Ξανά από την αρχή

Μ

Το πρωί βρήκε τον Μπεν κοιμισμένο σε άλλο σπίτι. Άνοιξε ελαφρώς τα μάτια του και διέκρινε ένα σκούρο καστανό κότσο που ακουμπούσε στον ώμο του. Άνοιξε τελείως τα μάτια του και αντιλήφθηκε κάτι που τον εξέπληξε.

Η Έμα κοιμάται στην αγκαλιά μου.

Έγειρε λίγο το κεφάλι του και είδε την Έμα ξαπλωμένη πάνω στο στέρνο του να ανασαίνει αργά και σταθερά. Θυμήθηκε ότι έβλεπαν ταινία αγκαλιασμένοι χτες και μάλλον αποκοιμήθηκαν ο ένας μαζί με τον άλλον. Το κεφάλι της ακουμπούσε πάνω στην αριστερή του κλείδα και το πρόσωπό της ήταν τόσο γαλήνιο. Δεν ήθελε να την ξυπνήσει. Έκλεισε πάλι τα μάτια του και ήρθαν στη μνήμη του όλα αυτά που έκαναν χτες. Βγήκαν έξω και φιλιόντουσαν μέσα στη βροχή. Ένιωθε τόσο υπέροχα εκείνη τη στιγμή. Σκεφτόταν το προηγούμενο βράδυ, όταν ξαφνικά άκουσε μια πνιχτή φωνή.

"Καλημέρα Μπεν"

Έγειρε το κεφάλι του και είδε την Έμα που τού χαμογελούσε.

"Καλημέρα Έμα"

Τον κοίταξε και το βλέμμα της ήταν χαρούμενο αλλά και έκπληκτο.

"Κοιμήθηκες εδώ;"
"Μαζί σου"
"Κάναμε αυτό που νομίζω; Δε θυμάμαι τίποτα" είπε και η φωνή της βγήκε ψιθυριστή.
"Όχι Έμα. Ηρέμησε. Βλέπαμε ταινία και αποκοιμηθήκαμε σε αυτή τη στάση. Τίποτα παραπάνω."
"Κατάλαβα"

Δε μίλησε για μια στιγμή. Αλλά δε μπόρεσε να συγκρατήσει αυτό που τρυπούσε τα χείλη του και ήθελε να βγει έξω.

"Αν κάναμε αυτό που νομίζεις, τόσο άσχημα θα ήταν;"
"Μα Μπεν εγω.."
"Αντέδρασες κάπως όταν σού είπα ότι κοιμηθήκαμε μαζί"
"Δεν είναι αυτό Μπεν. Σταμάτα"
"Τότε τι είναι Έμα;"

Εκείνη έμεινε αμίλητη για ένα λεπτό.

"Απλώς δεν είναι αυτό εντάξει; Μην ασχολείσαι. Σε παρακαλώ" είπε και τού έπιασε το χέρι.

Εκείνος κοίταξε το χέρι της. Το μανίκι στο δεξί της χέρι ήταν ανεβασμένο και υπήρχε μια αρκετά μεγάλη μελανιά λίγο πιο πάνω από τον καρπό της. Αμέσως ανησύχησε.

"Έμα τί είναι αυτό στο χέρι σου;"
"Ποιό; Δε βλέπω κάτι"
"Έμα μη με κοροιδεύεις σε παρακαλώ! Ποιος το έκανε αυτό;"
"Μπεν εγώ.."
"Μη μού πεις ότι χτύπησες γιατί ξέρω ότι δεν είναι αλήθεια"

Εκείνη αντί να απαντήσει, τον κοίταξε στα μάτια. Είχαν δακρύσει.

Ο Γιάννης.

Το όνομα πετάχτηκε σαν φλιπεράκι στο μυαλό του. Δε μπόρεσε να συγκρατήσει την οργή του.