Διαπραγματεύσεις

1.1K 79 4
                                    

Τι στο καλό συνέβη χτες;

Η Έμα είχε ξυπνήσει εδώ και ώρα και παρατηρούσε το ταβάνι σιωπηλή μέσα στην αγκαλιά του Μπεν. Νόμιζε ότι ο Πίτερ τη μισούσε. Χτες βράδυ όμως δε φαινόταν καθόλου έτσι. Χτες βράδυ την είχε σώσει από έναν μεθυσμένο ψεύτη ο οποίος την πασπάτευε παντού. Από μέσα της τον ευχαρίστησε σιωπηλά. Αν δεν ήταν εκείνος, δε θα είχε καλό τέλος. Πλέον δε μπορούσε να το αναβάλει. Έπρεπε να τον ευχαριστήσει, ακόμα και αν δεν ήταν φίλοι πλέον. Πήρε το κινητό της από το κομοδίνο και έστειλε ένα μήνυμα.

Πιτ;

Δεν περίμενε να πάρει απάντηση. Ίσως κοιμόταν ακόμη. Ήθελε να απορρίψει το σενάριο ότι ίσως τη μισούσε ακόμα και ότι όλο αυτό χτες ήταν μια παράσταση. Δεν ήθελε να χάσει τον καλύτερό της φίλο. Από τον τσακωμό στο διαμέρισμα και έπειτα στο πάρκο, ένιωθε απαίσια την περισσότερη ώρα. Οι αναμνήσεις της επανήλθαν και θυμήθηκε τη μέρα που συναντήθηκαν. Εκείνη την ώρα άκουσε ένα σιγανό κουδούνισμα, τόσο σιγανό που νόμιζε ότι το φαντάστηκε.

Δεν μπορεί.

Ναι;

Ούτε Έμα, ούτε Εμ. Δεν ήταν σε θέση να ζητήσει τίποτα αυτή τη φορά.

Μπορούμε να μιλήσουμε;

Εκείνος δεν άργησε να της απαντήσει. Η ματιά της έπεσε στον Μπεν ο οποίος είχε γυρίσει προς την άλλη πλευρά και κοιμόταν ανενόχλητος.

Δεν..δεν ξέρω.

Έκλεισε τα μάτια της. Έπρεπε να το φανταστεί.

Σε παρακαλώ Πιτ. Είναι σημαντικό.

Η αναμονή την σκότωνε. Πέρασε ένα δεκάλεπτο ώσπου να απαντήσει.

Πέρνα από το σπίτι μου στις 5.

Εκείνη εξέπνευσε σταθέρα. Κλείδωσε το κινητό της και το ακούμπησε στο κομοδίνο τσεκάροντας την ώρα στο ψηφιακό ρολόι με τα κόκκινα γράμματα. Κόντευε 10 αλλά δεν είχε καμία όρεξη να σηκωθεί από το κρεβάτι σήμερα. Έκλεισε τα μάτια της και αγκάλιασε τον Μπεν, ο οποίος είχε ξαπλώσει τώρα ανάσκελα. Έσφιξε με το χέρι της το δικό του και ο λήθαργος επανήλθε.

Στις πέντε ακριβώς βρισκόταν έξω από την πόρτα του διαμερίσματος του Πίτερ. Είχε πει στον Μπεν ότι θα πήγαινε στην Γκουέν. Δεν ήξερε γιατί τού είπε ψέματα. Την εμπιστευόταν, αλλά εκείνη δεν ήταν έτοιμη για κάτι τέτοιο. Όσο περπατούσε προς το διαμέρισμα, σκεφτόταν συνεχώς τι θα τού έλεγε. Τίποτα ωστόσο δεν της φαινόταν αρκετό. Δεν μπορούσε να δικαιολογήσει τίποτα. Χτύπησε το κουδούνι και έπειτα από λίγο αντίκρισε έναν αγουροξυπνημένο Πίτερ. Τα μαλλιά του ήταν μπερδεμένα και η μπλούζα του ήταν λάθος κουμπωμένη. Έμπλεξε τα χέρια μπροστά της ωστέ να συγκρατήσει τον εαυτό της από το να

Ξανά από την αρχήOnde histórias criam vida. Descubra agora