South Academy

Chapter 16: Stubborn

ALIRA LANQUEZ

Pang-ilang balik na ba namin dito. As usual nasa Dean Office na naman.

Di pala ako kasama dito, pero dahil sabit si ate Yara ay sumama ako. Walang nagsasalita at pawang nakasara ang mga bibig na nandito.

Nandito ang grupo ng nagsimula ng away at ang naka-sagutan ni ate Yara ay leader pala na ngayon ay masama ang tingin kay ate. Sarap tusukin ang mata eh.

Nandito rin yung lalaking binugbog at si Kyzen. Nalaman ko rin na magpinsan pala ang dalawa at bago lang dito si Wyrro Fontales. Tahimik naman si ate Yara sa tabi ko. Nagamot na rin ang sugat niya at yung likod niya.

Sa totoo lang, kanina pa kami dito at nasabi na rin ni Kyzen kung anong nangyari. Humihingi rin ng paliwanag si Madam Min sa grupo ng kaaway ngunit tahimik ito.

Biglang tumayo si ate Yara sa tabi ko kaya lahat kami sa kanya nakatingin.

"Sorry mo lang ang kailangan ko at mapapatawad na kita" sabi ni ate Yara sa leader ng kaaway. Nangangalit naman itong tumingin sa kanya at gusto syang sugudin pero pinipigilan siya ng mga kasama niya.

"Ang yabang mo, Pasalamat ka at babae ka. Sino ka ba para hingian ko ng sorry."

"Kapag sinabi ko ba luluhod ka" ang famous line ni Xhiara Landell.

Hindi pinansin ni Ate Yara ang reaksiyon niya sa halip ay tumingin siya sa ibang direksiyon, sa lalaking nasa likod ng leader. Masama ang tingin nito kay ate pero halatang kinakabahan.

"Ikaw tumayo ka dyan, ikaw ang bumato ng dagger sa tagiliran ko diba samahan mo ang leader niyo at humingi ng tawad ng makaalis na ako dito."

Wala pa ring kumikilos sa kanilang dalawa at masama pa rin ang tingin nila kay ate Yara. Na-alarma naman sila ng magsimulang lumakad si ate Yara pero nabigo sila ng makitang hindi sa kanila papaunta si Ate Yara kundi sa may pintuan.

"Simpleng sorry di niyo mabigay, Kung magtatagpo ulit mga landas natin, may magawa man akong hindi maganda asahan niyo kahit gaano man yun ka-brutal...di ako hihingi ng sorry kahit kailan." lumabas siya at padabog na sinarado ang pinto.

Ayy iniwan ako!.

Tumayo na din ako at lumakad. Huminto ako sa harap ng leader at tiningnan sila ng masama.

"Kapag tinopak ang isang yun, asahan mo...wala nang lamay, diretso hukay" nakita ko ang takot sa mga mukha nila kaya ngumiti ako at sumaludo saka tumakbo palabas at agad na isinarado ang pinto.

Napatawa naman ako ng walang boses. Nauto ko sila wahahaha.

"Tapos ka na tumawa?"

"Heh!" napahawak naman ako sa dibdib ko. Nandito pa pala ito, akala ko umalis na.

"Tara na, palabas na sila baka gusto mong maabutan nang malaman ang pang-uuto mo"

"Totohanin mo na lang para sabihin nilang di ako nagbibiro"

"Ikaw!"

"Anong ikaw? Ako?"

"Ikaw ang gagawin kong halimbawa para sa kanila."

"Tara na ate Yara gutom na ako eh, kain na tayo hehe"

Iba talaga sya magbiro. Natawa nga ako eh! TT___TT

Pagdating namin sa canteen ay humanap kami ng pwesto at napili namin ang malapit sa counter. Magkahiwalay rin kaming kumuha ng sariling pagkain.

Mas maraming pagkain ang kunuha ni Ate Yara kesa sa akin. Mas matakaw talaga sya kesa sa akin.