Gözlerimi aralamış cam tavandan gökyüzüne bakarken yanımda olan varlıga bir göz gezdirip tekrar gök yüzüne baktım. Ay tüm ihtişamıyla şovunu yapıyordu. Yıldızlarsa yanında onun bir alt kademesi gibi eşlik ediyordu.
Tam yıldızları izlerken bir tanesi gökyüzünden süzülerek kayboldu.
"Kaydı." dudaklarımdan dökülen fısıltıyla gözlerimi kapattım.
"Kayan yıldızı biliyormusun Malefiz?"
"Hikayesimi var?"
"Evet, var."
Yatakta kalkıp bağdaş kurup Algan'a dönerek oturdum.
"Dinliyorum."
"Anlatırım dememiştim."
"Algan piçlik yapmada anlat."deyip koluna vurdum. Yüzüne yayılan o gülümsemesiyle başını salladı.
"Bir zamanlar, gökyüzünü aydınlatan parlak bir yıldız yaşardı. Bu yıldız, hava karardığında ortaya çıkıp öylesine parlayan yıldızlardan biri değildi. Yalnızca gecenin en karanlık saatinde ortaya çıkar, gökyüzünü biraz olsun aydınlatabilmek için tüm gücüyle uğraşırdı."
"Gecenin en karanlığında yani senin gibi." deyip dinlemeye devam ettim.
"Laf aramızda ama, bu yıldız ömrünü adadığı gökyüzüne aşıktı. Her gece gökyüzü onun aşkını anlasın, ona değer versin diye uğraşırdı.Günün birinde gökyüzü onun bu aşkını anladı ve tüm yeryüzünü titreterek ona bir mesaj gönderdi."
"Nasıl mesaj gönderdi titreterek?"
"Malefiz dinlemek istiyormusun, istemiyormusun?"
"Tamam, sustum."
"Gökyüzüyse, Ey yıldız, benim için parlayıp tüm gücünü tüketme! Bilmez misin ki aşkın karşılıksızdır? Bilmez misin ki benim kalbim yalnızca bir bulut için atar? Yeter artık yıldız. Karşılıksız bir aşk uğruna kendini harcama demiş.Yıldız bunun üzerine o denli üzüldü ki, içten içe kendini harcadığı için birkaç gün parlayamadı bile. Gökyüzünden vazgeçmeye çalıştı. Bu çaresiz aşk hastalığından kendini çekip kurtarmaya çalıştı. Fakat, aşkından vazgeçmeye çalışan pek çok insan gibi o da bunu başaramadı. En sonunda çabalamaktan vazgeçti ve her zamankinden çok parlayıp gökyüzünü aydınlatmaya devam etti. Ve günün birinde, yıldız, delicesine sevdiği gökyüzü uğruna bütün enerjisini harcayarak öldü; fakat gökyüzüne adadığı bir ömür için asla pişman olmadı. Aşkla geçen bir ömür, asla boş sayılmazdı. Derler ki, ne zaman gökyüzünde bir yıldız kaysa, gökyüzüne aşık yıldız bir anlığına parlar ve kayan yıldızı izleyen kişinin gönlünü aydınlatırmış."
Karanlık gökyüzünün, karanlık yıldızı.
Başımı gökyüzüne kaldırdım.
"Gönlümü aydınlattın, karanlık yıldız."
Her birimizim hayatı bir gökyüzüydü ve hayatımızda ki insanlar ise yıldızlardı. Tıpkı yıldızların gökyüzünden kayarak kaybolması gibi sevdiklerimiz ve değer verdigimiz insanlarda bizim hayatımızdan kayıp, kayboluyorlardı. Garipti, hayat garipti, insanlar garipti, gökyüzü garipti.
"Çok sevdiysen artık burada yaşayabiliriz."
Manyaktı bu adam, ciddi anlamda normal degildi yada benim ne hissettigime ne düşündüğüme fazlasıyla değer veriyordu.
"Oteli satın almayı mı düşünüyorsun?" deyip gökyüzünden gözlerimi ayırıp Algan'a döndüm.
"Yok onu bir yıl önce yaptım zaten."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İZ
Teen FictionBu hikaye karanlığın içinde doğmak için bekleyen ama asla doğmayacak olan bir gökkuşağının hikayesiydi. Ne bir çıkış yolu vardı ne de beklenilenin aksine belli bir sonu.
