Ξανά από την αρχή

Γνωριμίες

Η ώρα πέρασε γρήγορα και η Έμα βρέθηκε ξανά ελεύθερη την ώρα του διαλείμματος. Έβαζε τα βιβλία της στη δερμάτινη τσάντα, όταν το βιβλίο βιολογίας γλίστρησε από τη στοίβα και προσγειώθηκε ανοιχτό στο πάτωμα. Έσκυψε για να το πιάσει, όταν ένα χέρι το έπιασε και της το έδωσε.

"Ορίστε." είπε ο άγνωστος.

Εκείνη γύρισε και τον κοίταξε. Ήταν όμορφος με ένα περίεργο συνονθύλευμα χαρακτηριστικών. Τα μαλλιά του ήταν ξανθά και τα μάτια του πράσινα. Θα έπαιρνε όρκο ότι έλαμπαν λίγο παραπάνω όσο την κοίταζε. Πρόσεξε ότι είχε ένα τατουάζ που στόλιζε το δεξί του μπράτσο. Έμοιαζε με λύκο.

"Ξέρεις, θα εκτιμούσα ένα ευχαριστώ" είπε, αλλά πρόσεξε με ανακούφιση ότι χαμογελούσε.

"Ε..ευχαριστώ" είπε και γύρισε για να το βάλει στην τσάντα της.

Όταν γύρισε από την άλλη, αντιλήφθηκε ότι την παρατηρούσε με ένα βλέμμα που μαρτυρούσε περιέργεια. Εκείνος κατάλαβε ότι τον παρατηρούσε, αλλά απλώς έκατσε πάνω στην έδρα και έγειρε πίσω στηριζόμενος στις παλάμες του.

"Πώς σε λένε;" τη ρώτησε και έστρεψε τη ματιά του στα καφέ μάτια της.

"Έμα" είπε και ένιωσε το λαιμό της ξερό.

Εκείνος χαμογέλασε κοιτώντας στιγμιαία το πάτωμα και σταύρωσε τα χέρια του στο στήθος του. Μετά από λίγο την κοίταξε ξανά.

"Ωραίο όνομα. Εμένα Πίτερ." είπε και δάγκωσε το χείλος του.

Μπλέξαμε.

"Χάρηκα πολύ Πίτερ" είπε και έτεινε το χέρι της για χειραψία.

Δεν άργησε να πάρει απάντηση.

"Κι εγώ αλλά περισσότερο."

Με φλερτάρει;

Αφού ισορρόπησε την τσάντα στον ώμο της, δίπλωσε εκείνη αυτήν τη φορά τα χέρια μπροστά της.

"Με φλερτάρεις;" είπε κοιτώντας τον εξεταστικά.

Εκείνος σηκώθηκε και την πλησίασε, τόσο που μπορούσε να μυρίσει το άρωμά του. Μύριζε τσιγάρο.

"Ίσως ναι, ίσως όχι."

Εκείνη έγειρε το κεφάλι της στο πλάι.

"Τότε γιατί μού μιλάς;"

"Ίσως επειδή μού αρέσει να μιλάω με ξεχωριστά άτομα. Εξάλλου δε μοιάζεις με καμία άλλη εδώ μέσα." είπε ανάβοντας ένα τσιγάρο.

Η ανάσα της Έμα στέγνωσε. Βρήκε το θάρρος και τον πλησίασε.

"Αυτό πρέπει να το θεωρήσω κοπλιμέντο;"

"Αν ήμουν στη θέση σου, εγώ θα το θεωρούσα" είπε κοιτώντας την κατάματα.

Η απάντηση της Έμα διακόπηκε από το κουδούνι. Εκείνος την κοίταξε άλλη μια φορά και ύστερα βγήκε από την τάξη. Μπερδεμένη έβγαλε το κινητό της και έστειλε ένα βιαστικό μήνυμα στην Γκουέν, τη μοναδική φίλη που είχε αποκτήσει εδώ και την οποία εμπιστευόταν απόλυτα.

"Συνάντησε με στις τουαλέτες σε 5"

Έριξε το κινητό στην τσάντα της και βγήκε βιαστικά από την τάξη.

~~~

"Τι μού λες τώρα;" είπε η Γκουέν κοιτώντας τη θαμπωμένη.

Τη γνώρισε την πρώτη μέρα, όταν είχε δηλώσει συμμετοχή για την μπάντα του πανεπιστημίου, που αργότερα συνειδητοποίησε ότι έκανε εμφανίσεις σε μπαρ. Δεν άργησε να ανάψει μέσα της η φωτιά, καθώς λάτρευε να τραγουδάει.

"Αυτά που ακούς" απάντησε η Έμα, ισιώνοντας την μπορντό μακρυμάνικη μπλούζα.

"Κάτι έχω ακούσει για αυτόν που λες" είπε καθώς έφτιαχνε το piercing στη μύτη της.

Πέρα από το piercing στη μύτη, μπορούσε εύκολα να καταλάβει κάποιος ότι η Γκουέν δεν ήταν το κλασσικό μοντέλο κοριτσιού. Τα μαλλιά της ήταν μαύρα, όπως και τα δικά της, τα μάτια της σκούρα βαμμένα και τα αυτιά της γεμάτα σκουλαρίκια. Φορούσε συνεχώς μπλουζάκια με ονόματα συγκροτημάτων, αρβύλες και τον αριστερό καρπό της στόλιζε ένα τατουάζ που απεικόνιζε ένα φτερό.

"Πες μου" είπε η Έμα, ενώ έδενε τα κορδόνια στα ασορτί creepers της.

"Λοιπόν.. ο Πίτερ που λες, κάνει skateboard, τραγουδάει σε συγκρότημα και δουλεύει σε ένα δισκάδικο. Αυτά ξέρω. Α! Και είναι και δευτεροετής."

Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά.

"Μάαλιστα. Εμένα όμως γιατί να μού μιλήσει;"

Η Γκουέν την κοίταξε.

"Μπορεί να ξέρει ότι τραγουδάς και να θέλει να μάθει περισσότερα."

"Μμ. Μπορεί. Τέλος πάντων. Εμ Γκουέν;"

"Ριχ'το"

"Έχεις κάποιο account του; Tumblr ίσως;"

"Ναι, τον έχω κάνει follow. Θα στο στείλω σε μήνυμα μόλις πάω σπίτι."

"Ωραία. Θα τα πούμε γιατί με περιμένει και ο Μπεν."

"Άντε τα λέμε" είπε κλείνοντας της το μάτι.

"Άντε γεια"

Βγήκε από τις τουαλέτες και κατευθύνθηκε προς την έξοδο με προορισμό το σπίτι της.