စ္ကားထြက္ေတာ့မွ အတင္းကာေရာ ေျပးတက္သည့္ ေကာင္ေလးကို ဘယ္ဒရိုင္ဘာမွ ၾကည္မည္မဟုတ္..ဘာမွမေျပာတာဘဲ ေက်းဇူးတင္ရမည္။

ကားကညိမ့္ခနဲ ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ဆက္ဟန္ ဘတ္စ္ကားအတြင္းပိုင္းကို ဝင္သြားလိုက္သည္။

အေနာက္ဆံုးတန္းရဲ႕ ညာဘက္ေထာင့္စြန္းခံုမွာ ဆက္ဟန္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ကားေပၚမွာ လူရွင္းေနျခင္းက ဆက္ဟန္ရဲ႕နာက်င္မူကိုမ်က္ရည္ေတြအျဖစ္ သြန္ထုတ္ဖို႔ အခြင့္အေရး တစ္ရပ္လိုျဖစ္သြားသည္။

ေပါက္ခနဲ လိမ့္ဆင္းလာတဲ့ မ်က္ရည္တစ္စက္ကို လက္ဖ်ံနဲ႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း သုတ္ပစ္ခ်လိုက္သည္..။

ငိုစရာမွမဟုတ္တာ..မငိုနဲ႔!ဆက္ဟန္..မင္းမငိုနဲ႔..!

လူတစ္ကိုယ္လံုးလည္း ပါသြားျပီးျပီ.. ႏူတ္ခမ္းေလး ထပ္ပါသြားလို႔ ဘာမွထပ္ပြန္းပဲ့သြားတာမွမဟုတ္တာ..

ဒါေပမယ့္ နာက်င္ရတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္က ရုပ္၀တၳဳပိုင္းဆိုင္ရာ နစ္နာသည္ထက္ ႏွလံုးသားပိုင္းဆီက နာက်င္ရသည္ကို သတိထားမိလိုက္ေတာ့ ဝင္ေရာက္
ႀကီးစိုးလာတဲ့ ကေယာက္ကယက္အေတြးေတြ လြင့္သြားလိုလြင့္သြားညား ဆက္ဟန္ ေခါင္းကိုခါယမ္း ပစ္လိုက္ၿပီး ကားမွန္အျပင္ဘက္ကို ေငးၾကည့္ေန
လိုက္သည္။

ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လူတခ်ိဳ႕၊ ဘတ္စ္ကားဂိတ္မွာ ရပ္ေစာင့္ေနေသးတဲ့လူေတြ တိုက္တာအေဆာက္အအံုေတြ အားလံုးဟာ အျမင္အာရံုထဲမွာ ေဝဝါးလို႔လာသည္။

ပါးျပင္တေလၽွာက္ခံစားလိုက္ရတဲ့ ပူေႏြးစိုစြတ္မူတခ်ိဳ႕။

အဲ့လိုလူမ်ိဳး..သူ႔ဆီက..ဘာေတြမ်ားေမွ်ာ္လင့္ေနမိေသးတာလဲ....

တရားမ၀င္တဲ့စာခ်ဳပ္တစ္ခုရယ္ ေသြးသားခ်င္းႏွီးေနွာခဲ့တဲ့ ညတစ္ညရယ္..ဒီထက္ဘာမွမပိုခဲ့တာဘဲ..

အလိုက္ကန္းဆိုးမသိတဲ့မ်က္ရည္ေတြကထပ္မံစီးဆင္းလာေလသည္..။