Part-7 (Unicode)

6.1K 559 15
                                    

"......"


ဆက်ဟန်စာမေးပွဲအတွက် notesထုတ်နေတုန်းဖုန်းကထမြည်လာလေသည်။သီးသန့်Ringtoneသံကြောင့်ဘယ်သူ့ဆီကလဲဆိုတာမပြောဘဲနှင့်သိသည်မို့စာရေးနေရင်းနှင့်ပင်ဖုန်းဆီလက်လှမ်းလိုက်သည်။


"ပြော..ဘာလဲ?"


ဖုန်းကိုနားရွက်နှင့်ပုခုံးကြားညှပ်ရင်းနှင့်ပင်စာဆက်ရေးနေမိသည်။


"အခုအိမ်အောက်ဆင်းလာခဲ့.."


"ဘာ..ဘာလို့.."


လန့်သွားတာများရေးလက်စဘောပင်လေးတောင် ဆက်ဟန်လက်ထဲက ပြုတ်ကျသည်။


"အိမ်အောက်ဆင်းလာလို့ပြောတာလေ.."


"ကျွန်တော်ကဘာလို့အိမ်အောက်ဆင်း..."


ဆက်ဟန်စာဆက်မရေးနိုင်တော့။သူ့ကိုမေးနေရင်းနှင့်ပင်ဝရံတာကိုအပြေးထွက်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ကားပြာလေးနားမှာရပ်ရင်းလက်လှမ်းပြလေတဲ့သူ။


"ခင်ဗျားကိုကျွန်တော်ဘာမှမကောက်ထားဘူးလေ..ဘာလာလုပ်တာလဲ?"


"ချော့တဲ့အချိန်တစ်ချက်ဘဲငါကမင်းကိုတွေ့ချင်တာမှမဟုတ်တာ!"


ဒုက္ခပါဘဲ...။ချက်ချင်းဆင်းမလာပြန်ရင်လည်းစိတ်လက်တစ်ဆစ်သာရှိတဲ့သူက..


"ကြာကြာမပြောချင်ဘူး!မင်းလာမလား!ငါတက်ခေါ်ရမလား?!"


တွေးနေတာကမှနှေးဦးမည်။ လူကရှည်သလောက် စိတ်ကမရှည်တဲ့ထိုလူလေသံကတင်းချင်သလိုလိုဖြစ်နေပြီ။


"လာပြီ။ လာပြီ။ ခဏလေး.."


ဆက်ဟန် ပြန်ဖြေလိုက်ပြီး ဖုန်းချလိုက်သည်။ အောက်ခဏ ဆင်းသွားတွေ့လိုက်မယ်။ ပြီးရင် ချော့မော့ပြီးဘဲဖြစ်ဖြစ်ပွဲကြမ်းပြီးဘဲဖြစ်ဖြစ် ပြန်လွှတ်သင့်လွှတ်ရမယ်။ စာမေးပွဲတွင်းလေးတောင် လူကိုစိတ်အေးအေးချမ်းသာနေခွင့်မပေးဘူး။

💕Valentine ဖူးစာ 💖 (Completed)Where stories live. Discover now