Ξανά από την αρχή

~

Καθόταν πλέον στο άστρωτο κρεβάτι της παρατηρώντας κάθε λεπτομέρεια ενώ εκείνος παρέμενε γονατιστός μπροστά της.

Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό. Μόλις μου έκανε πρόταση γάμου.

Οι σκέψεις της ήταν ένα μπερδεμένο κουβάρι το οποίο δεν μπορούσε να ξεμπερδέψει. Ύστερα από λίγο άνοιξε το στόμα της.

"Νόμιζα ότι θα έφευγες. Ότι θα με εγκατέλειπες. Γιατί γύρισες Μπεν; Γιατί; Γιατί συνεχίζεις να με πληγώνεις;"

Εκείνος έκλεισε το βελούδινο κουτάκι και έκατσε δίπλα της. Έπιασε το χέρι της και το φίλησε.

"Έκανα λάθος Έμα. Δεν μπορώ να φύγω χωρίς εσένα. Σε αγαπάω. Σε αγαπάω όσο δεν μπορείς να φανταστείς. Θα ήταν η μεγαλύτερη ανοησία που έχω κάνει αν απλώς σε άφηνα πίσω και προσπαθούσα να σε ξεχάσω. Δε θέλω να μας συμβεί αυτό. Θέλω να είμαστε μαζί. Εγώ και εσύ. Για πάντα."

Δεν το είχε συνειδητοποιήσει αλλά δάκρυα λέρωναν το παντελόνι της.

"Και τι θα γίνει με τη δουλειά σου; Τη Νέα Υόρκη;"

"Τους είπα ότι θα αργήσω λίγο. Ότι είχα ξεχάσει κάτι πολύ σημαντικό."

Πήρε το κουτάκι από τα χέρια του και το άνοιξε. Το δαχτυλίδι ήταν σαν να την κοιτούσε, παρακαλώντας την να το φορέσει. Το έβγαλε αργά από τη θήκη του και το φόρεσε στο μεσαίο της δάχτυλο. Έκλεισε το κουτί αργά και του χαμογέλασε κοιτώντας τον στα μάτια, όπως εκείνη την πρώτη φορά.

"Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό. Θα υπάρξουν τσακωμοί και δε θα είμαι όσο τέλεια νομίζεις."

Εκείνος την κοίταξε και την φίλησε απαλά στα χείλη.

"Μπορούμε να το δοκιμάσουμε. Και μπορούμε να τα καταφέρουμε."

Εκείνη τον αγκάλιασε και του ψιθύρισε στο αυτί.

"Μετά από όλα αυτά που έχω περάσει μαζί σου Μπεν Χάμιλτον, αυτή ήταν η καλύτερη μέρα που μπορούσες να μου δώσεις."

Ένα μήνα μετά

"Λοιπόν; Πως σας φαίνεται το σπίτι;"

Η μεσίτρια τους κοιτούσε ανυπόμονα καθώς στριφογύριζε το στυλό στα δάχτυλά της. Η Έμα κοίταξε προς το μέρος του Μπεν.

"Πως σού φαίνεται αγάπη μου;"

"Μου φαίνεται υπέροχο."

Στράφηκε προς τη μεσίτρια.

"Θα το πάρουμε."

"Εξαιρετική επιλογή κυρία Χάμιλτον. Πάω να φέρω τα χαρτιά από το αμάξι."

Αφού βγήκε από την πόρτα ο Μπεν γύρισε την Έμα προς το μέρος του.

"Ξέρεις πως θα είναι το καθιστικό έτσι;"

Εκείνη τον φίλησε στην κλείδα.

"Πως;"

Την φίλησε στην κλείδα ως απάντηση.

"Γεμάτο αφίσες και φωτογραφίες μας."

Εκείνη την ώρα γύρισε η μεσίτρια κρατώντας κάποια χαρτιά.

"Θα χρειαστεί να υπογράψετε εδώ και εδώ κύριε και κυρία Χάμιλτον" τους απάντησε κοιτώντας τους. Την ώρα που υπέγραφαν, τους παρατηρούσε προσεκτικά.

"Είστε πολύ ταιριαστό ζευγάρι."

Η Έμα κοίταξε τον Μπεν γεμάτη ευγνωμοσύνη και ύστερα γύρισε προς το μέρος της μεσίτριας.

"Σας ευχαριστούμε."

"Καλώς ήρθατε στη Νέα Υόρκη!" είπε και έκλεισε την πόρτα πίσω της αφήνοντας τους μόνους.
Ο Μπεν αγκάλιασε την Έμα σφιχτά.

"Είμαστε σπίτι μωρό μου."

"Το ξέρω."