Ξανά από την αρχή

Μ

Χαιρόταν πάρα πολύ που βρισκόταν στο πατρικό του. Αλλά χαιρόταν ακόμα περισσότερο επειδή εκείνη βρισκόταν μαζί του. Όταν την είχε πρωτοδεί μέσα στο μπορντό μπουρνούζι της, σίγουρα δεν είχε σκεφτεί το ενδεχόμενο ότι μερικούς μήνες αργότερα θα περνούσαν τις διακοπές των Χριστουγέννων μαζί.

"Μπεν; Άκουσες τίποτα από αυτά που είπα;"

Εκείνος γύρισε και της χαμογέλασε, καθώς σκέφτηκε πόσο ωραία θα περνούσαν μαζί.

"Όχι."

"Θα το ξαναπώ, αλλά μόνο και μόνο επειδή..."

"Μ'αγαπάς, το ξέρω."

Έσφιξε το χέρι της με το αριστερό δικό του ενώ το δεξί του χέρι βρισκόταν πάνω στο τιμόνι. Ταξίδευαν σχεδόν 2 ώρες, αλλά χάρη σ'εκείνη δεν ήταν καθόλου κουραστική διαδρομή. Άκουγαν το αγαπημένο τους συγκρότημα και μιλούσαν ασταμάτητα, ενώ δεν έλειπαν και οι στάσεις για τις στιγμιαίες επιδείξεις στοργής, οι οποίες περιλάμβαναν κυρίως φιλιά αλλά και αγκαλιές.

"Σίγουρα θα με συμπαθήσουν οι γονείς σου;"

Της έριξε μια βιαστική ματιά. Τα μαύρα της μαλλιά ξάπλωναν πάνω στο κόκκινο πουλόβερ και την έκαναν να δείχνει ακόμη πιο όμορφη.

"Σού το είπα άπειρες φορές μικρή. Θα σε λατρέψουν."

Εκείνη ξεφύσηξε και έβγαλε το κινητό της. Η φωνή της ακούστηκε ανακουφιστική.

Μάλλον μιλάει με τους γονείς της.

Της έσφιξε ξανά το χέρι και εκείνη τού χαμογέλασε.

Δεκαπέντε λεπτά αργότερα ο Μπεν σταμάτησε το τζιπ μπροστά από ένα ξύλινο σπίτι. Ήταν μεγάλο και στολισμένο με άπειρα χριστουγεννιάτικα στολίδια και φωτάκια. Άνοιξε την πόρτα του οδηγού και έτρεξε στην είσοδο του σπιτιού για να αγκαλιάσει τη μητέρα του.

"Μπεν!"

"Μητέρα! Καλά Χριστούγεννα!"

"Και σε σένα αγόρι μου! Πού είναι η κοπέλα σου; Ανυπομονούμε να τη γνωρίσουμε!"

Εκείνος αποτραβήχτηκε και πλησίασε την πόρτα του συνοδηγού. Άνοιξε την πόρτα και όταν βγήκε η Έμα, της έριξε μια επιδοκιμαστική ματιά. Τη φίλησε στο κούτελο και αφού έκλεισε την πόρτα, έπιασε το χέρι της και την οδήγησε στην είσοδο.

"Ω Θεέ μου Μπεν! Μας είχες πει ότι είναι πανέμορφη, αλλά δεν περίμενα ότι θα φέρεις έναν άγγελο! Τι κάνεις καλή μου; Καλά Χριστούγεννα!"