Ξανά από την αρχή

Μορφές

Κοντεύει 7 και δεν έχω διαβάσει ούτε το μισό ακόμα, ξεφύσηξε απογοητευμένη η Έμα. Στο πανεπιστήμιο τούς είχαν αναθέσει να μελετήσουν τα συμπτώματα της κατάθλιψης, αλλά η Έμα δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί. Σηκώθηκε και προχώρησε στην κουζίνα, όπου έβαλε να βράσει νερό. Έριξε μια πυραμίδα Earl Grey στην κεραμική βυσσινί κούπα και περίμενε. Εκείνη τη στιγμή ακούστηκε ένα χτύπημα στην πόρτα.

Λες να..;

Πήγε τρέχοντας και άνοιξε την πόρτα. Ήταν ο Μπεν. Και φορούσε ..σακάκι;!

"Που πας έτσι καουμπόι;" τον ρώτησε χαχανίζοντας.

"Πως; Καουμπόι; Για ποιο λόγο;"

Ο Μπεν άρχισε να γελάει δυνατά.

"Έτσι φώναζα τον μπαμπά μου, όταν φορούσε κοστούμι και μού έχει μείνει." τού απάντησε.

"Μοιάζω εγώ με τον μπαμπά σου;" είπε, γουρλώνοντας τα μάτια.

"Όχι, αλλά είσαι αστείος!" τού απάντησε.

Εκείνος χαμογέλασε.

Μπράβο Έμα! Μια χαρά τα πας!

"Τελικά πού πας με το κοστούμι;"

Εκείνος την κοίταξε ξανά.

Ωχ αμάν.

"Πουθενά. Μόλις γύρισα από μια τελετή."

Μαααλιστα.

"Τέλος πάντων, ήθελα να σε ρωτήσω αν έχεις σχέδια για απόψε"

Σοβαρά τώρα; Πώς έγινε αυτό;

"Έχω να διαβάσω κάτι κείμενα στην ψυχολογία, οπότε σίγουρα θα διασκεδάσω απίστευτα! Γιατί;"

"Βασικά αναρωτιόμουν αν θα ήθελες να βγούμε. Ξέρεις. Για να σού δείξω το Λονδίνο. Με παρέα"

Ή και μόνοι. Δε με πειράζει!

"Θα το ήθελα πολύ, αλλά είναι πολύ σημαντικό και θα μας εξετάσουν αύριο, οπότε πρέπει οπωσδήποτε να συγκεντρωθώ."

"Το βρήκα! Τι θα έλεγες να σού κάνω μια χάρη και εσύ μία σε μένα;"

Αυτό δε θα έχει καλό αποτέλεσμα.

"Ακούω"

"Λοιπόν. Θα σε βοηθήσω να διαβάσεις, αλλά θέλω κάτι ως αντάλλαγμα"

Ωχ.

"Να βγούμε μια μέρα μαζί"

Εντάξει. Δεν ακούγεται τόσο άσχημο.

"Μόνοι μας. Μόνο εγώ και εσύ. Τι λες;"

Έκπληξη, λέει το κάρμα!

"Εντάξει. Κανονίστηκε, αλλά δεν είναι ραντεβού!"

"Καλάαα. Άντε φέρε τα βιβλία σου! Τι περιμένεις;"

"Δε θα αλλάξεις πρώτα;"

"Δε χρειάζεται. Αισθάνομαι πολύ άνετα"

"Αφού έτσι νομίζεις"

Την κοίταξε και τής χαμογέλασε.

Έχουμε μπλέξει πολύ άσχημα!