🥀 MAFYA : Acem Kızı 🥀

🥀 10. Bölüm 🥀

     Bir Değil Defalarca Kırılmak Yorar İnsanı
Bizdeki Kalp, Taş Değil
Ama Anlamaz İnsanın Yarısı
Seni Kırılmaz Üzülmez Görürler
Hatalar Yapar Sırtından Vurur Dostların
Affeder Derler Ama Affetmezsin
Çünkü Boş Yere Kalbimiz Kırılmadı
~ Elif Demiray ~
🥀
Gözlerim dolmuş ağlayarak yüzüne bakıyordum kaşlarını çatmış elini alnıma koyup sıvazlamaya başlayınca gözlerimi kapattım ve elini çekmesini belirtircesine başımı başka yöne çevirdim ama çenemi tutup kendisine bakmaya zorlayınca gözlerimi kapalı tuttum burnu burnuma değince hafifçe irkildim. "Elif aç gözlerini"
"Sen ne yaptığının farkında mısın?"
"Farkındayım"
"Çekil üstümden"
"Elif gözlerini aç" dediğinde dişlerinin gıcırtısını duyunca korkmaya başlayarak dediğini yaptım mecburen, eliyle yanaklarımı silip iç çekti alnını alnıma bastırdı. "Sen hayatıma girdiğinden beri kendimi çok garip hissediyorum...seni ilk gördüğümde o gözlerin beni büyüledi ardından güzelliğin istesem de uzak tutamıyorum seni kendimden, uzak tutmak istediğimin sebebi başına birşey gelmemesi benim ailemin ölümlerini biliyorsun seni de o şekilde kaybetmekten korkuyorum ama kendimi de senden alamıyorum aklım takılıyor sana büyülü bir rüyada oluyorum"
"Doğan beni...öptün"
"Bunun için özür dilerim ama kendimi tutamadım Elif...ben seni seviyorum aylardır seni izlememin nedeni buydu seni burada zorla tutmamın nedeni de o çiçekler de hepsi seni sevdiğim içindi...aşık oldum körkütük sen yanımda olunca bana bakınca gözlerim bayram ediyor Elif"
"Sen ne dediğini bilmiyorsun bırak beni uyumak istiyorum"
"Elif..."
"Doğan bırak"
"Bırakmam...biliyorum kırdım seni istemediğin birşey yaptım özür dilerim ama tutamadım kendimi ben seni sevdim seviyorum"
"Sende herkes gibisin herkesleştin benim gözümde, neden biliyor musun? Senin böyle birşey yapacağını hiç düşünmedim ama meğer sende aşkı bahane edip benim duygularımla oynayan erkek gibi yapacaksın hissettiğin şey şehvet aşk değil, aşkı kullanarak bana sahip olmaya çalışma"
"Elif yemin ederim öyle birşey düşünmedim asla düşünmemde söylesene kim aylardır izler seni? Seven yapar, eğer seni sevmeyip söz konusu bedenin olsaydı bunu aylar önce kanına girerek yapardım yemin ederim sevdim seni şimdi ise daha çok bitiyorum senin üzerine" dediğinde onu itmeye çalıştım üzerimden çıkınca koşarak tuvalete girdim ve makyajımı sildim yüzümü kurulayıp tekrar odaya döndüğümde ayakta duruyordu, buradan gerçekten gitmem gerekti.
"Ben yarın gideceğim evime herşey için teşekkürler artık tadı kalmadı" dediğimde başını bana çevirip dişlerini sıkarak baktı sonra tek kaşını kaldırdı.
"Ben varken nasıl gitmeyi düşündün?" diye sorunca bana doğru gelmeye başladı geriye gitmeye başladığımda konuştum.
"Senden izin almadım"
"Alsan da izin vermem"
"Daha önce kaçmak aklıma geldi daha iyisini yaparım"
"İşe güce gitmem seni ve kendimi eve kapatırım"
"Yapmayacaksın buna hakkın yok"
"Seviyorum seni...o yüzden var"
"Senin sevginin aşamayacağı bazı şeyler var? Benim kalbimin içine giremezsin aşamazsın da bu yüzden uğraşma beni buraya tutsak etmen zamanla seni seveceğim anlamına gelmez böyle bir planın varsa unut" dediğimde gülümsedi ve yatağı gösterdi.
"Çok yoruldum sende yorulmuşsundur hadi yatalım uyuyalım"
"Dediklerimi..."
"Duydum ama işitmemiş gibi sayacağım" deyip yanımdan ayrıldı dolabından eşofman alıp tuvalete girince sinirle yatağa oturdum.
     O koltukta yatıyordu gecenin ikisiydi bakışlarımı ona çevirip sessizce ağlamaya başladım, beni öpmüştü tamam abartmaya gerek yoktu sadece öpücüktü ama ne malum aşkı bahane edip bana sahip olmayacağı? Daha önce yaşadıklarım yüzünden artık akıllandım bu yüzden ona güvenemezdim hem ayrıca onu sevmiyordum...tamam itiraf etmek gerekirse bana yaklaşmaya başladığı zaman baktığı zaman kalbim hızla çağırıyor heyecan yapıyorum ama bu sevgi değildi öyle olsaydı karşılık verirdim ayrıca tanışalı kaç gün oldu ki? Yani en azından benim açımdan, o aylardır beni tanıyordu ben kendi açımdan bakıyordum demek o çiçekler falan öpücükleri bu yüzdendi sevdiğindendi, gözlerimi kapattım ağzımdan bir hıçkırık kaçınca elimle ağzımı kapattım, o herifin bana yaptıkları duygularımla oynadığını ve hep benimle birlikte olmak için geceleri yanaştığı günler gelince kabus gibiydi hiç bitmeyen kanserli bir hasta gibiydi dört duvar arasında sıkışıp feci hissettiğin çaresizlik ve korku bir insanı en çok psikolojik bozan durumlardır, gözlerimi açtığımda onunla göz göze gelince hemen ağlamayı kestim çocuk gibi yüzüne baktığımda iç çekti ayağı kalktı yatağın kenarına oturunca ellerimi göğsüme bastırdım yanıma gelip yatağın içine girince şaşkınlıkla onu izledim, oda kolunu belime atıp çekince daha çok şok oldum.
    "Sen...sen ne yaptığını sanıyorsun?"
    "Sana sarılarak uyumak istiyorum"
   "Öpmen yetmezmiş gibi bir de bunu mu çıkardın başıma? Çek o kolunu"
   "Bana emir mi veriyorsun?"
   "Aynen öyle" daha çok kendisine çekince ağzımdan bir inilti çıktı kollarımı göğsüne sıkıştırıp bana sıkıca sarılınca burnum çıplak göğsüne değdi gözlerim büyüdü ve nefesimi tutmuş bir şekilde kıpırdamadan durdum.
    "Bir daha düşün"
    "Bırak...bırak beni"
    "Uyu Elif"
    "Bırak diyorum sana"
    "Uyu diyorum...boş yere nefesini yorma bırakmayacağımı biliyorsun" dediğinde iç çektim burnuma erkeksi korkusu gelince başım döndü bir erkek bu kadar güzel kokar mıydı? Gözlerimi kapattım kendime kızdım neler düşündüğümün farkında varıp içimden kendimi kınadım, derin bir iç çekip sırtımı dönmek için hamle yaptığımda elini sırtıma ve belime geçirdi daha çok sinir oldum.
    "Bari sırtımı döneyim"
    "Olmaz"
    "Olmaz olmaz herşeye olmaz!" diye çocuk gibi konuşunca kıkırdadı.
Doğan Soysal.
Sabahın altısında gözlerimi açıp sırt üstü döndüm ve iç çektim bugün canım yataktan çıkmak istemiyordu sebebi ise dışarıda yaz yağmuru yağıyordu ve hava esiyordu ama sıcak esiyordu başımı sağa çevirdiğimde sırtı bana dönük uyuyordu gülümseyerek içime huzuru yayan o ışığa yanaştım ve ona sarıldım gözlerimi kapattığımda beni itmeye çalışınca hiç üzülmedim. "Çekil şuradan"
"Çekilmiyorum"
"İşime gitmem lazım evimin faturaları olduğu gibi dizildi haciz gelecek ayrıca sınavlarım yaklaşıyor okula gideceğim daha" dediğinde dişlerimi sıktım ve ondan uzaklaşıp komidinin üzerinde duran telefonumu aldım ve Kaan'ı aradım ama açmıyordu tabi çünkü sabahın körüydü anlaşıldı, bu olaya yine benim parmak basmam gerekiyordu.
"Ben hepsini hallederim"
"Bunu senden istemiyorum"
"İstesen de istemesen de sen burada kalacaksın benimle, evinin herşeyini hallederim okula gidersin" deyip yataktan kalkınca yerinde doğruldu uykulu olmasına rağmen güzel görünmesi beni büyülemişti.
"Senin isteklerine göre hareket etmeyeceğimi anla artık" dediğinde hiç cevap vermeden tuvalete girdiğimde çığlık attı, güldüm çünkü sinir etmeyi seviyordum.
Elif Demiray.
Bu adamla uzlaşmak zordu hayır diyorsunuz inadına sizi sinir ediyordu pis bozuntu mafya işte! Yataktan kalkıp yorganı düzelttim ve lavaboya girdim elimi yüzümü yıkayıp aşağı indim cidden bir an önce normal olan yaşantıma dönmek istiyordum tamam buda normal bir yaşantıydı hadi ama biraz mantıklı düşünelim? Mafyayla normal olan yaşatıyı kabul eden kimse, cidden mantıksız çünkü o tehlikeli yarın ebür gün nereden bileceksiniz gecenin köründe başınıza silahın dayamayacaklarını? Tekrar yukarı çıktım su sesi geliyordu belli duş alıyordu ama yine de gitmek için ısrar ediyordum, kapıya vurduğumda su sesi kesildi. "Söyle"
"Gideceğim" dediğimde bir kaç saniye sessizlik oldu sonra kapı açılınca gözlerime inanamadım, beline havluyu dolamış ıslak bir şekilde bana tepeden bakıyordu yanaklarım kızarınca bakışlarımı yere çevirdim.
"Anlamadım canım?"
"Gi...gideceğim dedim"
"Tekrar anlamadım ne dedin?" dalga geçiyordu adam benimle, bakışlarımı kaldırıp gözlerine baktım omzunu kapı pervazına dayamış bana tek kaşını kaldırarak bakıyordu.
"Gideceğim"
"Senin beynin hasarlı galiba? Bildiğim çok güzel cerrah var seni oraya götürebilirim"
"Benim de bildiğim çok güzel psikolog doktor var? Ruh hastalarını düzelten en iyi doktor seni götürebilirim"
"Vay be ne güzel...benim taklidimi yapman, sende de biraz Doğan olduğunu gösteriyor"
"Sen varken bana düşmemiş" dediğimde gözleri dudaklarıma kaydı, kollarını belime sarıp çekince ıslak göğsü tişörtümü ıslatmıştı yanaklarım daha çok yanmaya başlayınca gülümseyerek yüzüme baktı.
"Hadi şimdi konuş...az önce bülbül gibi ötüyordun ne oldu dilini mi yuttun utangaçlık yüzünden söyle?" dediğinde muhattap olmadım onu itip arkamı döndüğümde kolumu tutup çektiği gibi dudaklarıma yapıştı öpmeye başlarken ağlamaklı bir ses çıkarıp onu itmeye çalıştım ama olmadı ben nefessiz kaldığımda çığlık attım sesim boğuk çıkmıştı ama o geri çekilince derin derin soludum o ise dudaklarını boynuma değdirdi ve öptü. "Seni gerçekten seviyorum" dediğinde kokumu içine çekince omzumu hafifçe kaldırdım yüzümü buruşturdum. "Seninle güzel bir kahvaltı yapalım dışarıya çıkalım"
"İstemiyorum"
"Sonra istersen güzel bir kahve içmeye gideriz"
"İstemiyorum dedim"
"Ardından eve gelir film izleriz"
"İstemiyorum di..." çenemi sıkıca tutup yüzüme bakınca acıyla inleyip elini tuttum ve itmeye çalıştım gözlerim çoktan dolmaya başlamıştı ağlamaya başlayarak diğer yandan acıyla inlerken beni kendisine daha çok yaklaştırdı.
"İsteyeceksin!" deyip sertçe dudağımı öptü ve beni serbest bıraktı, ağrıyan çenemi ovalarken kapıyı kapatıp tekrar duşa girince çığlık atıp ağlamaya devam ederek kapıya ardı ardına yumruklarımı geçirdim, ama o sadece ıslık çalıp beni duymamazlıktan gelmişti.