Ξανά από την αρχή

~

Το μπαρ μύριζε καρύδα και αλκοόλ. Ήταν ένα αρκετά μεγαλο μπαρ με μπορντό τοίχους, ξύλινα διακοσμητικά και ηλεκτρικές κιθάρες κρεμασμένες εδω και εκεί. Πίσω από τα ποτά φαίνονταν φωτογραφίες διαφόρων συγκροτημάτων από the smiths μέχρι led zeppelin. Προχώρησαν και ο Μπεν παρήγγειλε δυο Malibu. Δεν ήθελαν να μεθύσουν. Ήθελαν να απολαύσουν το βράδυ και έτσι επέλεξαν ένα διαφορετικό ρόφημα. Αφού σερβιρίστηκε ο Μπεν προχώρησε και εντόπισε την Έμα η οποία χάζευε το πρόγραμμα της χθεσινής βραδιάς.

"Ορίστε και το ποτό σου" τής είπε.

"Ευχαριστώ πολύ. Α. Κοίτα. Είχαν αφιέρωμα στους Nirvana χτες" είπε γουρλώνοντας ελαφρώς τα μάτια.

"Μπορούμε να το κανονίσουμε αν θες"

"Θα το ήθελα πολύ"

Εκείνη τη στιγμή ανέβηκε στη σκηνή ένας μακρυμάλλης και άρχισε να ανακοινώνει το πρόγραμμα.

"..και χωρίς να αργούμε άλλο σας παρουσιάζουμε τους Arctic Monkeys!"

Το χειροκρότημα ήταν εκκωφαντικό. Η Έμα άρπαξε το χέρι του Μπεν και προχώρησαν προς τα μπρος όπου εμφανίστηκε ο Alex. Πλέον στέκονταν μπροστά στη σκηνή και το συγκρότημα άρχισε να παίζει το πρώτο τραγούδι της βραδιάς.

"Arabella's got some interstellar gator skin boots"

"And a Helter Skelter round her little finger and I ride it endlessly" τραγούδησε η Έμα.

Χόρευαν, συζητούσαν, έπιναν και διασκέδαζαν μέχρι τις δύο το πρωί. Κάποια στιγμή γύρω στις μιάμιση η μπάντα άρχισε να παιζει το "I wanna be yours" και ο Μπεν έβαλε τα χέρια του γύρω από τη μέση της Έμα αγκαλιάζοντας την σφιχτά. Η Έμα τον κοίταξε έκπληκτη αλλά τύλιξε και αυτή τα χέρια της γύρω από το λαιμό του.

"Secrets I have held in my heart

Are harder to hide than I thought"

Λικνίστηκαν αργά αλλά σταθερά για πολλή ώρα. Όταν τελείωσε το τραγούδι, ο Μπεν ψιθύρισε στο αυτί της Έμα.

"Θέλω να σε φιλήσω τόσο πολύ αυτή τη στιγμή"

Τα μάτια της γυάλιζαν από τον ενθουσιασμό της συναυλίας και τον κοίταξε μαγεμένη.

Έπειτα πλησίασε και αυτή και τού ψιθύρισε στο αυτί.

"Μπεν"

Προχώρησαν προς το αμάξι και οδήγησαν προς το σπίτι της Έμα. Έφτασαν σε μισή ώρα και την οδήγησε στο διαμέρισμα της. Εκείνος στάθηκε στο κατώφλι της πόρτας.

"Ξέρεις δεν πήρες το δεύτερο δώρο σου πριν"

"Θες να μού το δώσεις; Μπεν δεν χρειαζόταν αλήθεια!"

"Κι όμως χρειαζόταν" είπε και έχωσε το χέρι του στην τσέπη του τζιν του. Έβγαλε το ίδιο μπλε κουτάκι και το άνοιξε. Μέσα, σφηνωμένο σε ένα μαξιλαράκι, ήταν ένα ασημένιο μενταγιόν με το σημαδάκι του απείρου.

"Μπεν πραγματικά δεν έπρεπε!" είπε, κοιτάζοντάς το θαμπωμένη.

"Συμβολίζει αυτό που θα ζήσουμε ελπίζω"

"Σ'ευχαριστώ πολύ"

"Δεν κάνει τίποτα. Θα τα πούμε αύριο μάλλον. Καληνύχτα" είπε και προχώρησε προς το ασανσέρ.

"Καληνύχτα Μπεν" είπε και έκλεισε την πορτά.

Σχεδόν την έκλεισε όταν ένα πόδι την μπλόκαρε. Αναγνώρισε το μαύρο μποτάκι πριν καν ανοίξει την πόρτα.

"Ξέχασα κάτι" είπε ο Μπεν.

"Α ναι; Τι ήτ..;"

Το φιλί του διέκοψε τα λόγια της. Τη φίλησε σταθερά και αφαίρεσε απαλά τα χείλη του.

"Φιλί για καληνύχτα"

"Από πότε το κάνουμε αυτό;"

"Από σήμερα. Και για να το εγκαινιάσουμε, λέω να το κάνουμε άλλη μια φορά"

"Καλά. Σειρά μου τώρα!" είπε και τον τράβηξε κοντά της πιάνοντας το γκρι μπλουζάκι του.

Εκείνος την άφησε και τύλιξε τα χέρια του γύρω από τη μέση της. Τον κοίταξε κατάματα και φίλησε απαλά το πάνω χείλος του. Πριν προχωρήσει στο κάτω, το δάγκωσε απαλά. Ξαφνικά ο Μπεν τη φίλησε παθιασμένα και εκείνη έγειρε το λαιμό της. Τον παρέσυρε, το ήξερε. Αλλά αυτό ήθελε να κάνει εξαρχής. Από τη στιγμή που τον γνώρισε.

Αυτά τα χείλη είναι ακόμα πουπουλένια.

Εκείνος την άφησε αργά και γύρισε προς την πόρτα.

"Καληνύχτα Έμα"

"Καληνύχτα Μπεν" είπε και έκλεισε πίσω της την πόρτα. Διπλοκλείδωσε και μπήκε στο δωμάτιό της, σβήνοντας τα φώτα του σαλονιού πίσω της.